ԻՆՉՈ՞Ւ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԿՈՂՄԸ ՉԻ ՕԳՏԱԳՈՐԾՈՒՄ ԻՐ ՀԶՈՐԱԳՈՒՅՆ ՓԱՍՏԱՐԿՆԵՐԸ ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՐՑՈՒՄ

Բաց նամակ ՀՀ նախագահին և ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին

Մեծարգո պարոնայք:

Ինչպես հայտնի է, Ղարաբաղյան հակամարտության "կարգավորմանն" ուղղված բանակցային ողջ գործընթացում մեզ բոլորիս քաջ ծանոթ ուժերի կողմից հայությանը պարտադրվեց ցինիկ, պարզունակ եւ ընդգծված հակահայկական "լուծման" այսպես կոչված փուլա-փաթեթային մոդել-թակարդը, որի էությունը հետեւյալն է. հայ ժողովուրդն միանգամի՞ց պետք է Ադրբեջանին հանձնի իր պատմական տարածքները (փաթեթային տարբերակ), թե՞ մի քիչ ուշ (փուլային տարբերակ)։ Այսինքն՝ հայ ժողովուրդը ամեն դեպքում պետք է իր հազարամյա հողերը հանձնի արհեստականորեն ստեղծված մի պետության, որն աշխարհի քարտեզի վրա գոյություն ունի ընդամենը 100 տարի։

Այնինչ ցանկացած խնդրի, կոնֆլիկտային ցանկացած իրավիճակի կարգավորումը պետք է սկսվի դրանց առաջացման պատճառների բացահայտումից՝ ճիշտ այնպես, ինչպես ցանկացած հիվանդության բուժումը պետք է սկսվի ճշգրիտ ախտորոշումից։ Ղարաբաղյան հակամարտությունը ծագման միայն մեկ պատճառ ունի. դա հարևան պետության կուսակցական մարմնի որոշումն է՝ Ղարաբաղը հարևան մեկ այլ պետության կազմում ընդգրկելու մասին։ Պաշտոնապես ճանաչված այլ պատճառ պարզապես գոյություն չունի։

Ուստի ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի և Ռուսաստանի իշխանությունները, որոնք կարծես թե հանդես են գալիս միջնորդական առաքելությամբ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում, պետք է իրավական գնահատական տան Արցախը հարևան Ադրբեջանին բռնակցելու բոլշևիկների կոմունիստական մարմնի՝ ՌԿԿ-ի Կավբյուրոյի որոշմանը։ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի երկրները պարտավոր են պատասխանեն հետեւյալ հարցին. կարո՞ղ է արդյոք երրորդ պետության կուսակցական մարմինը մի պետության մասը մյուսին բռնակցելու որոշում ընդունել, եթե անգամ սեփական երկրում տարածքային նման խնդիրներ լուծելու լիազորություն չունի: Օրինակ, կարո՞ղ է, ասենք, Մեծ Բրիտանիայի կուսակցական ինչ-որ մարմին՝ Ֆրանսիայի մի մասը Գերմանիային միացնելու որոշում ընդունել, ընդ որում՝ առանց Ֆրանսիայի համաձայնության։ Չէ՞ որ հենց այդպես Արցախը խցկեցին Ադրբեջան։

Բայց որպեսզի Ռուսաստանի Դաշնության, ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի իշխանությունները իրավական գնահատական տան Ղարաբաղի հարցով կոմունիստական կուսակցության ծայրից ծայր անօրինական այս որոշմանը, նրանց ինչ-որ մեկը պետք է դիմի պաշտոնական հարցումով։ Սակայն ոչ ոք նրանց այս հարցադրմամբ չի դիմում (!): Ոչ Հայաստանի ԱԳՆ-ն, ոչ Լեռնային Ղարաբաղի ԱԳՆ-ն ՈՉ ՄԻ ԱՆԳԱՄ (!) չեն համարձակվել ՆՈՒՅՆԻՍԿ ԲԱՐՁՐԱՁԱՅՆԵԼ (!) հայկական կողմի անթերի այս պահանջը:

Հարգարժան պարոնայք:

Ինձ, ինչպես և աշխարհի բոլոր հայերին, հետաքրքրում է հետևյալ հարցը. ինչի՞ համար են հայ հարկատուները երկու արտգործնախարարություն պահում։ Ինչի՞ համար ենք մենք նրանց վճարում միլիոնավոր բյուջետային դոլարներ, ու՞մ են նրանք ծառայում և ու՞մ շահերն են պաշտպանում։ Ինչո՞ւ նրանք չեն օգտագործում հայկական կողմի հզորագույն փաստարկները, որոնց դեմ չի կարող առարկել հոգեպես ոչ մի առողջ մարդ։ Մենք գործ ունենք սովորական տգիտության հե՞տ, թե՞ սա ինչ-որ այլ երևույթ է։ Ինչո՞ւ նրանք Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի իշխանություններից չեն պահանջում իրավական գնահատական տալ Արցախի հարցով Ստալինի և բոլշևիկների ռասիստական որոշմանը։ Կցանկանայինք տեսնել արևմտյան և ռուս այն դիվանագետներին ու քաղաքական գործիչներին, ովքեր կհամարձակվեն հրապարակավ պաշտպանել կոմունիստների անօրինական որոշումը։

