ФЕРНАН ДЕ ВАРЕНН: "ПРОИЗОШЕДШЕЕ В НАГОРНОМ КАРАБАХЕ - ЭТО ВОЕННОЕ ПРЕСТУПЛЕНИЕ"
Обращаясь к вопросу, можно ли квалифицировать как геноцид действия, совершенные Азербайджаном в Нагорном Карабахе в сентябре 2023 года, собеседник, тем не менее, отметил, что на самом деле геноцид является преступлением, которое очень сложно квалифицировать в международном праве, поскольку оно требует особого умысла.
"Я не в курсе всех подробностей произошедшего в Нагорном Карабахе, чтобы иметь возможность дать квалификацию, но добавлю, что необходимо помнить, что преступление геноцида на самом деле является преступлением, которое очень сложно квалифицировать в международном праве,потому что это требует особого намерения. Было ли это намерение физически уничтожить армян, проживающих в Нагорном Карабахе, или было намерение избавиться от них? Если последнее, то это не соответствует преступлению геноцида в международном праве, но это могут быть и другие виды преступлений", - заявил Фернан де Варенн.
По его мнению, очевидно, что никто не может не согласиться с тем, что в Нагорном Карабахе были этнические чистки.
"Это не геноцид как таковой, но его все равно можно считать военным преступлением или преступлением против человечности. Поэтому с точки зрения международного права, я думаю, то, что произошло в Нагорном Карабахе, очень легко можно идентифицировать как этническую чистку, которую можно считать военным преступлением или преступлением против человечности", - подчеркнул бывший спецдокладчик ООН по вопросам национальных меньшинств.
Последний, говоря также о Геноциде армян 1915 года, а также о продолжающейся политике отрицания и риторике Турции по этому поводу, выразил мнение, что на самом деле трудно сказать, как долго будет продолжаться отрицание Геноцида армян в 1915 году и когда Анкара признает Геноцид армян.
"Спустя годы возможно, что с турецкой стороны произойдет определенное изменение отношения. Могут возникнуть ситуации с различным политическим, социальным и правовым контекстом, когда турецкому правительству будет легче признать это геноцидом. Другими словами, возможно, не сегодня, но это может произойти в будущем. Поэтому не следует сдаваться", - подчеркнул он.
Переходя к замечанию о том, что, скорее всего, это может произойти, когда, например, произойдет смена власти в Турции, Фернан де Варенн дал положительный ответ, приведя в пример другие страны.
"Например, Канада и Австралия были очень расистскими странами, где на протяжении многих лет детей забирали из семей коренных народов. И за последние 5-10 лет оба правительства фактически извинились за это, понимая, что то, что они сделали, было жестоким, с точки зрения с моральной точки зрения что-то предосудительное, и они выразили сожаление и признали, что это произошло, что это было сделано. Для этого потребовалось почти 100 лет, поэтому это может произойти и тогда, когда появится турецкое правительство, которое признает, что это геноцид", - подчеркнул бывший специальный докладчик ООН по вопросам национальных меньшинств.
Что касается важности V Глобального форума против преступления геноцида и других подобных форумов, Фернан де Варенн счел проведение таких глобальных форумов особенно важным в наше время, поскольку мир сейчас сталкивается с более опасными явлениями с более жестокими конфликтами, войны и другие ситуации, в которых доминирует ненависть, геноцид и его призывы.
"У нас мир стал более нестабильным, где определенным группам отказывают в правах, потому что их считают чужаками, иностранцами или нелояльными гражданами. А это означает, что мы наблюдаем рекордные уровни нападений, особенно на этнические, религиозные или языковые меньшинства, которым отказывают в их основных правах. И именно в контексте отрицания прав, языка ненависти, который действительно взрывается в социальных сетях, и увеличения количества насильственных конфликтов, что увеличивает риски геноцида и других злодеяний. Другими словами, мир стал более жестоким. Из-за факторов, которые я упомянул, более вероятно, что будут случаи геноцида или массовых зверств, особенно против меньшинств. На протяжении всей истории основными целями обычно были меньшинства: армяне в Османской империи, еврейское меньшинство в нацистской Германии и т. д.", - отметил он Фернан де Варенн, подчеркнув, что вопросы, связанные с геноцидом, возможно, даже более важны в современном мире, чем 50 лет назад.
