США И РФ ГОТОВЯТ "ЧЕРНЫЕ" СПИСКИ В КАРАБАХЕ?
В НКР не должно быть независимой прессы: Вашингтон и Москва вместе преследуют армянские СМИ
Журналист по специальности Никол Пашинян прекрасно осведомлен о ликвидации свободных СМИ в Карабахе, но почему-то не принимает мер по исправлению этой позорной ситуации. Есть сведения, что совместное тайное решение по уничтожению независимых СМИ в НК принято странами Минской группы ОБСЕ - властями США, России и Франции. Общественность Армении и Диаспоры не должна знать правду о ситуации в НКР, чтобы не мешать известным процессам в регионе...
3 мая - Всемирный день свободы печати. Данное решение явилось результатом работы Генеральной конференции ЮНЕСКО, которая в резолюции 1991 года "О содействии обеспечению свободы печати в мире" признала, что свободная, плюралистическая и независимая печать является необходимым компонентом любого демократического общества.
Этот день никогда особо не отмечался в Нагорном Карабахе, что, впрочем, не удивительно. Власти НКР, лицемерно и без устали твердящие о своей приверженности демократическим ценностям особенно перед иностранными гостями, на самом деле испытывают особую ненависть к свободной прессе, методично избавляясь от ненужных свидетелей масштабного грабежа населения и природных ресурсов республики - независимых журналистов. Не выдержав преследований и тюремных заключений, Нагорный Карабах и Армению покинули и продолжают покидать многие представители средств массовой информации. Последним таким случаем стал бывший председатель Степанакертского пресс-клуба Гегам Багдасарян: он попросту продал квартиру и выехал за пределы НК. Сейчас он действует за пределами Карабаха, предпочитая в целом заниматься мирными европейскими проектами и не вмешиваться в невиданный доселе криминальный беспредел, творимый властями НК.
Задолго до него НК и Армению покинул и собственный корреспондент агентства "Интерфакс" и сотрудник Департамента информации и печати при правительстве НКР Борис Геворкян. Несмотря на подчеркнутую лояльность к властям, даже он был брошен в тюрьму. Оскорбленный унизительным отношением и устав от хронической бестолковости карабахских властей, Геворкян, по некоторым сведениям, тоже продал часть имущества и спешно покинул НКР.
Покинули Карабах и другие журналисты - Вардан Тащян, Гарегин Газарян, Гаяне Бегларян, Наира Айрумян, Айказн Гагриян и многие другие представители СМИ. Сегодня в Нагорном Карабахе независимая и даже полузависимая пресса, как говорится, уничтожена на корню. По слухам, существует какое-то издание, которое мало кто видит, поскольку его попросту нет в киосках – как, впрочем, уже и самих киосков, которых практически не осталось в столице "демократического" НК. Причем закрываются не только киоски, закрываются даже книжные магазины: предпоследний из них - знаменитый степанакертский "Азгиз" - давно прекратил свою деятельность. В столице НКР, имитирующей приверженность европейским ценностям, осталась одна мелкая книжная лавочка в нижней черте города - подальше от центра столицы и глаз чиновников. Президент НК Бако Саакян и не скрывает своего мракобесия и зоологической нетерпимости к СМИ и журналистам вообще, так и говорит им в лицо: "Я ненавижу журналистов: вечно вмешиваются не в свои дела".
Примечательная деталь: власти РА и НКР все время твердят о том, что по части демократического развития Армения и Карабах должны выгодно отличаться от Азербайджана, где, по их словам, преследуют журналистов, душат прессу и свободу слова. Листаем бакинские СМИ и читаем следующее: президент Азербайджана Ильхам Алиев выделил 1,5 миллиона долларов на развитие даже оппозиционных газет. И это - внимание - не одноразовые, а ежегодные отчисления. Каждая оппозиционная газета в Баку получает от государства в год 60-80 тысяч долларов! Вон, оказывается, как "душат" прессу в тоталитарном Азербайджане. "Нас бы кто так "придушил", - шутят армянские журналисты. И пока диктатор Алиев бесчинствует в Баку, зверски финансируя СМИ и оказывая поддержку в становлении рупоров даже своих оппонентов, власти древней, просвещенной и цивилизованной Армении словно и не замечают вопиющих фактов преследовний в НК представителей нищенствующих армянских СМИ.
Прессе помогают не только в Азербайджане, но и практически во всех странах мира, кроме, наверное, Армении и НК. В Нагорном Карабахе, независимой прессы, видимо, вообще не должно быть. Есть сведения, что совместное и тайное решение по уничтожению независимых СМИ в НК принято странами Минской группы ОБСЕ - властями США, России и Франции. Общественность Армении и Диаспоры не должны знать правду о ситуации в НКР, чтобы не мешать известным процессам в регионе. Журналист по специальности Никол Пашинян прекрасно осведомлен о ликвидации свободных СМИ в Арцахе, но почему-то не принимает мер по исправлению этой позорной ситуации. А ведь бесчинства властей НК не прекращаются по сей день...
Сейчас все силы властей НК при координации с иностранными хозяевами Бако Саакяна и Сержа Саркисяна брошены на "нейтрализацию" главного редактора независимой армянской газеты "Третья Сила Плюс", закрытой усилиями Сержа Саргсяна и его зарубежных покровителей. Редактора даже закрытой газеты они рассматривают в качестве угрозы режиму. Потому что журналист Ваграм Агаджанян и его газета "Третья Сила Плюс", закрытая усилиями ФСБ России по заказу Сержа Саркисяна и посольства США в Ереване, видите ли, "не вписываются в армянские и карабахские реалии". Семья журналиста получает сведения о том, что к такому выводу пришли в некоторых хорошо всем известных американских и российских госструктурах, изучивших газетные публикации "ТСП", после чего ФСБ похитила все журналистские сбережения с банковского счета издания. По уточняющимся сведениям "ТСП", особую роль в нечистоплотной операции по незаконному закрытию независимой армянской газеты сыграли второй секретарь посольства США в Армении, сотрудник ЦРУ Томас Миттнахт и печально известный зять экс-президента Армении Микаел Минасян.
Согласно тем же сведениям, власти США и России приказали армянским коллегам запретить журналисту заниматься профессиональной деятельностью. И вот уже долгие годы армянские чиновники в Степанакерте и Ереване успешно справляются с этим заданием. С тех пор государственные структуры Нагорного Карабаха принимают все меры для исполнения приказа из Москвы и Вашингтона - с использованием факторов психологического воздействия на Ваграма Агаджаняна (по уточняющимся сведениям, вплоть до установления почти круглосуточного наружного наблюдения за квартирой журналиста, которое осуществляют обученные в ФСБ РФ сотрудники Службы национальной безопасности НКР - их имена и звания уточняются. Но они не виноваты, потому что так распорядились армянские агенты иностранной разведки Серж Саркисян и Бако Саакян).
По уточняющимся данным, с 1993 года по сей день в Ереване и Степанакерте для властей США и РФ составляются строго секретные "черные" списки "неблагонадежных лиц", которые, по определению ФСБ и спецслужб США, "не вписываются" в армянские реалии". К их числу, "естественно", относятся, прежде всего, лица с национально-демократической ориентацией. То есть все те, кто имеет наглость мыслить самостоятельно, периодически смахивает с ушей увесистые порции "лапши" государственных СМИ и не падает в обморок от счастья при упоминании дремучих необольшевистских идеологем. Делается это явно в условиях строжайшей секретности, чтобы общественность Армении и Диаспоры не догадалась о происходящем. К числу "неблагонадежных" относится, "естественно", и Ваграм Агаджанян, из-за чего ФСБ попросту украла все сбережения его газеты с банковского счета, вследствие чего газета приостановила свою деятельность.
