ԱՐևՄՈՒՏՔԸ ԿՐՃԱՏԵԼ Է ՕԳՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ՝ 2,6 ՄԻԼԻԱՐԴ ԵՎՐՈՅԻՑ ՄԻՆՉև 270 ՄԻԼԻՈՆ ԵՎՐՈ
***
ՓԱՇԻՆՅԱՆ-ԲԼԻՆՔԵՆ-ՖՈՆ ԴԵՐ ԼԱՅԵՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄԸ ՁԱԽՈՂՈՒՄ Է՞Ր, ԹԵ՞ «ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՇՐՋԱԴԱՐՁ»
2021 թվականի
հուլիսի 9-ին Եւրոպական Միությունը հայտարարել էր, որ պատրաստ է առաջիկա հինգ տարվա
ընթացքում Հայաստանին տրամադրել €2.6 միլիարդ եւրոյի ($3.1 միլիարդ դոլարի) ծավալի
օգնություն:
Ապրիլի 5-ին Փաշինյան-Բլինքեն-ֆոն
դեր Լայեն հանդիպման ժամանակ պարզվեց, որ այդ որոշումից երեք տարի անց Եւրոպական Միությունն
ու Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները միասին խոստանում են չորս տարվա ընթացքում Հայաստանին
տրամադրել €270 միլիոն եւ $65 միլիոն համապատասխանաբար, այսինքն ընդհանուր` մոտավորապես
$360 միլիոնի օգնություն:
Հետեւաբար, ոչ
միայն չեն կատարել նախկինում տրված խոստումները, այլ դեռ մի բան էլ խոստման չափը
կրճատել են 10 անգամից ավելի:
Հարցը ավելի հետաքրքիր
բնույթ է ստանում Փաշինյանի թիմի եւ նրա «արեւմտամետ» սատարողների այն պնդման լույսի
ներքո, համաձայն որի 1991 թվականից ի վեր Հայաստանը «սխալ կողմնորոշում» է որդեգրել
եւ այդ պատճառով չի ստացել Արեւմուտքի կողմից պատշաճ աջակցություն:
Բան այն է, որ
Հայաստանը իննսունականներին, Տեր-Պետրոսյանի կառավարման ընթացքոում, ստացել Ամերիկայի
Միացյալ Նահանգներից. 1993-ին` $110 միլիոն, 1994-ին`$191 միլիոն, 1995-ին`$217 միլիոն,
1996-ին` $292 միլիոն, 1997-ին`$166 միլիոն, ինչը, գումարած Եւրոպական Միության կողմից
TACIS ծրագրով ստացած օգնությանն, ընդհանուր գումարով գերազանցում է $1 միլարդը:
Իննսունականներին
Հայաստանին տրված օգնությունը 2024 թվականին հնչեցված խոստման հետ համեմատելու համար
պետք է հաշվի առնել, որ 1993-1997 թվականների ամերիկյան դոլարի հզորությունը հավասար
էր այսօրվա 2 ամերիկյան դոլարի: Այսինքն, եթե անգամ ազդարարված խոստումներն իրականանան,
Արումուտքը գալիք չորս տարվա ընթացքում Հայաստանին կտրամադրի իննսունականների էկվիվալենտով`
$180 միլիոն դոլարի համարժեք օգնություն:
Ի՞նչ է ստացվում:
1991-ին «սխալ կողմնորոշում» որդեգրած (իրականում` Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի հետ հավասարակշռված
քաղաքականություն վարող) Հայաստանը հինգ տարվա ընթացքոում Արեւմուտքից ստացել է
5.5 անգամ ավելի մեծ աջակցություն քան այն, ինչ Արեւմուտքը առայժմ դեռ միայն խոստանում
է տալ ութ տարվա ընթացքում(2021 թվականից ի վեր): Հիմա սա ձախողու՞մ է մեզ համար,
թե՞ աննախապեպ, պատմական շրջադարձ: Կարծում եմ, պատասխանն ակնհայտ է:
Ի դեպ, սա քննադատություն
չէ Արեումուտքի նկատմամբ: Արեւմուտքն անում է այն, ինչ կարող է եւ նպատակահարմար է
գտնում: Մենք ուղղակի պետք է շատ սթափ գնահատենք Արեւմուտքի կարողությունները եւ պատրաստակամությունը
մեզ օգնելու:
Սա քննադատություն
է փաշինյանական իշխանության եւ նրան ինքնամոռաց սատարող «սուտի արեւմտամետների»
նկատմամբ, որոնք մեր ժողովրդին խաբում են սեփական ձախողումները քողարկելու եւ բացառապես
անձնական օգուտներ քաղելու նպատակով եւ պայծառ ապագայի ոսկե սարեր խոստանում դեպի Արեւմուտք