Оценивая важность сотрудничества между странами в предотвращении геноцидов, бывший спецдокладчик ООН по вопросам национальных меньшинств выразил мнение, что Армения должна взять на себя инициативу в этом вопросе.
"Я думаю, что правительство Армении, например, должно воспользоваться опытом своей истории и взять на себя инициативу других стран, пытаясь улучшить ситуацию", - подчеркнул Фернан де Варенн.
По мнению последнего, ООН существует для того, чтобы заниматься интересами и обязательствами государств, и это не организация людей, и люди о ней забывают.
"В каком-то смысле Организация Объединенных Наций недостаточно подготовлена к тому, чтобы справляться с такими ситуациями, когда, например, осуществляется геноцид против меньшинства внутри страны. Но, возможно, времена изменились. Я имею в виду, что Организация Объединенных Наций была создана почти 100 лет назад. Я думаю, нам необходимо реформировать ее, чтобы она была более адаптирована к вызовам сегодняшнего дня", - сказал Фернан де Варенн.
По его словам, во время Второй мировой войны и создания ООН большинство войн велись между государствами и странами, но сегодня это не так.
"Большинство войн сегодня происходят внутри стран. Это внутренние конфликты, в которых обычно участвуют меньшинства. Вот почему у нас больше геноцидов. Но ООН на самом деле не в состоянии справиться с этим. Такие страны, как Армения и другие страны-единомышленники, я думаю, должен осознать, что необходимо провести реформы, чтобы ООН достигла поставленной цели", - отметил собеседник, добавив, что в настоящее время существуют большие риски геноцида, поскольку разжигание ненависти и пропаганда через социальные сети могут охватить миллионы людей за считанные секунды.
По его словам, ООН очень медленно реагирует на эту меняющуюся среду, и именно такие страны, как Армения, должны признать эти проблемы, эти ситуации, которые необходимо изменить, и начать вместе работать над реформированием ООН, чтобы она адаптировалась к новым вызовам.
"Я думаю, что многие страны осознают, что сегодня это проблема. И Армения, хотя и маленькая страна, должна использовать свой опыт и проявлять инициативу, пытаясь работать и определить группу, которая будет работать в направлении этих шагов", - заключил Фернан де Варенн, бывший спецдокладчик ООН по вопросам национальных меньшинств.
https://news.am/rus/news/857566.html
***
В Сенате США представлен проект резолюции, осуждающий этническую чистку в Карабахе
Американские сенаторы Гэри Питерс и Билл Кэссиди представили в Сенате проект всеобъемлющей двухпартийной резолюции, в которой осуждается этническая чистка в Карабахе со стороны Азербайджана, содержится призыв к введению санкций в отношении геноцидального режима Алиева, требование о незамедлительном освобождении армян, удерживаемых в плену, прекращении военной помощи Баку и реализации права карабахцев на возвращение. Об этом сообщили в Центральном офисе Бюро "Ай дата" АРФ Дашнакцутюн.
Соавтор проекта резолюции Билл Кэссиди, в частности, заявил: "Азербайджан держит Европу в заложниках из-за энергии, но в Луизиане достаточно энергии для удовлетворения потребностей Европы. Мир не может терпеть диктатора".
В тексте также говорится о том, что международные правовые эксперты, в том числе бывший главный прокурор Международного уголовного суда Луис Морено Окампо и бывший специальный советник генерального секретаря ООН по вопросам предотвращения геноцида Хуан Мендес, заявили, что блокада Нагорного Карабаха азербайджанцами нарушает Конвенцию ООН о геноциде.