Параллельно с преследованием журналиста и его семьи власти, по уточняющимся сведениям, развернули целую кампанию по дезинформации посольств иностранных государств, правозащитных и журналистских организаций. Согласно некоторым данным, эта кампания осуществляется по линии спецслужб РА и НК, МИД Армении и МИД НКР - "особая работа по дезориентации" в Ереване ведется, в первую очередь, с посольствами западных стран. Запрет на освещение этого позорного дела, по тем же сведениям, введен и в подконтрольных властям СМИ Армении и Карабаха.
ФСБ и бывшие власти Армении принимают лихорадочные меры по нейтрализации и французских журналистов, выступивших с протестом против незаконного закрытия "Третьей Силы Плюс". Руководство известной французской газеты "Ле Монд дипломатик" - постоянного партнера "Третьей Силы Плюс" - обратилось к министру иностранных дел Франции с призывом вмешаться в эту позорную ситуацию и оказать воздействие на ФСБ России, укравшую финансовые сбережения армянских журналистов. "Ле Монд дипломатик" в своем письме отмечает, что российская сторона ведет себя, по меньшей мере, странно в сложившейся ситуации.
(Французская газета потребовала объяснений у властей России https://www.lragir.am/ru/2014/01/10/33886/ )
(French Periodical Demands Clarification On Closure of Armenian Newspaper From Russian Authorities https://www.lragir.am/en/2014/01/11/31701 )
Оказывается воздействие также на русскую и армянскую службы американской радиостанции "Свобода": московский и ереванский корреспонденты этой радиостанции Анастасия Кириленко и Саргис Арутюнян так и не дали в эфир уже подготовленные репортажи о расправе над газетой "Третья Сила Плюс" - говорят, по приказу ЦРУ и ФСБ и их московско-ереванской креатуры (кто сомневается в достоверности этих сведений, может обратиться или к этим журналистам - с просьбой разъяснить, мягко говоря, странность их поведения, или в редакцию "ТСП" с целью получения дополнительных фактов случившегося).
Старательно "подчищается" и Интернет, особенно его российский сегмент - российские поисковики и медиапространство. Приказ молчать и не вмешиваться явно получили и великие борцы за свободу слова и права человека Freedom House и Human Rights Watch, прекрасно осведомленные о происходящем. Цель одна – не возвращать награбленные у журналистов средства и предотвратить, а по возможности локализовать распространение информации о криминальном шабаше, устроенном спецслужбами США и РФ в отношении независимых армянских журналистов.
У главного редактора незаконно закрытой газеты нет собственного бизнеса, банковских счетов и имущества за рубежом, как, скажем, почти у всех армянских и карабахских чиновников. Журналистика – его единственная специальность и лишив его возможности заниматься ею, власти США, России, Армении и режим НК, по сути, лишают его права на существование, принуждая или к противоправным действиям, чтобы потом обвинить его в нарушении правопорядка, или к отъезду за рубеж. Но они никак не могут добиться этого – Ваграм Агаджанян протестует строго в рамках законности и не собирается покинуть Родину по примеру многих своих коллег,
Чем закончится эта гнусная история, не известно никому, кроме спецслужб США, России и Никола Пашиняна, который, напомним, заверял всех в Степанакерте, что "Арцах - это Армения, и точка!"...
Редакция газеты "Третья Сила Плюс"
P.S. Напомним, что "Третья Сила Плюс", незаконно закрытая стараниями ФСБ и спецслужб США, зарегистрирована на территории Республики Армении, в полном соответствии с требованиями армянского законодательства (номер свидетельства госрегистра 031077336, выдано 17.09.2007 г.). Главный редактор "ТСП", как и большинство сотрудников редакции – также граждане Армении, которая, по слухам, "является сегодня страной свободы слова и печати".
Любопытный нюанс: Никол Пашинян первым поднимал вопрос незаконных преследований Ваграма Агаджаняна, когда был журналистом. Но сегодня почему-то не замечает этих преследований - неужели попросили американцы и ФСБ?
В НКР не должно быть независимой прессы: Вашингтон и Москва вместе преследуют армянские СМИ
Журналист по специальности Никол Пашинян прекрасно осведомлен о ликвидации свободных СМИ в Карабахе, но почему-то не принимает мер по исправлению этой позорной ситуации. Есть сведения, что совместное тайное решение по уничтожению независимых СМИ в НК принято странами Минской группы ОБСЕ - властями США, России и Франции. Общественность Армении и Диаспоры не должна знать правду о ситуации в НКР, чтобы не мешать известным процессам в регионе...
3 мая - Всемирный день свободы печати. Данное решение явилось результатом работы Генеральной конференции ЮНЕСКО, которая в резолюции 1991 года "О содействии обеспечению свободы печати в мире" признала, что свободная, плюралистическая и независимая печать является необходимым компонентом любого демократического общества.
Этот день никогда особо не отмечался в Нагорном Карабахе, что, впрочем, не удивительно. Власти НКР, лицемерно и без устали твердящие о своей приверженности демократическим ценностям особенно перед иностранными гостями, на самом деле испытывают особую ненависть к свободной прессе, методично избавляясь от ненужных свидетелей масштабного грабежа населения и природных ресурсов республики - независимых журналистов. Не выдержав преследований и тюремных заключений, Нагорный Карабах и Армению покинули и продолжают покидать многие представители средств массовой информации. Последним таким случаем стал бывший председатель Степанакертского пресс-клуба Гегам Багдасарян: он попросту продал квартиру и выехал за пределы НК. Сейчас он действует за пределами Карабаха, предпочитая в целом заниматься мирными европейскими проектами и не вмешиваться в невиданный доселе криминальный беспредел, творимый властями НК.
Задолго до него НК и Армению покинул и собственный корреспондент агентства "Интерфакс" и сотрудник Департамента информации и печати при правительстве НКР Борис Геворкян. Несмотря на подчеркнутую лояльность к властям, даже он был брошен в тюрьму. Оскорбленный унизительным отношением и устав от хронической бестолковости карабахских властей, Геворкян, по некоторым сведениям, тоже продал часть имущества и спешно покинул НКР.
Покинули Карабах и другие журналисты - Вардан Тащян, Гарегин Газарян, Гаяне Бегларян, Наира Айрумян, Айказн Гагриян и многие другие представители СМИ. Сегодня в Нагорном Карабахе независимая и даже полузависимая пресса, как говорится, уничтожена на корню. По слухам, существует какое-то издание, которое мало кто видит, поскольку его попросту нет в киосках – как, впрочем, уже и самих киосков, которых практически не осталось в столице "демократического" НК. Причем закрываются не только киоски, закрываются даже книжные магазины: предпоследний из них - знаменитый степанакертский "Азгиз" - давно прекратил свою деятельность. В столице НКР, имитирующей приверженность европейским ценностям, осталась одна мелкая книжная лавочка в нижней черте города - подальше от центра столицы и глаз чиновников. Президент НК Бако Саакян и не скрывает своего мракобесия и зоологической нетерпимости к СМИ и журналистам вообще, так и говорит им в лицо: "Я ненавижу журналистов: вечно вмешиваются не в свои дела".
Примечательная деталь: власти РА и НКР все время твердят о том, что по части демократического развития Армения и Карабах должны выгодно отличаться от Азербайджана, где, по их словам, преследуют журналистов, душат прессу и свободу слова. Листаем бакинские СМИ и читаем следующее: президент Азербайджана Ильхам Алиев выделил 1,5 миллиона долларов на развитие даже оппозиционных газет. И это - внимание - не одноразовые, а ежегодные отчисления. Каждая оппозиционная газета в Баку получает от государства в год 60-80 тысяч долларов! Вон, оказывается, как "душат" прессу в тоталитарном Азербайджане. "Нас бы кто так "придушил", - шутят армянские журналисты. И пока диктатор Алиев бесчинствует в Баку, зверски финансируя СМИ и оказывая поддержку в становлении рупоров даже своих оппонентов, власти древней, просвещенной и цивилизованной Армении словно и не замечают вопиющих фактов преследовний в НК представителей нищенствующих армянских СМИ.