«պատմական շրջարձի» դեպքում:
Ե´ւ ռուսների, ե´ւ Արեւմուտքի Հայաստանի հանդեպ արած-չարածների
համար մենք պետք է մեղադրենք միայն մեր իշխանությունների վարած քաղաքականությանը,
ինչպես դա արվում էր իննսունականերին: Դա միակ ռացիոնալ մոտեցումն է, որն անցյալում
հաջողություն էր ապահովում, քանի որ իշխանության համար կեղծ արդարացման որեւէ հնարավորություն
չէր թողնում եւ հիմա էլ չպիտի թողնի:
Լևոն Զուրաբյան
https://hraparak.am/post/97b93685e073a75dfeb8d8054a1dc6e6
***
ԱՆՊԱՏԱՍԽԱՆ ՀԱՐՑԵՐ
Եթե հայ ժողովրդի
«ապագա տեսլականը կիսելու», Հայաստանն «ավելի դիմակայուն», «ավելի ուժեղ», «ավելի անկախ»
դարձնելու գեղեցիկ կենացները մի կողմ թողնենք, Հայաստանի աշխարհաքաղաքական շրջադարձի
գինը սա է լինելու։ Ընդ որում, 270 միլիոն եվրոն Հայաստանը ստանալու է 4 տարվա ընթացքում
Իշխանության ակնկալած
գրանդիոզ աջակցությունն այս էր ընդամենը։ Բրյուսելում հիշեցին նաեւ տեղահանված արցախցիներին,
խոստացան օգնել նրանց, բայց, ինչպեսեւ սպասվում էր, մոռացան Արցախում էթնիկ զտման փաստի,
Հայաստանի օկուպացված տարածքներից ադրբեջանական զորքի դուրսբերման ու ադրբեջանական
վերահաս նոր ագրեսիայի սպառնալիքից Հայաստանը պաշտպանելու մասին։ Փոխարենը Փաշինյանն
առիթը բաց չթողեց՝ հերթական անգամ վերահաստատելու «Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների
կարգավորման հանձնառությունը՝ Ալմա-Աթայի հռչակագրի համաձայն»։
Բրյուսելում հետողորմյա
արին արդեն մոռացված «Խաղաղության խաչմերուկ»-ը, Բլինքենն ասաց, որ աջակցում է գաղափարին
ու տեսնում Հարավային Կովկաս՝ նոր տրանսպորտային երթուղիներով, էներգետիկ համագործակցությամբ,
հեռահաղորդակցություններով, ինչը կխթանի խաղաղության եւ հաշտեցման ջանքերը։
«Ողջունելի է,
որ օգնություն են տրամադրում, բայց դա այն թիվը չէ, որը կարող է ամեն ինչ փոխել մեզ
համար։ Գիտեք, որ Ուկրաինային ոչ թե 270 միլիոն եվրո, այլ 300 միլիարդ դոլար է հատկացվում,
ինչ վերաբերում է Ադրբեջանին, միայն բրիտանական ներդրումներն Ադրբեջանում 35 միլիարդ
են, իսկ ԱՄՆ-ինը՝ 15 միլիարդ, մեզ ԱՄՆ-ն 65 միլիոն է տալիս։ Տարբերությունը թվերի մեջ
ակնհայտ է, սրան գումարենք այն կորուստները, որը կարող է ունենալ Հայաստանը, եթե շարունակի
այս հակառուսական ընթացքը»,- մեկնաբանելով հանդիպումը՝ «Հրապարակ»-ին ասում է Սթենֆորդի
համալսարանի քաղաքագիտության դոկտոր Արթուր Խաչիկյանը։
Քաղաքագետը մեզ
հետ զրույցում մեկնաբանում է Բրյուսելում կայացած հանդիպման արդյունքները։ «Եթե իսկապես
ցանկանում են օգնել Հայաստանին, ապա այստեղ ռազմաբազա կստեղծեն, կբերեն ռեալ ուժեր,
եւ ես դա կողջունեմ, բայց մինչեւ այսօր այդ մասին խոսակցություն չի գնացել։ Հաշվի առնելով,
որ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի ամենասերտ դաշնակիցն է, եւ հայտարարվել է, որ մեր ռեգիոնում առանցքային
դերակատարությունը նրան է վերապահված, հաշվի առնելով, որ Ադրբեջանն իրենց համար կարեւոր
գործընկեր է, քանի որ ունի նավթի եւ գազի պաշարներ, չեմ կարծում, որ Արեւմուտքը պատրաստ
է այդ պետությունների դեմ մեզ օգնել։ Փոխարենը պահանջում են, որ մենք կռվենք ռուսների
հետ, խզենք մեր քաղաքական ու տնտեսական կապերը Ռուսաստանի հետ, մի բան, որ չեն պարտադրում