https://step1.am/ru/2024/12/18/22945/
Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցածը կարող է համարվել որպես պատերազմական կամ մարդկության դեմ հանցագործություն․ միջազգային իրավունքի տեսանկյունից այն, ինչ տեղի է ունեցել Լեռնային Ղարաբաղում, հեշտությամբ կարող է նույնացվել էթնիկ զտման հետ։ Երևանում դեկտեմբերի 12-13-ն անցկացված «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» 5-րդ գլոբալ ֆորումի շրջանակներում «Արմենպրես»-ի հետ զրույցում նման կարծիք է հայտնել Ազգային փոքրամասնությունների հարցերով Միավորված ազգերի կազմակերպության (ՄԱԿ) նախկին հատուկ զեկուցող Ֆեռնան դը Վարենը։ Անդրադառնալով հարցին, թե կարելի՞ է արդյոք 2023 թվականի սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղում Ադրբեջանի կողմից իրականացված գործողությունները որակել որպես ցեղասպանություն՝ զրուցակիցն, այդուհանդերձ, նկատեց, որ իրականում ցեղասպանությունը միջազգային իրավունքում շատ դժվար հաստատվող հանցագործություն է, քանի որ դրա համար հատուկ մտադրություն է պետք։ «Ես տեղեկացված չեմ այն բոլոր մանրամասներից, որոնք տեղի են ունեցել Լեռնային Ղարաբաղում, որպեսզի կարողանամ որակումներ տալ, սակայն կավելացնեմ, որ անհրաժեշտ է հիշել՝ ցեղասպանություն հանցագործությունը միջազգային իրավունքում իրականում շատ դժվար հաստատվող հանցագործություն է, քանի որ դրա համար հատուկ մտադրություն է պետք․ Լեռնային Ղարաբաղում ապրող հայերին ֆիզիկապես ոչնչացնելո՞ւ մտադրությունն է եղել, թե՞ նրանցից ազատվելու, հեռացնելու մտադրությունը։ Եթե վերջինն է, ապա դա չի համապատասխանում միջազգային իրավունքի մեջ ցեղասպանության հանցագործությանը: Բայց դրանք կարող են լինել այլ տեսակի հանցագործություններ», - նշեց Ֆեռնան դը Վարենը: Նրա կարծիքով՝ հստակ է, որ որևէ մեկը չի կարող չհամաձայնել, որ Լեռնային Ղարաբաղում եղել են էթնիկ զտումներ։ «Դա ինքնին ցեղասպանություն չէ, բայց այն դեռ կարող է համարվել որպես պատերազմական հանցագործություն կամ մարդկության դեմ հանցագործություն: Այսպիսով, միջազգային իրավունքի տեսանկյունից՝ այն, ինչ տեղի ունեցավ Լեռնային Ղարաբաղում, կարծում եմ՝ շատ հեշտությամբ կարող է նույնացվել որպես էթնիկ զտում, որը կարող է ռազմական հանցագործություն կամ մարդկության դեմ հանցագործություն նշանակել», - ընդգծեց Ազգային փոքրամասնությունների հարցերով ՄԱԿ-ի նախկին հատուկ զեկուցողը: Վերջինս, խոսելով նաև 1915 թվականին տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանության, ինչպես նաև դրա վերաբերյալ Թուրքիայի շարունակական ժխտողական քաղաքականության ու հռետորաբանության մասին, կարծիք հայտնեց, որ իրականում դժվար է ասել, թե որքան կշարունակվի թուրքական ժխտողականությունը ու երբ Անկարան կճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը։ «Տարիներ անց, հնարավոր է, որ թուրքական կողմում վերաբերմունքի որոշակի փոփոխություն տեղի ունենա․ հնարավոր է լինեն տարբեր քաղաքական, սոցիալական, իրավական ենթատեքստ ունեցող իրավիճակներ, որտեղ թուրքական կառավարության համար կարող է ավելի հեշտ լինել դա որպես ցեղասպանություն ճանաչելը: Այլ կերպ ասած՝ գուցե, ոչ այսօր, բայց ապագայում դա կարող է տեղի ունենալ։ Այնպես որ, չպետք է հանձնվել», - ընդգծեց նա։ Անդրադառնալով դիտարկմանը, որ, ամենայն հավանականությամբ, դա կարող է տեղի ունենալ այն ժամանակ, երբ, օրինակ, Թուրքիայում տեղի ունենա իշխանափոխություն՝ Ֆեռնան դը Վարենը դրական արձագանք տվեց՝ որպես օրինակ բերելով այլ երկրների։ «Օրինակ՝ Կանադան և Ավստրալիան երկար տարիներ եղել են շատ ռասիստականերկրներ, որտեղ երեխաներին խլում էին տեղաբնիկ ընտանիքներից: Եվ վերջին 5-10 տարիների ընթացքում երկու կառավարություններն էլ փաստացի ներողություն են խնդրել դրա համար՝ հասկանալով, որ իրենց արածը դաժանություն էր, բարոյական տեսակետից դատապարտելի մի բան, և նրանք հայտնեցին իրենց ափսոսանքն ու խոստովանեցին, որ դա տեղի է ունեցել, որ դա կատարվել է։ Գրեթե 100 տարի պահանջվեց, որպեսզի դա տեղի ունենա: Այսպիսով, դա նույնպես կարող է տեղի ունենալ, երբ լինի թուրքական կառավարություն, որը կընդունի, որ դա