Прессе помогают не только в Азербайджане, но и практически во всех странах мира, кроме, наверное, Армении и НК. В Нагорном Карабахе, независимой прессы, видимо, вообще не должно быть. Есть сведения, что совместное и тайное решение по уничтожению независимых СМИ в НК принято странами Минской группы ОБСЕ - властями США, России и Франции. Общественность Армении и Диаспоры не должны знать правду о ситуации в НКР, чтобы не мешать известным процессам в регионе. Журналист по специальности Никол Пашинян прекрасно осведомлен о ликвидации свободных СМИ в Арцахе, но почему-то не принимает мер по исправлению этой позорной ситуации. А ведь бесчинства властей НК не прекращаются по сей день...
Сейчас все силы властей НК при координации с иностранными хозяевами Бако Саакяна и Сержа Саркисяна брошены на "нейтрализацию" главного редактора независимой армянской газеты "Третья Сила Плюс", закрытой усилиями Сержа Саргсяна и его зарубежных покровителей. Редактора даже закрытой газеты они рассматривают в качестве угрозы режиму. Потому что журналист Ваграм Агаджанян и его газета "Третья Сила Плюс", закрытая усилиями ФСБ России по заказу Сержа Саркисяна и посольства США в Ереване, видите ли, "не вписываются в армянские и карабахские реалии". Семья журналиста получает сведения о том, что к такому выводу пришли в некоторых хорошо всем известных американских и российских госструктурах, изучивших газетные публикации "ТСП", после чего ФСБ похитила все журналистские сбережения с банковского счета издания. По уточняющимся сведениям "ТСП", особую роль в нечистоплотной операции по незаконному закрытию независимой армянской газеты сыграли второй секретарь посольства США в Армении, сотрудник ЦРУ Томас Миттнахт и печально известный зять экс-президента Армении Микаел Минасян.
Согласно тем же сведениям, власти США и России приказали армянским коллегам запретить журналисту заниматься профессиональной деятельностью. И вот уже долгие годы армянские чиновники в Степанакерте и Ереване успешно справляются с этим заданием. С тех пор государственные структуры Нагорного Карабаха принимают все меры для исполнения приказа из Москвы и Вашингтона - с использованием факторов психологического воздействия на Ваграма Агаджаняна (по уточняющимся сведениям, вплоть до установления почти круглосуточного наружного наблюдения за квартирой журналиста, которое осуществляют обученные в ФСБ РФ сотрудники Службы национальной безопасности НКР - их имена и звания уточняются. Но они не виноваты, потому что так распорядились армянские агенты иностранной разведки Серж Саркисян и Бако Саакян).
По уточняющимся данным, с 1993 года по сей день в Ереване и Степанакерте для властей США и РФ составляются строго секретные "черные" списки "неблагонадежных лиц", которые, по определению ФСБ и спецслужб США, "не вписываются" в армянские реалии". К их числу, "естественно", относятся, прежде всего, лица с национально-демократической ориентацией. То есть все те, кто имеет наглость мыслить самостоятельно, периодически смахивает с ушей увесистые порции "лапши" государственных СМИ и не падает в обморок от счастья при упоминании дремучих необольшевистских идеологем. Делается это явно в условиях строжайшей секретности, чтобы общественность Армении и Диаспоры не догадалась о происходящем. К числу "неблагонадежных" относится, "естественно", и Ваграм Агаджанян, из-за чего ФСБ попросту украла все сбережения его газеты с банковского счета, вследствие чего газета приостановила свою деятельность.
Параллельно с преследованием журналиста и его семьи власти, по уточняющимся сведениям, развернули целую кампанию по дезинформации посольств иностранных государств, правозащитных и журналистских организаций. Согласно некоторым данным, эта кампания осуществляется по линии спецслужб РА и НК, МИД Армении и МИД НКР - "особая работа по дезориентации" в Ереване ведется, в первую очередь, с посольствами западных стран. Запрет на освещение этого позорного дела, по тем же сведениям, введен и в подконтрольных властям СМИ Армении и Карабаха.
ФСБ и бывшие власти Армении принимают лихорадочные меры по нейтрализации и французских журналистов, выступивших с протестом против незаконного закрытия "Третьей Силы Плюс". Руководство известной французской газеты "Ле Монд дипломатик" - постоянного партнера "Третьей Силы Плюс" - обратилось к министру иностранных дел Франции с призывом вмешаться в эту позорную ситуацию и оказать воздействие на ФСБ России, укравшую финансовые сбережения армянских журналистов. "Ле Монд дипломатик" в своем письме отмечает, что российская сторона ведет себя, по меньшей мере, странно в сложившейся ситуации.
(Французская газета потребовала объяснений у властей России https://www.lragir.am/ru/2014/01/10/33886/ )
(French Periodical Demands Clarification On Closure of Armenian Newspaper From Russian Authorities https://www.lragir.am/en/2014/01/11/31701 )
Оказывается воздействие также на русскую и армянскую службы американской радиостанции "Свобода": московский и ереванский корреспонденты этой радиостанции Анастасия Кириленко и Саргис Арутюнян так и не дали в эфир уже подготовленные репортажи о расправе над газетой "Третья Сила Плюс" - говорят, по приказу ЦРУ и ФСБ и их московско-ереванской креатуры (кто сомневается в достоверности этих сведений, может обратиться или к этим журналистам - с просьбой разъяснить, мягко говоря, странность их поведения, или в редакцию "ТСП" с целью получения дополнительных фактов случившегося).
Старательно "подчищается" и Интернет, особенно его российский сегмент - российские поисковики и медиапространство. Приказ молчать и не вмешиваться явно получили и великие борцы за свободу слова и права человека Freedom House и Human Rights Watch, прекрасно осведомленные о происходящем. Цель одна – не возвращать награбленные у журналистов средства и предотвратить, а по возможности локализовать распространение информации о криминальном шабаше, устроенном спецслужбами США и РФ в отношении независимых армянских журналистов.
У главного редактора незаконно закрытой газеты нет собственного бизнеса, банковских счетов и имущества за рубежом, как, скажем, почти у всех армянских и карабахских чиновников. Журналистика – его единственная специальность и лишив его возможности заниматься ею, власти США, России, Армении и режим НК, по сути, лишают его права на существование, принуждая или к противоправным действиям, чтобы потом обвинить его в нарушении правопорядка, или к отъезду за рубеж. Но они никак не могут добиться этого – Ваграм Агаджанян протестует строго в рамках законности и не собирается покинуть Родину по примеру многих своих коллег,
Чем закончится эта гнусная история, не известно никому, кроме спецслужб США, России и Никола Пашиняна, который, напомним, заверял всех в Степанакерте, что "Арцах - это Армения, и точка!"...
Редакция газеты "Третья Сила Плюс"
P.S. Напомним, что "Третья Сила Плюс", незаконно закрытая стараниями ФСБ и спецслужб США, зарегистрирована на территории Республики Армении, в полном соответствии с требованиями армянского законодательства (номер свидетельства госрегистра 031077336, выдано 17.09.2007 г.). Главный редактор "ТСП", как и большинство сотрудников редакции – также граждане Армении, которая, по слухам, "является сегодня страной свободы слова и печати".
Любопытный нюанс: Никол Пашинян первым поднимал вопрос незаконных преследований Ваграма Агаджаняна, когда был журналистом. Но сегодня почему-то не замечает этих преследований - неужели попросили американцы и ФСБ?