ո՛չ Ադրբեջանին, ո՛չ Վրաստանին, ո՛չ Թուրքիային։ Չգիտես ինչու, մյուս երկրները կարող
են հետապնդել իրենց շահերը, իսկ մենք՝ ոչ։ Սա ցույց է տալիս, թե որն է Արեւմուտքի շահը,
իսկ երբ ռուսները դուրս գան, եւ Հայաստանն ընկնի Թուրքիայի տիրապետության տակ, նրանք
կանեն նույնը, ինչ արեցին Ղարաբաղի հետ, պարզապես կասեն՝ այո, շատ վատ է, բայց չգիտենք,
թե դա ինչպես տեղի ունեցավ, գուցե դա էթնիկ զտում էր, գուցե էթնիկ զտում չէր, բայց
պատժամիջոցներ Ադրբեջանի նկատմամբ չեն լինի»,- բացատրում է նա:
Իսկ ի՞նչ գին
կարող է վճարել Հայաստանը՝ բռնելով Ռուսաստանից պոկվելու ճանապարհը։ Մեր զրուցակիցը
կարծում է, որ արեւմտյան գործընկերները պետք է մի շարք հարցերի պատասխան տան։ «Արդյո՞ք
պատրաստ են ապահովել Հայաստանի գազի մատակարարումը, ի՞նչ գներով, այն գնվելու է Ադրբեջանի՞ց,
այսինքն, մենք կախված ենք լինելու նրանի՞ց, եւ Ադրբեջանը ցանկացած պահի կարող է կոճակը
սեղմել, եւ մենք մնանք առանց գազի՞։ Ի՞նչ են նրանք ասում այն փաստի մասին, որ Հայաստանի
տարածքի մի մասն օկուպացված է Ադրբեջանի կողմից, կոնկրետ ի՞նչ են ձեռնարկելու, որ Ադրբեջանը
հետ քաշվի։ Ի՞նչ են ասում, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին, երբ թուրքերն
ու ադրբեջանցիներն արդեն պատրաստվում են այնտեղ երկաթուղի ու ավտոճանապարհներ կառուցել,
պատրա՞ստ են երաշխավորել, որ դա Թուրքիայի ու Ադրբեջանի կողմից չի լինելու հերթական
զավթված տարածքը։ Պատրա՞ստ են ընդունել Հայաստանի ապրանքները՝ կոնյակը, գինին, գյուղատնտեսական
ապրանքները։ Մենք տեսնում ենք, թե ինչ է կատարվում Եվրոպայում՝ Ֆրանսիայում, Իսպանիայում,
Գերմանիայում, ֆերմերների բողոքները... Այդ տեղը բացելո՞ւ են մեզ համար։ Չեմ կարծում,
որովհետեւ նույնիսկ Վրաստանն այսքան տարիների ընթացքում չկարողացավ իր տեղը գտնել եվրոպական
շուկայում։ Ռուսաստանում 2 միլիոն հայ է ապրում, որոնք դրամական փոխանցումներ են ուղարկում
Հայաստան, նրանց տանելու են Եվրոպա՞... Եվրոպան արդեն իսկ ռումինացիների, լեհերի, ուկրաինացիների
ձեռքն է կրակն ընկել։ Կամ՝ նոր ատոմակայա՞ն են կառուցելու»,- թվարկում է քաղաքագետը։
ՀԳ․ Այսպիսով,
Բրյուսելից Փաշինյանի 21 հոգանոց պատվիրակությունը Երեւան կգա աննշան ֆինանսական աջակցության
խոստումով ու «Եվրաջասթի» համաձայնագրով, որը դատախազությունների միջեւ համագործակցությունը
խթանող համաեվրոպական կառույց է։ Իսկ թե անդրկուլիսյան ինչ «առաջադրանքներ» ստացավ
Հայաստանն Արեւմուտքից, կիմանանք գործողության մեջ։
Մարիաննա Ղահրամանյան
https://hraparak.am/post/8fdd2673d6507f6db520fb15e8b0d3c5
Armenia received 270 million euros, and Azerbaijan received 50 billion dollars. Does the West not believe in Pashinyan's pro-Westernism?․․
ЗАПАД СОКРАТИЛ ПОМОЩЬ АРМЕНИИ ОТ 2,6 МИЛЛИАРДОВ ЕВРО ДО 270 МИЛЛИОНОВ ЕВРО
Армении - 270 миллионов евро, а Азербайджану - 50 миллиардов долларов. Запад не верит в прозападность Пашиняна?․․
https://www.youtube.com/watch?v=1uZIEp9z8z8
***
ВСТРЕЧА ПАШИНЯН-БЛИНКЕН-ФОН ДЕР ЛЯЙЕН - ПРОВАЛ ИЛИ "ИСТОРИЧЕСКИЙ ПОВОРОТ"?
9 июля 2021 года Европейский Союз объявил, что готов
предоставить Армении помощь в размере 2,6 миллиарда евро (3,1 миллиарда