ցեղասպանություն է», - շեշտեց Ազգային փոքրամասնությունների հարցերով ՄԱԿ-ի նախկին հատուկ զեկուցողը: Ինչ վերաբերում է «Ընդդեմ ցեղասպանության հանցագործության» 5-րդ գլոբալ ֆորումի և նմանատիպ այլ ֆորումների կարևորությանը, Ֆեռնան դը Վարենն այդ տեսակի գլոբալ ֆորումների անցկացումը հատկապես կարևոր համարեց հենց մեր օրերում, քանի որ աշխարհն այժմ բախվում է ավելի վտանգավոր երևույթների, որտեղ գոյություն ունեն ավելի դաժան հակամարտություններ, պատերազմներ և ավելի շատ իրավիճակներ, որտեղ գերիշխում է ատելությունը, ցեղասպանությունն ու դրա կոչերը։ «Մենք ունենք մի աշխարհ, որն ավելի անկայուն է դարձել, որտեղ որոշ խմբերի իրավունքները ժխտվում են, քանի որ նրանք համարվում են օտարներ, օտարերկրացիներ կամ ոչ հավատարիմ քաղաքացիներ։ Իսկ սա նշանակում է, որ մենք տեսնում ենք հատկապես էթնիկ, կրոնական կամ լեզվական փոքրամասնություններին թիրախավորելու ռեկորդային մակարդակ, որոնց զրկում են իրենց հիմնական իրավունքներից։ Եվ դա հենց իրավունքների ժխտման, ատելության խոսքի համատեքստում է, որն իսկապես պայթում է սոցիալական ցանցերում և աճող թվով դաժան հակամարտություններում, ինչն էլ մեծացնում է ցեղասպանության և այլ վայրագությունների ռիսկերը: Այլ կերպ ասած՝ աշխարհը դարձել է ավելի վտանգավոր վայր։ Իմ նշած գործոնների պատճառով ավելի հավանական է, որ լինեն ցեղասպանության կամ զանգվածային վայրագությունների դեպքեր՝ հատկապես փոքրամասնությունների նկատմամբ: Պատմության ընթացքում հիմնական թիրախը սովորաբար եղել են փոքրամասնությունները, հայերն՝ Օսմանյան կայսրությունում, հրեական փոքրամասնությունը՝ Հոլոքոստի ժամանակ նացիստական Գերմանիայում և այլն», - իր խոսքում նշեց Ֆեռնան դը Վարենը՝ ընդգծելով, որ ցեղասպանությանն առնչվող հարցերը ժամանակակից աշխարհում գուցե նույնիսկ ավելի կարևոր են, քան 50 տարի առաջ: Գնահատելով ցեղասպանությունների կանխարգելման գործում երկրների միջև համագործակցության կարևորությունը՝ Ազգային փոքրամասնությունների հարցերով ՄԱԿ-ի նախկին հատուկ զեկուցողը կարծիք հայտնեց, որ այդ գործում Հայաստանը պետք է առաջնորդություն ստանձնի։ «Կարծում եմ, որ Հայաստանի կառավարությունն, օրինակ, պետք է վերցնի իր պատմության փորձը և առաջնորդություն ստանձնի այլ երկրների հետ՝ փորձելով բարելավել իրավիճակը», - շեշտեց Ֆեռնան դը Վարենը։ Վերջինիս դիտարկմամբ՝ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը գոյություն ունի, որպեսզի զբաղվի պետությունների շահերով և պարտավորություններով, և այն մարդկանց կազմակերպություն չէ, իսկ մարդիկ մոռանում են դրա մասին։ «Ինչ-որ առումով Միավորված ազգերի կազմակերպությունը լավ պատրաստված չէ՝ զբաղվելու այնպիսի իրավիճակներով, երբ, օրինակ, երկրի ներսում փոքրամասնության դեմ ցեղասպանություն է իրականացվում: Բայց, միգուցե, ժամանակը փոխվել է։ Նկատի ունեմ, որ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը ստեղծվել է գրեթե 100 տարի առաջ: Կարծում եմ՝ մենք պետք է բարեփոխենք այն, որպեսզի այն ավելի հարմարված լինի այսօր առկա մարտահրավերներին», - նշեց Ֆեռնան դը Վարենը։ Նրա խոսքերով՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի և Միավորված ազգերի կազմակերպության ստեղծման ժամանակ պատերազմների մեծ մասն ընթացել է պետությունների, երկրների միջև, իսկ այսօր այդպես չէ: «Այսօր պատերազմների մեծ մասը տեղի է ունենում երկրների ներսում: Դրանք կենցաղային հակամարտություններ են, որոնք սովորաբար ներառում են փոքրամասնություններին, և այդ է պատճառը, որ կարող ենք ավելի շատ ցեղասպանություններ ունենալ: Բայց ՄԱԿ-ն իսկապես օժտված չէ դրանով զբաղվելու անհրաժեշտ գործիքակազմով: Հայաստանի նման երկրները և այլ համախոհ երկրները, կարծում եմ, պետք է գիտակցեն, որ բարեփոխումներ անելու կարիք կա, որպեսզի ՄԱԿ-ը համապատասխանի նպատակին», - նշեց զրուցակիցը՝ հավելելով, որ ներկա ժամանակներում ցեղասպանության ավելի մեծ ռիսկեր կան, քանի որ ատելության խոսքն ու քարոզչությունը սոցիալական ցանցերի միջոցով կարող են մի քանի վայրկյանում հասնել միլիոնավոր մարդկանց: Նրա բնորոշմամբ՝ ՄԱԿ-ն իսկապես բավականին դանդաղ է արձագանքում այս