"Никол Пашинян первым поднял вопрос Ваграма Агаджаняна"
https://husisapail.wordpress.com/2018/05/16/%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB-%D0%BF%D0%B0%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%8F%D0%BD-%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B2%D1%8B%D0%BC-%D0%BF%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D1%8F%D0%BB-%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%81-%D0%B2%D0%B0/
***
ԱՄՆ-Ն ՈՒ ՌԴ-Ն "Սև" ՑՈՒՑԱԿՆԵ՞Ր ԵՆ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒՄ ԱՐՑԱԽՈՒՄ
ԼՂՀ-ում չպետք է անկախ մամուլ լինի. ԱՄՆ-Ն և Ռուսաստանը միասին են հետապնդում հայկական ու հատկապես ԼՂՀ ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչներին
Մասնագիտությամբ լրագրող Նիկոլ Փաշինյանը քաջատեղյակ է Ղարաբաղում անկախ լրատվամիջոցների ոչնչացման մասին, բայց չգիտես ինչու միջոցներ չի ձեռնարկում այս խայտառակ իրավիճակը շտկելու համար։ Տեղեկություններ կան, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի իշխանությունները համատեղ գաղտնի որոշում են ընդունել ԼՂ-ում անկախ ԶԼՄ-ների վերացման մասին։ Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը չպետք է իմանա ճշմարտությունը ԼՂՀ-ում տիրող իրավիճակի վերաբերյալ, որպեսզի չխանգարի տարածաշրջանում հայտնի գործընթացներին, հատկապես Ադրբեջանին հին հայկական տարածքների սպասվող հանձնմանը...
Մայիսի 3-ը Մամուլի ազատության համաշխարհային օրն է։ 1993 թ. ՄԱԿ-ը ընտրել է այս տարեթիվը՝ նշանավորելու համար 1991 թ. մայիսի 3-ին Վինդհուքում (Նամիբիա) ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի կողմից կազմակերպված աֆրիկյան մամուլի անկախության ու բազմակարծության աջակցման հռչակագիրը:
Այդ օրն երբեք չի նշվել Լեռնային Ղարաբաղում, ինչը, թերևս, զարմանալի չէ: ԼՂՀ իշխանությունները, հատկապես օտարերկրյա հյուրերի առջեւ, չեն հոգնում փարիսեաբար ընդգծել իրենց հավատարմությունը ժողովրդավարական արժեքներին, սակայն իրականում առանձնակի ատելություն են տածում ազատ մամուլի նկատմամբ՝ նպատակասլացորեն ձերբազատվելով Արցախի բնակչության և բնական պաշարների զանգվածային թալանի ականատեսներից՝ անկախ լրագրողներից: Չդիմանալով հետապնդումներին եւ բանտարկություններին՝ Լեռնային Ղարաբաղն ու Հայաստանը լքել են եւ շարունակում են լքել զանգվածային լրատվամիջոցների բազմաթիվ ներկայացուցիչներ։ Վերջին օրինակը Ստեփանակերտի մամուլի ակումբի նախկին նախագահ Գեղամ Բաղդասարյանն է. նա պարզապես վաճառել է բնակարանը ու լքել ԼՂ-ն։ Հիմա նա գործում է Ղարաբաղի սահմաններից դուրս՝ ընդհանուր առմամբ գերադասելով զբաղվել եվրոպական խաղաղ նախագծերով և չմիջամտել հիմնականում "սերժազգիներից" բաղկացած ԼՂՀ իշխանությունների մինչ օրս շարունակվող քրեական վակխանալիային, "բեսպրեդելին"։
Դրանից շատ առաջ ԼՂ-ն և Հայաստանը լքել է "Ինտերֆաքս" գործակալության սեփական թղթակից և ԼՂՀ կառավարությանն առընթեր Տեղեկատվության և մամուլի դեպարտամենտի աշխատակից Բորիս Գևորգյանը։ Չնայած իշխանությունների նկատմամբ նրա ընդգծված լոյալությանը՝ նա նույնպես չխուսափեց անհիմն բանտարկությունից։ Նվաստացուցիչ վերաբերմունքից խորապես վիրավորված ու ԼՂ իշխանությունների խրոնիկական ապաշնորհությունից հոգնած Գևորգյանը, ըստ որոշ տեղեկությունների, նույնպես վաճառել է ունեցվածքի մի մասը ու շտապ հեռացել ԼՂՀ-ից։
Ղարաբաղը լքել են նաև այլ լրագրողներ՝ Վարդան Թաշչյանը, Գարեգին Ղազարյանը, Գայանե Բեգլարյանը, Նաիրա Հայրումյանը, Հայկազն Ղահրիյանը և ԶԼՄ-ների այլ ներկայացուցիչներ։ Այսօր Լեռնային Ղարաբաղում արմատախիլ է արված անկախ և նույնիսկ կիսանկախ մամուլը։ Ըստ լուրերի՝ կա ինչ-որ մի անկախ փոքրիկ թերթ, որը քչերն են տեսնում, քանի որ այն պարզապես կրպակներում չի հայտնվում, նաև այն պատճառով, որ "Ժողովրդավարական" ԼՂՀ-ի մայրաքաղաքում արդեն կրպակներ էլ գրեթե չեն մնացել։ Ընդ որում՝ փակվում են ոչ միայն կրպակները, փակվում են նույնիսկ գրախանութները. դրանցից նախավերջինը՝ Ստեփանակերտի հայտնի "Ազգիզը" վաղուց դադարեցրել է իր գործունեությունը։ Եվրոպական արժեքներին իրենց հավատարմության մասին զօրուգիշեր բարբաջող ԼՂՀ իշխանությունները սեփական մայրաքաղաքում թողել են հավաբուն հիշեցնող ընդամենը մի փոքր գրախանութ Ստեփանակերտի ստորին հատվածում, քաղաքի կենտրոնից, պաշտոնյաների աչքից հեռու: ԼՂ նախագահ Բակո Սահակյանը չի էլ թաքցնում իր խավարամտությունն ու "կենդանաբանական" անհանդուրժողականությունը լրատվամիջոցների ու լրագրողների նկատմամբ ընդհանրապես, այդպես էլ ասում նրանց երեսին. "Ես ատում եմ լրագրողներին. միշտ խառնվում են ուրիշների գործերին":
ՀՀ և ԼՂՀ իշխանություններն անընդհատ պնդում են, որ ժողովրդավարական զարգացման առումով Հայաստանն ու Արցախը պետք է շահեկանորեն տարբերվեն Ադրբեջանից, որտեղ հետապնդում են լրագրողներին, խեղդում են մամուլն ու խոսքի ազատությանը։ Թերթում ենք Բաքվի պարբերականներն ու կարդում հետևյալը. Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը 1,5 մլն դոլար Է հատկացրել նույնիսկ ընդդիմադիր թերթերի զարգացման համար: Եվ սա - ուշադրություն - ոչ թե մեկանգամյա, այլ ամենամյա հատկացումներ են (!): Յուրաքանչյուր ընդդիմադիր թերթ Բաքվում տարեկան 60-80 հազար դոլար է ստանում պետությունից (!)։ Ահա թե ոնց են "խեղդում" մամուլը տոտալիտար Ադրբեջանում։ "Մեկը լիներ մեզ այդպես "խեղդեր"", - կատակում են հայ լրագրողները։ Ու մինչ բռնապետ Ալիևն մոլեգնում է Բաքվում՝ գազանաբար ֆինանսավորելով ԶԼՄ-ներն ու աջակցություն ցուցաբերելով նույնիսկ իր ընդդիմախոսների խոսափողների կայացմանը, հին, բիբլիական, լուսավորյալ և քաղաքակիրթ Հայաստանի իշխանությունները կարծես չեն էլ նկատում ԼՂ-ում խեղճուկրակ հայկական ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչների անդադար հետապնդումների աղաղակող փաստերը։
Մամուլին օգնում են ոչ միայն Ադրբեջանում, այլև աշխարհի գրեթե բոլոր երկրներում, բացի, երևի, Հայաստանից և ԼՂ-ից։ Ըստ ամենայնի, Լեռնային Ղարաբաղում ընդհանրապես անկախ մամուլ չպետք է լինի։ Տեղեկություններ կան, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի իշխանությունները համատեղ գաղտնի որոշում են ընդունել ԼՂ-ում անկախ ԶԼՄ-ների վերացման մասին։ Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը չպետք է իմանա ճշմարտությունը ԼՂՀ-ում տիրող իրավիճակի վերաբերյալ, որպեսզի չխանգարի տարածաշրջանում հայտնի գործընթացներին, հատկապես Ադրբեջանին հին հայկական տարածքների սպասվող հանձնմանը: Մասնագիտությամբ լրագրող Նիկոլ Փաշինյանը քաջատեղյակ է Արցախում ազատ լրատվամիջոցների վերացման մասին, բայց չգիտես ինչու միջոցներ չի ձեռնարկում այդ խայտառակ իրավիճակը շտկելու համար։ Իսկ ԼՂ իշխանությունների անօրինականությունները մինչև օրս չեն դադարում...