Արցախի վերաբերյալ բոլշևիկների և Ստալինի անօրինական այդ վճիռը հայկական կողմի ամենաուժեղ փաստարկն է և Ադրբեջանի ու բոլոր հակահայկական ուժերի դիրքորոշման ամենախոցելի տեղը։ Այդ փաստարկը պետք է "Հայր մերը" դառնա հայկական դիվանագիտության համար, այն պետք է անընդհատ հնչի միջազգային, դիվանագիտական բոլոր հանդիպումներում, գիտաժողովներում, մամուլի ասուլիսներում։ Որովհետև, կրկնենք, նրան հակադրելու բառիս բուն իմաստով ոչինչ չկա, ընգծենք նորից. ոչ ոք չի համարձակվի հրապարակավ հանդես գալ կոմունիստների և Ստալինի անօրինությունների օգտին։

Բայց մեր ԱԳՆ-ները, մոռանալով Արցախի հարցում հայ ժողովրդի անթերի ու հզոր այս փաստարկի մասին, "չգիտես ինչու" մտան ակնհայտորեն օտարերկրյա հատուկ ծառայությունների ընդերքում մշակված ԼՂ կարգավորման վերաբերյալ փուլա-փաթեթային կատարելապես ապուշ, արհեստական բանավեճի, եթե կուզեք՝ թակարդի մեջ։ Պատկերացնու՞մ եք, թե ինչ համառությամբ կպահանջեր միջնորդների պատասխանը ադրբեջանական կողմը, եթե այդ փաստարկները համապատասխանեին նրա շահերին։ Իսկ մենք լռում ու լռում ենք՝ առաջացնելով արդեն ողջ հայ ժողովրդի տարակուսանքն ու զայրույթը։

Մեծարգո պարոնայք:

Բոլորս էլ քաջ գիտակցում ենք, թե ինչու միջնորդներին ուղղված նման կոչով հանդես չէին գալիս Սերժ Սարգսյանն ու Բակո Սահակյանը։ Հայազգի շատ դիտորդների խորին համոզմամբ, այդ մարդիկ սպասարկում էին բացառապես օտարի շահերը և ներդրվել են հայկական միջավայր հենց նման հարցեր չբարձրացնելու և հայ ժողովրդի արդար պահանջատիրությունն ամեն կերպ ականահարելու համար։ Ուզում ենք հավատալ, որ 2018-ի հեղափոխությունից հետո Արցախի հարցում Սարգսյան-Սահակյան տանդեմի հակահայ դիրքորոշումը մոռացության է մատնվել։ Ելնելով դրանից՝ կոչ եմ անում ձեզ կարգադրել համապատասխան իշխանական կառույցներին դիմել ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի իշխանություններին՝ առաջարկելով նրանց իրավական գնահատական տալ Արցախը հարևան Ադրբեջանի կազմ մտցնելու կոմունիստական կուսակցության որոշմանը։ Մենք բոլորս իրավունք ունենք իմանալ, թե ինչ են մտածում այս աղաղակող անօրինականության մասին մարդիկ, ովքեր վճռական դեր պետք է խաղան մեր ճակատագրում: Ձեր այդ քայլին սպասում է ողջ հայ հասարակությունը՝ թե Հայաստանի Հանրապետությունում, թե Արցախում, թե Սփյուռքում։
Հարգանքով՝

Վահրամ ԱՂԱՋԱՆՅԱՆ, Ստեփանակերտ
Օտարերկրյա գործակալ Սերժ Սարգսյանի ու նրա դրսի տերերի ջանքերով ապօրինաբար փակված "Երրորդ ՈՒժ Պլյուս" անկախ թերթի գլխավոր խմբագիր

***

ПОЧЕМУ АРМЯНСКАЯ СТОРОНА НЕ ИСПОЛЬЗУЕТ СВОИ МОЩНЕЙШИЕ АРГУМЕНТЫ В КАРАБАХСКОМ ВОПРОСЕ?

Открытое письмо президенту РА и премьер-министру РА Николу Пашиняну

Многоуважаемые господа!