փոփոխվող միջավայրին, և հենց այստեղ է պետք, որ Հայաստանի և մյուսների նման երկրները ճանաչեն այս խնդիրները, այս իրավիճակները, որոնք պետք է փոխվեն և սկսեն միասին աշխատել՝ ՄԱԿ-ը բարեփոխելու ուղղությամբ, որպեսզի այն հարմարվի նոր մարտահրավերներին: «Կարծում եմ, որ կան շատ երկրներ, որոնք գիտակցում են, որ դա այսօր խնդիր է։ Եվ Հայաստանը, թեև փոքր երկիր է, սակայն պետք է օգտագործի իր փորձը և նախաձեռնողականություն ցուցաբերի՝ փորձելով աշխատել և բացահայտել մի խմբի, որը կաշխատի այդ քայլերի ուղղությամբ», - եզրափակեց Ազգային փոքրամասնությունների հարցերով ՄԱԿ-ի նախկին հատուկ զեկուցող Ֆեռնան դը Վարենը։
https://news.am/arm/news/857566.html
***
ԱՄՆ Սենատում ներկայացվել է Արցախում էթնիկ զտումները դատապարտող և վերադարձի իրավունքի իրացում պահանջող բանաձևի նախագիծ
Ամերիկյան սենատորներ Գարի Փեթերսը և Բիլ Քեսիդին Սենատում երկկուսակցական համապարփակ մի բանաձևի նախագիծ են ներկայացրել, որը դատապարտում է Ադրբեջանի կողմից Արցախի էթնիկ զտումները, կոչ է անում Ալիևի ցեղասպան ռեժիմի դեմ նպատակային պատժամիջոցներ սահմանել, պահանջում անհապաղ ազատ արձակել ապօրինի գերության մեջ պահվեղ հայերին, ինչպես նաև ԱՄՆ կառավարությանը հորդորում է դադարեցնել ռազմական օգնությունն Ադրբեջանին և օժանդակել միջազգային պատշաճ պաշտպանվածությամբ՝ արցախահայության վերադարձի իրավունքի իրացմանը։
Մեկնաբանելով բանաձևի նախագծի շրջանառումը՝ Հայ դատի Ամերիկայի հանձնախմբի Վաշինգտոնի գրասենյակի գործադիր տնօրեն Արամ Համբարյանը նկատել է․ «Մենք ողջունում ենք սենատորներ Փիթերսի և Քեսիդիի կողմից Սենատում այս բանաձևի ներկայացումը, որպես Արցախի իրավունքների պաշտպանությանն ուղղված՝ Կոնգրեսի երկկուսակցական աջակցության ևս մեկ նշան: Խստորեն դատապարտելով Ադրբեջանի դաժան գործողությունները և կոչ անելով միջազգային վճռական միջոցների ձեռնարկման՝ այս բանաձևը վերահաստատում է ամերիկյան հավատարմությունն Արցախի իրավունքներին՝ ստեղծելով պատասխանատվության և արդարության ամուր շրջանակ»:
Բանաձևի համահեղինակ Բիլ Քեսիդին իր հերթին նկատել է. «Ադրբեջանը պատանդ է պահում Եվրոպային էներգիայի պատճառով, բայց Լուիզիանայում բավականաչափ էներգիա կա Եվրոպայի կարիքները բավարարելու համար: Աշխարհը չի կարող հանդուրժել բռնապետին»։
Ներկայացված բանաձևով մասնավորապես առաջարկվում է՝
1. Արցախահայության շրջափակումն ու հետագա ռազմական գործողությունները որակել որպես էթնիկ զտում։
2. Նպատակային պատժամիջոցներ սահմանել Արցախում հայ բնակչության դեմ հանցագործություններում ներգրավված ադրբեջանցի պաշտոնյաների դեմ։
3. Արցախահայության վերադարձի իրավունքի իրացման համար միջազգային անվտանգային երաշխիքների տրամադրում, ինչն ի զորու կլինի կանխել նրանց նկատմամբ հերթական ագրեսիան։
4. Ամերիկյան օժանդակության տրամադրում՝ Հայաստանում արցախահայության կարիքները պատշաճ հոգալու համար։ Նույն նպատակով ամերիկյան կառավարության կողմից միջազգային ջանքերի առաջնորդում։
5. Ազատության աջակցության ակտի 907-րդ հոդվածի (907-րդ բանաձև) կիրարկում։
6. Հայաստանի Հանրապետության անվտանգությանն աջակցություն՝ ԱՄՆ-Հայաստան գործընկերության զարգացում անվտանգության ոլորտում։
7. Ամերիկյան դիվանագիտության հավելյալ ակտիվություն Հարավային Կովկասում՝ նպաստելու Ադրբեջանի կողմից անարդարացիորեն բանտարկված բոլոր հայերի ազատ արձակմանը,
8. Ամերիկյան դիվանագիտության հավելյալ ակտիվություն՝ Լեռնային Ղարաբաղի հայկական մշակութային ժառանգության պաշտպանության գործում։
Բանաձևի տեքստում հատուկ անդրադարձ կա հայ ռազմագերիների խնդրին՝ պահանջելով ամերիկյան միջնորդություն վերջիններիս ազատ արձակման միջազգային ջանքերում։
Բանաձևի տեքստում նաև ընդգծում է՝ միջազգային իրավական փորձագետները, այդ թվում՝ Միջազգային քրեական դատարանի նախկին գլխավոր դատախազ Լուիս Մորենո Օկամպոն և ՄԱԿ–ի Գլխավոր քարտուղարի Ցեղասպանության կանխարգելման հարցերով նախկին հատուկ խորհրդական Խուան Մենդեսը նշել են՝ Ադրբեջանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի շրջափակումը խախտում է ՄԱԿ–ի ցեղասպանության կոնվենցիան։