Այժմ ԼՂՀ իշխանությունները, համագործակցելով Սերժ Սարգսյանի և Բակո Սահակյանի օտարերկրյա տերերի հետ, բոլոր ուժերը նետել են "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" ("ԵՈՒՊ") անկախ հայկական թերթի գլխավոր խմբագրի "չեզոքացման" վրա: Հիշեցնենք, որ թերթը ապօրինաբար փակվել է Սերժ Սարգսյանի ու նրա արտասահմանյան հովանավորների համատեղ ջանքերով։ Նրանք նույնիսկ փակ թերթի խմբագրին են դիտարկում որպես սպառնալիք ԼՂ գործող ռեժիմին։ Որովհետև լրագրող Վահրամ Աղաջանյանն ու նրա "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" թերթը, որը Սերժ Սարգսյանի և ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան պատվերով փակվել Է ՌԴ ԱԴԾ-ի (Անվտանգության Դաշնային Ծառայության - ФСБ-ի) ջանքերով, պարզվում է, "չեն տեղավորվում հայկական և ղարաբաղյան իրողությունների մեջ"։ Լրագրողի ընտանիքը տեղեկություններ է ստանում առ այն, որ նման եզրակացության են հանգել ամերիկյան եւ ռուսական բոլորիս հայտնի պետկառույցներում, որոնք ուսումնասիրել են "ԵՈՒՊ" թերթի հրապարակումները, ինչից հետո ԱԴԾ-ն (ФСБ-ն) պարբերականի բանկային հաշվից հափշտակել է լրագրողական բոլոր խնայողությունները: "ԵՈՒՊ"-ի ճշտվող տեղեկությունների համաձայն, անկախ հայկական թերթի անօրինական փակման կեղտոտ օպերացիայում առանձնահատուկ դերակատարություն են ունեցել ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան երկրորդ քարտուղար, ԿՀՎ (CIA) աշխատակից Թոմաս Միտտնախտը եւ ՀՀ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանի փեսա տխրահռչակ Միքայել Մինասյանը:
Նույն տեղեկությունների համաձայն՝ ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի իշխանությունները հրահանգել են հայ գործընկերներին արգելել լրագրողին զբաղվել մասնագիտական գործունեությամբ։ Ու տարիներ շարունակ հայ պաշտոնյաները Ստեփանակերտում ու Երևանում հաջողությամբ կատարում են այդ առաջադրանքը։ Լեռնային Ղարաբաղի պետական կառույցները ձեռնարկում են բոլոր միջոցները Մոսկվայի եւ Վաշինգտոնի հրամանը կատարելու համար՝ Վահրամ Աղաջանյանի վրա հոգեբանական ազդեցության գործոնների օգտագործմամբ (ճշտվող տեղեկություններով, ընդհուպ մինչեւ լրագրողի բնակարանի շուրջօրյա արտաքին հսկողություն սահմանելը, որն իրականացնում են ՌԴ ԱԴԾ-ում (ФСБ-ում) վարժեցված ԼՂՀ ԱԱԾ աշխատակիցները. նրանց անուններն ու կոչումները ճշտվում են: Սակայն նրանք մեղավոր չեն. այդպես են կարգադրել օտարերկրյա գործակալներ Սերժ Սարգսյանն ու Բակո Սահակյանը)։
Ճշտվող տվյալների համաձայն, 1993 թվականից մինչ օրս Երևանում ու Ստեփանակերտում ԱՄՆ և ՌԴ իշխանությունների համար կազմվում են "անբարեհույս անձանց" խիստ գաղտնի "սև" ցուցակներ, որոնք, ըստ ԱՄՆ-ի և ՌԴ-ի հատուկ ծառայությունների, "չեն տեղավորվում հայկական իրականության մեջ": Նրանց թվին,"բնականաբար", դասվում են առաջին հերթին ազգային-ժողովրդավարական կողմնորոշում ունեցող անձինք։ Այսինքն՝ բոլոր նրանք, ովքեր սեփական կարծիք և ինքնուրույնաբար մտածելու լկտիություն ունեն, պարբերաբար թոթափում են ականջներից պետական լրատվամիջոցների քարոզչական "լապշայի" հսկայական չափաբաժիններն ու երջանկությունից չեն ուշաթափվում՝ նեոբոլշևիկյան քարանձավային իդեոլոգեմաներ ուսունասիրելիս։ Դա ակնհայտորեն արվում է խիստ գաղտնիության պայմաններում, որպեսզի Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը գլխի չընկնի տեղի ունեցածի մասին։ "Անբարեհույս" արցախցիների թվին է պատկանում նաև Վահրամ Աղաջանյանը, ինչի պատճառով ԱԴԾ-ն (ФСБ-ն) պարզապես բանկային հաշվից գողացել է իր թերթի բոլոր խնայողությունները և ինչի հետևանքով թերթը դադարեցրել է իր գործունեությունը։
Լրագրողի եւ նրա ընտանիքի հետապնդմանը զուգահեռ իշխանությունները, ըստ ճշտվող տեղեկությունների, մի ամբողջ արշավ են ծավալել օտարերկրյա պետությունների դեսպանատների, իրավապաշտպան եւ լրագրողական կազմակերպությունների ապատեղեկատվության ուղղությամբ: Ըստ որոշ տվյալների, այդ արշավն իրականացվում է ՀՀ և ԼՂ հատուկ ծառայությունների, ՀՀ ԱԳՆ-ի և ԼՂՀ ԱԳՆ-ի գծով. "ապակողմնորոշմանն ուղղված հատուկ աշխատանքը" Երևանում իրականացվում է առաջին հերթին արևմտյան երկրների դեսպանությունների հետ։ Այս խայտառակ գործի լուսաբանման արգելքը, ըստ նույն տեղեկությունների, մտցվել է նաև ՀՀ և ԼՂՀ իշխանությունների վերահսկողության տակ գտնվող ԶԼՄ-ներում։ Ռուսական ԱԴԾ-ն ու ՀՀ նախկին իշխանությունները նաեւ տենդագին միջոցներ են ձեռնարկել "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ի անօրինական փակման դեմ հանդես եկող ֆրանսիացի լրագրողների բողոքները չեզոքացնելու համար: "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ի մշտական գործընկեր Ֆրանսիական "Լե Մոնդ դիպլոմատիկ" հայտնի թերթի ղեկավարությունը դիմել է Ֆրանսիայի արտգործնախարարին՝ կոչ անելով վերջինիս միջամտել այս խայտառակ իրավիճակին և ճնշում գործադրել հայ լրագրողների ֆինանսական խնայողությունները գողացած Ռուսաստանի Անվտանգության Դաշնային Ծառայության վրա։ "Լե Մոնդ դիպլոմատիկը" իր նամակում նշում է ռուսական կողմի առնվազն տարօրինակ պահվածքը ստեղծված իրավիճակում:
(Ֆրանսիական թերթը բացատրություն է պահանջել ՌԴ իշխանություններից հայկական թերթի փակման կապակցությամբ https://www.lragir.am/2014/01/10/93403/)
(French Periodical Demands Clarification On Closure of Armenian Newspaper From Russian Authorities https://www.lragir.am/en/2014/01/11/31701 )
Ճնշում է գործադրվում նաև "Ազատություն" ռադիոկայանի ռուսական եւ հայկական ծառայությունների վրա". այդ ռադիոկայանի մոսկովյան ու երևանյան թղթակիցներ Անաստասիա Կիրիլենկոն և Սարգիս Հարությունյանն այդպես էլ եթեր չհեռարձակեցին "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" թերթի նկատմամբ հաշվեհարդարի մասին արդեն պատրաստված ռեպորտաժները, ասում են՝ ԿՀՎ-ի (CIA) ու ԱԴԾ-ի (ФСБ) և նրանց մոսկովյան ու երևանյան կրեատուրայի ջանքերի շնորհիվ (ովքեր կասկածում են այս տեղեկությունների հավաստիությանը, կարող են դիմել կամ այդ լրագրողներին՝ խնդրելով պարզաբանել նրանց, մեղմ ասած, տարօրինակ պահվածքը, կամ "ԵՈՒՊ"-ի խմբագրություն՝ կատարվածի մասին լրացուցիչ փաստեր ստանալու համար):
Ջանասիրաբար "մաքրվում է" նաև համացանցը, հատկապես նրա ռուսական հատվածը, ռուսական որոնողական համակարգերն ու մեդիատարածությունը։ Լռելու եւ չմիջամտելու հրաման են ակնհայտորեն ստացել նաև խոսքի ազատության եւ մարդու իրավունքների համար զօրուգիշեր պայքարող անխոնջ մարտիկներ "Freedom House"-ը եւ "Human Rights Watch"-ը, որոնք տեղեկացված են կատարվածի մասին: Նպատակը մեկն է՝ լրագրողներից թալանված միջոցները հետ չվերադարձնելը և ԱՄՆ-ի ու ՌԴ-ի հատուկ ծառայությունների կողմից անկախ հայկական թերթի նկատմամբ կազմակերպված քրեական շաբաշի մասին տեղեկատվության տարածումը հնարավորինս կանխարգելելը։
Ապօրինի փակված թերթի գլխավոր խմբագիրը սեփական բիզնես, բանկային հաշիվներ և ունեցվածք չունի արտասահմանում, ինչպես, ասենք, ՀՀ և ԼՂՀ գրեթե բոլոր պաշտոնյաները։ Լրագրությունը նրա միակ մասնագիտությունն է և զրկելով նրան դրանով զբաղվելու հնարավորությունից, ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի, ՀՀ իշխանություններն ու ԼՂ-ի ռեժիմն, ըստ էության, զրկում են նրան գոյության իրավունքից՝ պարտադրելով կամ հակաիրավական գործողությունների դիմել, որպեսզի հետո մեղադրեն իրավակարգը խախտելու մեջ, կամ արտերկիր մեկնել։ Սակայն նրանք ոչ մի կերպ չեն կարողանում հասնել իրենց նպատակին. Վահրամ Աղաջանյանը բողոքում է օրինականության շրջանակներում և իր շատ գործընկերների օրինակով չի պատրաստվում լքել Հայրենիքը:
Թե ինչով կավարտվի այս ստոր ու կեղտոտ պատմությունը, հայտնի չէ ոչ մեկին, բացի ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի հատուկ ծառայություններից և Նիկոլ Փաշինյանից, ով, հիշեցնենք, հավաստիացնում էր բոլորին Ստեփանակերտում, որ "Արցախը Հայաստանն է, և վերջ"...
"Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" թերթի խմբագրություն Հ. Գ. Հիշեցնենք, որ "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ը, որն ապօրինաբար փակվել է ԱՄՆ հատուկ ծառայությունների և ՌԴ-ի Անվտանգության Դաշնային Ծառայության ջանքերով, գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության տարածքում՝ հայկական օրենսդրության պահանջներին խիստ համապատասխան (պետռեգիստրի վկայականի համարը 031077336 է, տրվել է 17.09.2007 թ.): "ԵՈՒՊ"-ի գլխավոր խմբագիրը, ինչպես նաեւ խմբագրության աշխատակիցների մեծ մասը,"այսօր խոսքի եւ մամուլի ազատության երկիր" Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ են:
Ուշագրավ մի դրվագ. Նիկոլ Փաշինյանն առաջինն էր բարձրացնում Վահրամ Աղաջանյանի ապօրինի հետապնդումների հարցը, երբ լրագրող էր: Բայց այսօր չգիտես ինչու չի նկատում այդ հետապնդումները. մի՞թե ամերիկացիներն ու ռուսական ԱԴԾ-ն են խնդրել չնկատել խնդիրը։
***
ԱՄՆ-Ն ՈՒ ՌԴ-Ն "Սև" ՑՈՒՑԱԿՆԵ՞Ր ԵՆ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒՄ ԱՐՑԱԽՈՒՄ
ԼՂՀ-ում չպետք է անկախ մամուլ լինի. ԱՄՆ-Ն և Ռուսաստանը միասին են հետապնդում հայկական ու հատկապես ԼՂՀ ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչներին
Մասնագիտությամբ լրագրող Նիկոլ Փաշինյանը քաջատեղյակ է Ղարաբաղում անկախ լրատվամիջոցների ոչնչացման մասին, բայց չգիտես ինչու միջոցներ չի ձեռնարկում այս խայտառակ իրավիճակը շտկելու համար։ Տեղեկություններ կան, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի իշխանությունները համատեղ գաղտնի որոշում են ընդունել ԼՂ-ում անկախ ԶԼՄ-ների վերացման մասին։ Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը չպետք է իմանա ճշմարտությունը ԼՂՀ-ում տիրող իրավիճակի վերաբերյալ, որպեսզի չխանգարի տարածաշրջանում հայտնի գործընթացներին, հատկապես Ադրբեջանին հին հայկական տարածքների սպասվող հանձնմանը...