Как известно, в ходе переговорного процесса по "урегулированию" Карабахского конфликта всем нам хорошо знакомые силы навязали армянской стороне глубоко циничную, на редкость примитивную и подчеркнуто антиармянскую, так называемую пакетно-поэтапную модель "решения" вопроса, суть которой сводится к следующему: армянский народ сразу должен сдать свои исторические территории соседнему Азербайджану (пакетный вариант), или чуть позже (поэтапный вариант)? То есть, в любом случае армянский народ должен сдать свои тысячелетние земли искусственно созданному государству, существующему на карте мира всего 100 лет.

Между тем решение любой проблемы, любой конфликтной ситуации должно начаться с выявления причин их возникновения - точно так, как лечение любой болезни должно начаться с точного диагноза. У Карабахского конфликта есть только одна причина возникновения - это решение партийного органа соседнего государства о включении Карабаха в состав другого соседнего государства. Другой официально признанной причины попросту не существует.
Посему власти Российской Федерации, США и Франции, которые вроде бы выступают с посреднической миссией в процессе урегулирования Карабахского вопроса, обязаны дать правовую оценку решению коммунистического органа большевиков — Кавбюро РКП(б) о насильственном присоединении Арцаха к соседнему Азербайджану. Страны Минской группы ОБСЕ обязаны ответить на следующий вопрос: может ли партийный орган третьего государства принять решение о присоединении части одного государства к другому, если у него нет полномочий решать территориальные вопросы даже в своей стране? К примеру, может ли орган какой-нибудь партии, скажем, Великобритании принять решение о присоединении части Франции к Германии, причем без согласия Франции? А ведь именно так Арцах затолкали в Азербайджан.

Но для того, чтобы власти Российской Федерации, США и Франции дали правовую оценку решению коммунистической партии по Карабаху, к ним кто-то должен банально обратиться с официальным запросом. Но никто к ним с этим запросом не обращается! Ни МИД Армении, ни МИД Нагорного Карабаха НИ РАЗУ (!) не осмелились ДАЖЕ ОЗВУЧИТЬ (!) безукоризненные доводы армянской стороны!

Многоуважаемые господа!

Меня, как и всех армян мира, интересует следующий вопрос: для чего армянские налогоплательщики содержат аж два армянских МИДа? Для чего мы им платим миллионы бюджетных долларов, кому они служат и чьи интересы защищают? Почему они не используют мощнейшие аргументы армянской стороны, против которых не может возразить ни один психически здоровый человек? Мы имеем дело с обыкновенным невежеством и безграмотностью, или это нечто другое? Почему они не требуют от властей России, США и Франции дать правовую оценку расистскому решению Сталина и органа большевиков по Арцаху? Хотелось бы посмотреть на тех западных и российских политиков и дипломатов, которые осмелятся публично защитить незаконное решения коммунистов.

Абсолютно противозаконное решение большевиков и Сталина по Арцаху - это самый-самый сильный аргумент армянской стороны и самое уязвимое место в позиции Азербайджана и всех антиармянских сил. Он должен стать, что называется, "Отче наш" для армянской дипломатии, он постоянно должен звучать на всех международных, дипломатических встречах, симпозиумах, пресс-конференциях. Потому что, повторим, ему противопоставить просто нечего - никто не осмелится публично выступить в пользу беззаконий коммунистов и Сталина.

Но наши МИДы, позабыв о безукоризненной аргументации армянского народа в вопросе Арцаха, "почему-то" ввязались в искусственную, совершенно идиотскую по форме и по содержанию полемику о пакетно-поэтапном урегулировании, заглотив эту примитивную наживку для простачков, явно разработанную в недрах иностранных спецслужб. Представляете, с какой настойчивостью требовала бы ответа посредников азербайджанская сторона, если бы подобная аргументация отвечала ее интересам? А мы молчим и молчим, вызывая недоумение и гнев уже всего армянского народа.

Многоуважаемые господа!

Все мы прекрасно понимаем, почему с таким призывом к посредникам не выступали Серж Саркисян и Бако Саакян. По глубочайшему убеждению очень многих армянских наблюдателей, эти люди обслуживали исключительно чужие интересы и были внедрены в армянскую среду как раз для того, чтобы не озвучивать подобные вопросы и всячески торпедировать справедливые требования армянского народа. Хочется верить, что после революции 2018 года предательская, антиармянская позиция Саркисяна-Саакяна по Арцаху канула в Лету. Исходя из этого, призываю вас дать соответствующим властным структурам распоряжение обратиться к властям США, России и Франции с предложением дать правовую оценку решению коммунистической партии о насильственном присоединении Арцаха к соседнему Азербайджану. Все мы имеем право знать, что думают об этом вопиющем беззаконии люди, решающие нашу судьбу. Этого вашего шага ждет вся армянская общественность - и в Республике Армения, и в Арцахе, и в Диаспоре.

С уважением

Ваграм АГАДЖАНЯН, Степанакерт
Главный редактор независимой газеты "Третья Сила Плюс", незаконно закрытой усилиями иностранного агента Сержа Саркисяна и его зарубежных хозяев

***

WHY THE ARMENIAN SIDE DOESN'T USE ITS MOST POWERFUL ARGUMENTS IN THE KARABAKH ISSUE?