Հայ դատի Ամերիկայի հանձնախումբը շարունակում է աշխատանքները՝ ինչպես այս, այնպես և համանման այլ բանաձևերի շուրջ, հնարավորինս մեծ կոնգրեսական աջակցություն ապահովելու և առաջիկայում դրանց ընդունմանը հասնելու ուղղությամբ։
Այդ մասին հայտնում է ՀՅԴ Բյուրոյի Հայ դատի կենտրոնական գրասենյակը։
https://step1.am/blog/2024/12/18/27051/
The 2023 Azeri actions in Nagorno-Karabakh could very easily be identified as ethnic cleansing, which might amount to a war crime or a crime against humanity in terms of international law, according to former UN Special Rapporteur on Minority Issues Fernand de Varennes, Armenpress reports. Fernand de Varennes was among the participants of the 5th Global Forum Against the Crime of Genocide held December 12-13 in Yerevan. Asked whether the 2023 Azeri attack in Nagorno-Karabakh and subsequent displacement of over 100,000 Karabakh Armenians amounts to an act of genocide, Fernand de Varennes said, “I don't know all of the details that occurred in Nagorno-Karabakh to be able to qualify that. I would add to that also that you have to keep in mind that the crime of genocide in international law is actually a very difficult crime to establish, because you need a special kind of intention. Was the intention to destroy physically the Armenians living in Nagorno-Karabakh, or was it the intent was to get rid of them, have them removed? If it's the latter, it does not fit the crime of genocide in international law. But it could be other types of crimes. I mean, you have clearly, I would say, and I don't think anyone would disagree, a situation of ethnic cleansing. That in itself is not genocide, but it still could be considered a war crime or a crime against humanity. So, from international law, what occurred in Nagorno-Karabakh I feel could very easily be identified as ethnic cleansing, which might amount to a war crime or a crime against humanity.” Speaking about the 1915 Armenian Genocide, the former UN Special Rapporteur said it is difficult to say how long Ankara will continue its policy of denial in this regard. "In the future, in a certain number of years, there may be a change of attitude amongst the Turkish side, later on, a different political, social, legal context, where it may be easier for a Turkish government to recognize this as having been a genocide. In other words, maybe not today, but maybe in the future, the time will be right for this to occur. So, one should not give up,” he said. Asked whether the recognition by the Turkish side could happen in case of a change of government, Fernand de Varennes answered affirmatively and pointed out historical examples of other countries. “For example, in countries like Canada and Australia, for many years, it was very racist countries, where they took the children away from indigenous families, natives. And in the last 5-10 years, both governments have actually apologized, recognized that what they did was atrocious, was something that was reprehensible from a moral point of view, and they've expressed their regrets and have acknowledged that this has occurred, that it was committed. It took almost 100 years for this to happen. So, in other words, this can also happen, even in a different situation, where you have a Turkish government, which may have evolved, and actually recognized that it would be appropriate to recognize that this was a genocide,” he said. Regarding the importance of the Global Forum Against the Crime of Genocide, Fernand de Varennes highlighted the significance of such conferences especially in present days, when there are violent conflicts around the world and more situations with incitement to hatred and even incitement to violence and genocide. “We have a