долларов) в течение следующих пяти лет.
На встрече Пашинян-Блинкен-фон дер Ляйен 5 апреля
выяснилось, что через три года после этого решения Европейский Союз и
Соединенные Штаты Америки вместе обещают предоставить Армении помощь в размере
270 миллионов евро и 65 миллионов долларов в течение четырех лет,
соответственно, на общую сумму около 360 миллионов долларов.
Следовательно, они не только не выполнили ранее данных
обещаний, но и сократили размер обещанной помощи более чем в 10 раз.
Вопрос приобретает еще более интересный характер в свете
утверждения команды Пашиняна и его "прозападных" сторонников о том, что
Армения с 1991 года придерживалась "неправильной ориентации" и по этой
причине не получила должной поддержки со стороны Запада.
Дело в том, что Армения в девяностые годы, во время
правления Тер-Петросяна, получила от Соединенных Штатов Америки: в 1993
году - 110 миллионов долларов, в 1994 году -191 миллион долларов, в 1995 году - 217
миллионов долларов, в 1996 году - 292 миллиона долларов, в 1997 году -166
миллионов долларов, плюс помощь, полученная от Европейского Союза в рамках
программы TACIS, в
общей сложности превышает 1 миллиард долларов.
Чтобы сравнить помощь, оказанную Армении в девяностые годы,
с обещанием, озвученным в 2024 году, необходимо учитывать, что мощь
американского доллара 1993-1997 годов была равна сегодняшним 2 долларам США. То
есть, даже если озвученные обещания будут выполнены, Запад предоставит Армении
помощь, эквивалентную 180 миллионам долларов в эквиваленте девяностых, в
течение следующих четырех лет.
Что получается? Армения, которая в 1991 году приняла "неправильную
ориентацию" (на самом деле проводя сбалансированную политику с Западом и
Россией), за пять лет получила от Запада в 5,5 раза больше поддержки, чем Запад
пока обещает оказать только за восемь лет (с 2021 года). Является ли это провалом для нас или беспрецедентным "историческим поворотом?".
Кстати, это не критика Запада. Запад делает то, что может и считает целесообразным делать. Мы просто должны очень трезво оценивать возможности и
готовность Запада помочь нам.
Это критика правительства Пашиняна и поддерживающих его
самозабвенных "лживых прозападников", которые обманывают наш народ,
чтобы скрыть собственные неудачи и извлечь исключительно личную выгоду, и
обещают золотые горы светлого будущего Западу в случае "исторического
поворота".
Мы должны винить только политику, проводимую нашими властями, за то, что они сделали или не сделали в отношении России и Запада, как это делалось в девяностые годы. И это единственно правильный политический подход, это единственный рациональный подход, который обеспечивал успех в прошлом, поскольку не оставлял и не должен оставлять властям никаких возможностей для ложных оправданий.
Левон
Зурабян
Комментариев нет:
Отправить комментарий