Open letter to the President of the Republic of Armenia and Prime Minister of the Republic of Armenia Nikol Pashinyan Dear sirs! As you know, during the negotiation process on the "settlement" of the Karabakh conflict, well-known forces imposed on the Armenian side a deeply cynical, extremely primitive and emphatically anti-Armenian, so-called package-step-by-step model of "solving" the issue, the essence of which boils down to the following: should the Armenian people immediately surrender their historical territories to neighboring Azerbaijan (package option), or a little later (step-by-step option)? That is, in any case, the Armenian people should surrender their thousand-year-old lands to an artificially created state that has existed on the world map for only 100 years. Meanwhile, the solution of any problem, any conflict situation should begin with identifying the causes of their occurrence - just as the treatment of any disease should begin with an accurate diagnosis. The Karabakh conflict has only one cause - it is the decision of the party body of a neighboring state to include Karabakh in another neighboring state. There is simply no other officially recognized reason. Therefore, the authorities of the Russian Federation, the United States and France, which seem to be acting with a mediation mission in the settlement of the Karabakh issue, are obliged to give a legal assessment to the decision of the Bolshevik communist body - the RCP(b) Kavburo on the forcible annexation of Artsakh to neighboring Azerbaijan. The OSCE Minsk Group countries are obliged to answer the following question: can a party body of a third state decide to annex part of one state to another if it does not have the authority to resolve territorial issues even in its own country? For example, can an organ of some party, say, Great Britain, decide on the annexation of part of France to Germany, and without the consent of France? But this is exactly how Artsakh was pushed into Azerbaijan. But in order for the authorities of the Russian Federation, the USA and France to give a legal assessment of the decision of the Communist Party on Karabakh, someone should simply address them with an official request. But no one addresses them with this request! Neither the Ministry of Foreign Affairs of Armenia nor the Ministry of Foreign Affairs of Nagorno-Karabakh HAVE EVER (!) dared EVEN to VOICE (!) the impeccable arguments of the Armenian side! Dear sirs! I, like all Armenians of the world, am interested in the following question: why do Armenian taxpayers keep as many as two Armenian foreign ministries? Why do we pay them millions of budget dollars, who do they serve and whose interests do they protect? Why don't they use the most powerful arguments of the Armenian side, against which no mentally healthy person can object? Are we dealing with ordinary ignorance and illiteracy, or is it something else? Why don't they demand from the authorities of Russia, the USA and France to give a legal assessment of the racist decision of Stalin and the Bolshevik body on Artsakh? I would like to see those Western and Russian politicians and diplomats who dare to publicly defend the illegal decisions of the Communists. The absolutely illegal decision of the Bolsheviks and Stalin on Artsakh is the strongest argument of the Armenian side and the most vulnerable place in the position of Azerbaijan and all anti-Armenian forces. It should become, as they say, "Our Father" for Armenian diplomacy, it should be constantly heard at all international, diplomatic meetings, symposiums, press conferences. Because, again, there is simply nothing to oppose him - no one will dare to speak publicly in favor of the lawlessness of the Communists and Stalin. But our Foreign Ministries, forgetting about the impeccable argumentation of the Armenian people on the issue of Artsakh, "for some reason" got involved in an artificial, completely idiotic in form and content polemic about a package-phased settlement, swallowing this primitive bait for simpletons, clearly developed in the depths of foreign intelligence services. Can you imagine how insistently the Azerbaijani side would demand an answer from the mediators if such an argument met its interests? And we are silent and silent, causing bewilderment and anger of the entire Armenian people. Dear sirs! We all understand perfectly well why Serzh Sargsyan and Bako Sahakyan did not make such an appeal to the mediators. According to the deepest conviction of many Armenian observers, these people served exclusively other people's interests and were introduced into the Armenian environment precisely in order not to voice such questions and in every way torpedo the just demands of the Armenian people. I would like to believe that after the 2018 revolution, Sargsyan-Sahakyan's treacherous, anti-Armenian position on Artsakh has sunk into oblivion. Proceeding from this, I urge you to instruct the relevant authorities to appeal to the authorities of the United States, Russia and France with a proposal to give a legal assessment of the decision of the Communist Party on the forcible annexation of Artsakh to neighboring Azerbaijan. We all have the right to know what the people who decide our fate think about this blatant lawlessness. The entire Armenian community is waiting for this step of yours - both in the Republic of Armenia, in Artsakh, and in the Diaspora. With respect Vahram AGHAJANYAN, Stepanakert Editor-in-chief of the independent newspaper "Third Force Plus", illegally closed through the efforts of a foreign agent Serge Sarkisyan and his foreign hosts