world which has become more unstable, where some groups actually deny their basic human rights, because they are considered to be outsiders, foreigners or not loyal citizens. And this means that we are having record levels, we are seeing record levels of targeting of particularly minorities, ethnic, religious or linguistic minorities, who are being denied their basic rights. And it's in that kind of context of denial of rights, of hate speech, which is really exploded on the social media, and of an increasing number of violent conflicts, that you increase the risks of genocide and other atrocities. So, in other words, the world has become a more dangerous place, and because of the factors that I identified, a place where it's more likely to actually have situations of either genocide or mass atrocities being committed, especially against minorities. And by the way, throughout history, the main targets of minorities have usually been minorities, Armenians in the Ottoman Empire of Turkey, the Jewish minority during the Holocaust in Nazi Germany, and so on. The issues of genocide are perhaps even more important today than they were 50 years ago,” Fernand de Varennes said. Speaking about the importance of cooperation between countries for genocide prevention, Fernand de Varennes said that Armenia should take the lead. “I think the government of Armenia, for example, should take its experience or the experience of its history and understanding of how serious, how grave is genocide and other crimes of that nature, should take the lead with other countries to try to improve what we have,” he said. He said that perhaps the time has come to implement reforms in the UN. “The United Nations really is an organization that is there to deal with the interests and obligations of states. The United Nations is not an organization of people, and we forget that. So, in a way, the United Nations is not well equipped to deal with situations where you have genocide committed against a minority inside a country, for example. But maybe the time has changed. I mean, the United Nations was created almost 100 years ago. So, I think we need to reform it so that it becomes better adapted to the challenges that we have today. Most wars at the time of the Second World War and the creation of the United Nations were between states, between countries. That's not true today. Today, most wars are inside countries. They are domestic conflicts involving usually minorities, and that is why you can also have more genocide. But the UN is not equipped, really, to deal with that. Countries like Armenia and other like-minded countries, I think, need to recognize that there is a reform to be done so that the United Nations is fit for purpose. We have greater risks, in fact, of genocide, but also a world where hate speech and propaganda can explode and reach millions and millions of people in a few seconds because of the social media. The United Nations really is rather slow in responding to this changing environment, and that's where you need countries like Armenia and others to recognize these problems, these situations that need to be changed and start working together to reform the UN so that it can actually adapt to the new challenges that we have. And I think there are many countries who are recognizing that this is a problem today. And Armenia, even though it's a small country, it should use its experience and understanding, awareness of genocide to actually take the initiative and try to work together and identify a group to work towards these steps,” Fernand de Varennes said.
https://news.am/eng/news/857566.html
Комментариев нет:
Отправить комментарий