Մայիսի 3-ը Մամուլի ազատության համաշխարհային օրն է։ 1993 թ. ՄԱԿ-ը ընտրել է այս տարեթիվը՝ նշանավորելու համար 1991 թ. մայիսի 3-ին Վինդհուքում (Նամիբիա) ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի կողմից կազմակերպված աֆրիկյան մամուլի անկախության ու բազմակարծության աջակցման հռչակագիրը:
Այդ օրն երբեք չի նշվել Լեռնային Ղարաբաղում, ինչը, թերևս, զարմանալի չէ: ԼՂՀ իշխանությունները, հատկապես օտարերկրյա հյուրերի առջեւ, չեն հոգնում փարիսեաբար ընդգծել իրենց հավատարմությունը ժողովրդավարական արժեքներին, սակայն իրականում առանձնակի ատելություն են տածում ազատ մամուլի նկատմամբ՝ նպատակասլացորեն ձերբազատվելով Արցախի բնակչության և բնական պաշարների զանգվածային թալանի ականատեսներից՝ անկախ լրագրողներից: Չդիմանալով հետապնդումներին եւ բանտարկություններին՝ Լեռնային Ղարաբաղն ու Հայաստանը լքել են եւ շարունակում են լքել զանգվածային լրատվամիջոցների բազմաթիվ ներկայացուցիչներ։ Վերջին օրինակը Ստեփանակերտի մամուլի ակումբի նախկին նախագահ Գեղամ Բաղդասարյանն է. նա պարզապես վաճառել է բնակարանը ու լքել ԼՂ-ն։ Հիմա նա գործում է Ղարաբաղի սահմաններից դուրս՝ ընդհանուր առմամբ գերադասելով զբաղվել եվրոպական խաղաղ նախագծերով և չմիջամտել հիմնականում "սերժազգիներից" բաղկացած ԼՂՀ իշխանությունների մինչ օրս շարունակվող քրեական վակխանալիային, "բեսպրեդելին"։
Դրանից շատ առաջ ԼՂ-ն և Հայաստանը լքել է "Ինտերֆաքս" գործակալության սեփական թղթակից և ԼՂՀ կառավարությանն առընթեր Տեղեկատվության և մամուլի դեպարտամենտի աշխատակից Բորիս Գևորգյանը։ Չնայած իշխանությունների նկատմամբ նրա ընդգծված լոյալությանը՝ նա նույնպես չխուսափեց անհիմն բանտարկությունից։ Նվաստացուցիչ վերաբերմունքից խորապես վիրավորված ու ԼՂ իշխանությունների խրոնիկական ապաշնորհությունից հոգնած Գևորգյանը, ըստ որոշ տեղեկությունների, նույնպես վաճառել է ունեցվածքի մի մասը ու շտապ հեռացել ԼՂՀ-ից։
Ղարաբաղը լքել են նաև այլ լրագրողներ՝ Վարդան Թաշչյանը, Գարեգին Ղազարյանը, Գայանե Բեգլարյանը, Նաիրա Հայրումյանը, Հայկազն Ղահրիյանը և ԶԼՄ-ների այլ ներկայացուցիչներ։ Այսօր Լեռնային Ղարաբաղում արմատախիլ է արված անկախ և նույնիսկ կիսանկախ մամուլը։ Ըստ լուրերի՝ կա ինչ-որ մի անկախ փոքրիկ թերթ, որը քչերն են տեսնում, քանի որ այն պարզապես կրպակներում չի հայտնվում, նաև այն պատճառով, որ "Ժողովրդավարական" ԼՂՀ-ի մայրաքաղաքում արդեն կրպակներ էլ գրեթե չեն մնացել։ Ընդ որում՝ փակվում են ոչ միայն կրպակները, փակվում են նույնիսկ գրախանութները. դրանցից նախավերջինը՝ Ստեփանակերտի հայտնի "Ազգիզը" վաղուց դադարեցրել է իր գործունեությունը։ Եվրոպական արժեքներին իրենց հավատարմության մասին զօրուգիշեր բարբաջող ԼՂՀ իշխանությունները սեփական մայրաքաղաքում թողել են հավաբուն հիշեցնող ընդամենը մի փոքր գրախանութ Ստեփանակերտի ստորին հատվածում, քաղաքի կենտրոնից, պաշտոնյաների աչքից հեռու: ԼՂ նախագահ Բակո Սահակյանը չի էլ թաքցնում իր խավարամտությունն ու "կենդանաբանական" անհանդուրժողականությունը լրատվամիջոցների ու լրագրողների նկատմամբ ընդհանրապես, այդպես էլ ասում նրանց երեսին. "Ես ատում եմ լրագրողներին. միշտ խառնվում են ուրիշների գործերին":
ՀՀ և ԼՂՀ իշխանություններն անընդհատ պնդում են, որ ժողովրդավարական զարգացման առումով Հայաստանն ու Արցախը պետք է շահեկանորեն տարբերվեն Ադրբեջանից, որտեղ հետապնդում են լրագրողներին, խեղդում են մամուլն ու խոսքի ազատությանը։ Թերթում ենք Բաքվի պարբերականներն ու կարդում հետևյալը. Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը 1,5 մլն դոլար Է հատկացրել նույնիսկ ընդդիմադիր թերթերի զարգացման համար: Եվ սա - ուշադրություն - ոչ թե մեկանգամյա, այլ ամենամյա հատկացումներ են (!): Յուրաքանչյուր ընդդիմադիր թերթ Բաքվում տարեկան 60-80 հազար դոլար է ստանում պետությունից (!)։ Ահա թե ոնց են "խեղդում" մամուլը տոտալիտար Ադրբեջանում։ "Մեկը լիներ մեզ այդպես "խեղդեր"", - կատակում են հայ լրագրողները։ Ու մինչ բռնապետ Ալիևն մոլեգնում է Բաքվում՝ գազանաբար ֆինանսավորելով ԶԼՄ-ներն ու աջակցություն ցուցաբերելով նույնիսկ իր ընդդիմախոսների խոսափողների կայացմանը, հին, բիբլիական, լուսավորյալ և քաղաքակիրթ Հայաստանի իշխանությունները կարծես չեն էլ նկատում ԼՂ-ում խեղճուկրակ հայկական ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչների անդադար հետապնդումների աղաղակող փաստերը։
Մամուլին օգնում են ոչ միայն Ադրբեջանում, այլև աշխարհի գրեթե բոլոր երկրներում, բացի, երևի, Հայաստանից և ԼՂ-ից։ Ըստ ամենայնի, Լեռնային Ղարաբաղում ընդհանրապես անկախ մամուլ չպետք է լինի։ Տեղեկություններ կան, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի իշխանությունները համատեղ գաղտնի որոշում են ընդունել ԼՂ-ում անկախ ԶԼՄ-ների վերացման մասին։ Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը չպետք է իմանա ճշմարտությունը ԼՂՀ-ում տիրող իրավիճակի վերաբերյալ, որպեսզի չխանգարի տարածաշրջանում հայտնի գործընթացներին, հատկապես Ադրբեջանին հին հայկական տարածքների սպասվող հանձնմանը: Մասնագիտությամբ լրագրող Նիկոլ Փաշինյանը քաջատեղյակ է Արցախում ազատ լրատվամիջոցների վերացման մասին, բայց չգիտես ինչու միջոցներ չի ձեռնարկում այդ խայտառակ իրավիճակը շտկելու համար։ Իսկ ԼՂ իշխանությունների անօրինականությունները մինչև օրս չեն դադարում...
Այժմ ԼՂՀ իշխանությունները, համագործակցելով Սերժ Սարգսյանի և Բակո Սահակյանի օտարերկրյա տերերի հետ, բոլոր ուժերը նետել են "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" ("ԵՈՒՊ") անկախ հայկական թերթի գլխավոր խմբագրի "չեզոքացման" վրա: Հիշեցնենք, որ թերթը ապօրինաբար փակվել է Սերժ Սարգսյանի ու նրա արտասահմանյան հովանավորների համատեղ ջանքերով։ Նրանք նույնիսկ փակ թերթի խմբագրին են դիտարկում որպես սպառնալիք ԼՂ գործող ռեժիմին։ Որովհետև լրագրող Վահրամ Աղաջանյանն ու նրա "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" թերթը, որը Սերժ Սարգսյանի և ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան պատվերով փակվել Է ՌԴ ԱԴԾ-ի (Անվտանգության Դաշնային Ծառայության - ФСБ-ի) ջանքերով, պարզվում է, "չեն տեղավորվում հայկական և ղարաբաղյան իրողությունների մեջ"։ Լրագրողի ընտանիքը տեղեկություններ է ստանում առ այն, որ նման եզրակացության են հանգել ամերիկյան եւ ռուսական բոլորիս հայտնի պետկառույցներում, որոնք ուսումնասիրել են "ԵՈՒՊ" թերթի հրապարակումները, ինչից հետո ԱԴԾ-ն (ФСБ-ն) պարբերականի բանկային հաշվից հափշտակել է լրագրողական բոլոր խնայողությունները: "ԵՈՒՊ"-ի ճշտվող տեղեկությունների համաձայն, անկախ հայկական թերթի անօրինական փակման կեղտոտ օպերացիայում առանձնահատուկ դերակատարություն են ունեցել ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան երկրորդ քարտուղար, ԿՀՎ (CIA) աշխատակից Թոմաս Միտտնախտը եւ ՀՀ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանի փեսա տխրահռչակ Միքայել Մինասյանը:
Նույն տեղեկությունների համաձայն՝ ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի իշխանությունները հրահանգել են հայ գործընկերներին արգելել լրագրողին զբաղվել մասնագիտական գործունեությամբ։ Ու տարիներ շարունակ հայ պաշտոնյաները Ստեփանակերտում ու Երևանում հաջողությամբ կատարում են այդ առաջադրանքը։ Լեռնային Ղարաբաղի պետական կառույցները ձեռնարկում են բոլոր միջոցները Մոսկվայի եւ Վաշինգտոնի հրամանը կատարելու համար՝ Վահրամ Աղաջանյանի վրա հոգեբանական ազդեցության գործոնների օգտագործմամբ (ճշտվող տեղեկություններով, ընդհուպ մինչեւ լրագրողի բնակարանի շուրջօրյա արտաքին հսկողություն սահմանելը, որն իրականացնում են ՌԴ ԱԴԾ-ում (ФСБ-ում) վարժեցված ԼՂՀ ԱԱԾ աշխատակիցները. նրանց անուններն ու կոչումները ճշտվում են: Սակայն նրանք մեղավոր չեն. այդպես են կարգադրել օտարերկրյա գործակալներ Սերժ Սարգսյանն ու Բակո Սահակյանը)։
Ճշտվող տվյալների համաձայն, 1993 թվականից մինչ օրս Երևանում ու Ստեփանակերտում ԱՄՆ և ՌԴ իշխանությունների համար կազմվում են "անբարեհույս անձանց" խիստ գաղտնի "սև" ցուցակներ, որոնք, ըստ ԱՄՆ-ի և ՌԴ-ի հատուկ ծառայությունների, "չեն տեղավորվում հայկական իրականության մեջ": Նրանց թվին,"բնականաբար", դասվում են առաջին հերթին ազգային-ժողովրդավարական կողմնորոշում ունեցող անձինք։ Այսինքն՝ բոլոր նրանք, ովքեր սեփական կարծիք և ինքնուրույնաբար մտածելու լկտիություն ունեն, պարբերաբար թոթափում են ականջներից պետական լրատվամիջոցների քարոզչական "լապշայի" հսկայական չափաբաժիններն ու երջանկությունից չեն ուշաթափվում՝ նեոբոլշևիկյան քարանձավային իդեոլոգեմաներ ուսունասիրելիս։ Դա ակնհայտորեն արվում է խիստ գաղտնիության պայմաններում, որպեսզի Հայաստանի և Սփյուռքի հասարակությունը գլխի չընկնի տեղի ունեցածի մասին։ "Անբարեհույս" արցախցիների թվին է պատկանում նաև Վահրամ Աղաջանյանը, ինչի պատճառով ԱԴԾ-ն (ФСБ-ն) պարզապես բանկային հաշվից գողացել է իր թերթի բոլոր խնայողությունները և ինչի հետևանքով թերթը դադարեցրել է իր գործունեությունը։
Լրագրողի եւ նրա ընտանիքի հետապնդմանը զուգահեռ իշխանությունները, ըստ ճշտվող տեղեկությունների, մի ամբողջ արշավ են ծավալել օտարերկրյա պետությունների դեսպանատների, իրավապաշտպան եւ լրագրողական կազմակերպությունների ապատեղեկատվության ուղղությամբ: Ըստ որոշ տվյալների, այդ արշավն իրականացվում է ՀՀ և ԼՂ հատուկ ծառայությունների, ՀՀ ԱԳՆ-ի և ԼՂՀ ԱԳՆ-ի գծով. "ապակողմնորոշմանն ուղղված հատուկ աշխատանքը" Երևանում իրականացվում է առաջին հերթին արևմտյան երկրների դեսպանությունների հետ։ Այս խայտառակ գործի լուսաբանման արգելքը, ըստ նույն տեղեկությունների, մտցվել է նաև ՀՀ և ԼՂՀ իշխանությունների վերահսկողության տակ գտնվող ԶԼՄ-ներում։ Ռուսական ԱԴԾ-ն ու ՀՀ նախկին իշխանությունները նաեւ տենդագին միջոցներ են ձեռնարկել "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ի անօրինական փակման դեմ հանդես եկող ֆրանսիացի լրագրողների բողոքները չեզոքացնելու համար: "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ի մշտական գործընկեր Ֆրանսիական "Լե Մոնդ դիպլոմատիկ" հայտնի թերթի ղեկավարությունը դիմել է Ֆրանսիայի արտգործնախարարին՝ կոչ անելով վերջինիս միջամտել այս խայտառակ իրավիճակին և ճնշում գործադրել հայ լրագրողների ֆինանսական խնայողությունները գողացած Ռուսաստանի Անվտանգության Դաշնային Ծառայության վրա։ "Լե Մոնդ դիպլոմատիկը" իր նամակում նշում է ռուսական կողմի առնվազն տարօրինակ պահվածքը ստեղծված իրավիճակում:
(Ֆրանսիական թերթը բացատրություն է պահանջել ՌԴ իշխանություններից հայկական թերթի փակման կապակցությամբ https://www.lragir.am/2014/01/10/93403/)
(French Periodical Demands Clarification On Closure of Armenian Newspaper From Russian Authorities https://www.lragir.am/en/2014/01/11/31701 )
Ջանասիրաբար "մաքրվում է" նաև համացանցը, հատկապես նրա ռուսական հատվածը, ռուսական որոնողական համակարգերն ու մեդիատարածությունը։ Լռելու եւ չմիջամտելու հրաման են ակնհայտորեն ստացել նաև խոսքի ազատության եւ մարդու իրավունքների համար զօրուգիշեր պայքարող անխոնջ մարտիկներ "Freedom House"-ը եւ "Human Rights Watch"-ը, որոնք տեղեկացված են կատարվածի մասին: Նպատակը մեկն է՝ լրագրողներից թալանված միջոցները հետ չվերադարձնելը և ԱՄՆ-ի ու ՌԴ-ի հատուկ ծառայությունների կողմից անկախ հայկական թերթի նկատմամբ կազմակերպված քրեական շաբաշի մասին տեղեկատվության տարածումը հնարավորինս կանխարգելելը։
Ապօրինի փակված թերթի գլխավոր խմբագիրը սեփական բիզնես, բանկային հաշիվներ և ունեցվածք չունի արտասահմանում, ինչպես, ասենք, ՀՀ և ԼՂՀ գրեթե բոլոր պաշտոնյաները։ Լրագրությունը նրա միակ մասնագիտությունն է և զրկելով նրան դրանով զբաղվելու հնարավորությունից, ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի, ՀՀ իշխանություններն ու ԼՂ-ի ռեժիմն, ըստ էության, զրկում են նրան գոյության իրավունքից՝ պարտադրելով կամ հակաիրավական գործողությունների դիմել, որպեսզի հետո մեղադրեն իրավակարգը խախտելու մեջ, կամ արտերկիր մեկնել։ Սակայն նրանք ոչ մի կերպ չեն կարողանում հասնել իրենց նպատակին. Վահրամ Աղաջանյանը բողոքում է օրինականության շրջանակներում և իր շատ գործընկերների օրինակով չի պատրաստվում լքել Հայրենիքը:
Թե ինչով կավարտվի այս ստոր ու կեղտոտ պատմությունը, հայտնի չէ ոչ մեկին, բացի ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի հատուկ ծառայություններից և Նիկոլ Փաշինյանից, ով, հիշեցնենք, հավաստիացնում էր բոլորին Ստեփանակերտում, որ "Արցախը Հայաստանն է, և վերջ"...
"Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" թերթի խմբագրություն Հ. Գ. Հիշեցնենք, որ "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս"-ը, որն ապօրինաբար փակվել է ԱՄՆ հատուկ ծառայությունների և ՌԴ-ի Անվտանգության Դաշնային Ծառայության ջանքերով, գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության տարածքում՝ հայկական օրենսդրության պահանջներին խիստ համապատասխան (պետռեգիստրի վկայականի համարը 031077336 է, տրվել է 17.09.2007 թ.): "ԵՈՒՊ"-ի գլխավոր խմբագիրը, ինչպես նաեւ խմբագրության աշխատակիցների մեծ մասը,"այսօր խոսքի եւ մամուլի ազատության երկիր" Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ են:
Ուշագրավ մի դրվագ. Նիկոլ Փաշինյանն առաջինն էր բարձրացնում Վահրամ Աղաջանյանի ապօրինի հետապնդումների հարցը, երբ լրագրող էր: Բայց այսօր չգիտես ինչու չի նկատում այդ հետապնդումները. մի՞թե ամերիկացիներն ու ռուսական ԱԴԾ-ն են խնդրել չնկատել խնդիրը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий