ВАГРАМ АГАДЖАНЯН: "В НАГОРНОМ КАРАБАХЕ НЕ ДЕЙСТВУЮТ ЗАКОНЫ ДАЖЕ НАГОРНОГО КАРАБАХА"
"Почему все Вас так любят?", - спросила известная американская журналистка Шерри Риччиарди у Ваграма Агаджаняна. По ее словам, прежде чем встретиться с ним, она провела соцопрос среди представителей армянских СМИ и экспертного сообщества, и все опрошенные положительно отозвались о главном редакторе незаконно закрытой газеты "Третья Сила Плюс".
Вокруг независимой армянской газеты "Третья Сила Плюс" ("ТСП"), незаконно закрытой усилиями экс-президента Армении Сержа Саргсяна, спецслужб США и их сторонников в ФСБ России, разгораются нешуточные страсти, грозящие перерасти в самый настоящий политический кризис, учитывая вовлеченность в скандал большого числа журналистов и особый геополитический подтекст этого громкого дела.
Несмотря на все старания сил национальной безопасности Армении и НК, явно получивших приказ лично от главы армянского государства и пытающихся пресечь распространение любой информации о расправе, учиненной Саргсяном над "ТСП", ситуация однозначно выходит из-под контроля. О деле главного редактора "ТСП" Ваграма Агаджаняна, в недалеком прошлом объявленного "узником совести" со стороны "Эмнисти интернешнл", все чаще и чаще привлекает внимание зарубежных СМИ и правозащитных организаций, открыто рассуждающих об установлении в Нагорном Карабахе классической модели криминальной диктатуры с элементами самой настоящей хунты.
В этом контексте стоит упомянуть также статью известной американской журналистки Шерри Риччиарди, опубликованной в "American Journalism Review", которая почти целиком посвящена Ваграму Агаджаняну и криминальных действиях армянского руководства в Нагорном Карабахе.
Вот что она, в частности, пишет в своей публикации: "Единственной причиной, заставившей меня приехать из США в Армению и проделать утомительный 7-часовой путь в один из самых отсталых регионов бывшего СССР - Нагорный Карабах, стало желание увидеть Ваграма Агаджаняна - журналиста, чья деятельность вызвала к нему симпатии тысяч людей на Западе и чье имя стало мощным символом свободы прессы на Кавказе.В дремучем карабахском регионе, где власти до сих пор руководствуются замшелыми нормами коммунистического деспотизма, преследования журналистов и СМИ привели к неожиданному и трагикомическому финалу: расправа над Агаджаняном и попытки армянских властей заткнуть рот независимой прессе дали обратный эффект. Мощная международная волна протестов охватила и США, и Европу, и Россию, объединив даже армянских и азербайджанских журналистов.
Более того, дело Ваграма Агаджаняна сплотило практически все армянские СМИ, обычно жестко конкурирующие друг с другом: главные редакторы всех ведущих армянских СМИ перепечатали статьи Агаджаняна, иронично предложив властям Армении и Карабаха арестовать также их (инициатива этой акции принадлежит главному редактору газеты "Аравот" ("Утро") Араму Абрамяну). Желая сломать Агаджаняна, власти Армении, по сути, сломались сами", - пишет американская журналистка.
Далее она отмечает: "Набирая в Google имя Ваграма Агаджаняна, сразу натыкаешься на десятки публикаций этого журналиста или множество ссылок других авторов на его статьи о коррупции в государственных структурах и беспощадных гонениях и преследованиях простых карабахцев. Сегодня в Нагорном Карабахе, страдающем от невероятной нищеты и последствий межэтнического конфликта, установилась настоящая диктатура, которая воспринимается большинством международных наблюдателей в качестве авторитарного режима. Красноречивым доказательством тому является изоляция журналиста Ваграма Агаджаняна, которого власти Армении, по сути, лишили права заниматься своей профессиональной деятельностью".
Отметим, что по последним данным, поступающим из Нагорного Карабаха, экс-президент Армении Серж Саргсян, добившийся закрытия газеты "Третья Сила Плюс", дал приказ своим марионеткам приступить к запугиваниям Ваграма Агаджаняна и его семьи. Акции устрашения поручены руководителю Службы национальной безопасности НК и шефу местной полиции. Одновременно заблокированы почти все электронные адреса редакции "ТСП" и выведены из строя все компьютеры газеты. Параллельно незаконно и без всякого объяснения (!) изъяты все финансовые сбережения издания из московского "Альфа-банка". Логика армянских властей проста - мир не должен знать правду о Карабахе и творимых там неописуемых беззакониях.
Ваграма Агаджаняна, по сути, лишили всех средств к существованию, права на безопасное передвижение, медицинское обслуживание - словом, права на жизнь. Но сломать журналиста, пережившего множество арестов и кучу уголовных дел, провалившихся даже в пещерных "судах" Карабаха, властям пока не удается.
Более того: Ваграм Агаджанян готовится выступить с такими сенсационными разоблачениями преступных действий властей, что от удивления и отвращения окаменеет общественность не только Армении и Нагорного Карабаха...
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/05/blog-post_23.html
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/06/blog-post_14.html
"Ինչո՞ւ են Ձեզ բոլորը այդքան սիրում", - հարցրեց ամերիկացի լրագրողուհի Շերրի Ռիչիարդին Վահրամ Աղաջանյանին։ Նրա խոսքերով, նախքան Աղաջանյանի հետ հանդիպելը, նա սոցհարցում է անցկացրել հայկական ԶԼՄ-ների եւ փորձագիտական հանրության ներկայացուցիչների շրջանում, եւ բոլոր հարցվածները դրական են արտահայտվել "Երրորդ Ուժ Պլյուս" ապօրինաբար փակված թերթի գլխավոր խմբագրի մասին:
ՀՀ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանի ԱՄՆ հատուկ ծառայությունների և Ռուսաստանի ԱԴԾ-ում նրանց կողմնակիցների ջանքերով ապօրինաբար փակված "Երրորդ Ուժ Պլյուս" ("ԵՈԻՊ") անկախ թերթի շուրջ լուրջ կրքեր են բորբոքվում, որոնք սպառնում են վերաճել քաղաքական իսկական ճգնաժամի՝ հաշվի առնելով մեծ թվով լրագրողների ներգրավվածությունը սկանդալի մեջ և այդ աղմկահարույց գործի աշխարհաքաղաքական հատուկ ենթատեքստը։
Չնայած Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի ակնհայտորեն հրաման ստացած անվտանգության ուժերի բոլոր ջանքերին, որոնք փորձում են կանխել"ԵՈԻՊ"-ի նկատմամբ հաշվեհարդարի մասին ցանկացած տեղեկատվության տարածումը, իրավիճակը միանշանակ դուրս է գալիս վերահսկողությունից։ "Էմնիսի Ինթերնեյշնլ"-ի կողմից "Խղճի բանտարկյալ" հայտարարված "ԵՈԻՊ"-ի գլխավոր խմբագիր Վահրամ Աղաջանյանի գործը ավելի ու ավելի հաճախ է գրավում արտասահմանյան ԶԼՄ-ների եւ իրավապաշտպան կազմակերպությունների ուշադրությունը, որոնք բացահայտորեն խոսում են Լեռնային Ղարաբաղում բռնապետության դասական մոդելի՝ իսկական խունտայի հաստատման մասին:
Այս համատեքստում հարկ է հիշատակել "American Journalism Review"-ում հրապարակված ամերիկացի հայտնի լրագրող Շերրի Ռիչիարդիի հոդվածը, որը գրեթե ամբողջությամբ նվիրված է Վահրամ Աղաջանյանին եւ ԼՂ ղեկավարության անօրինական գործողություններին:
Ահա թե ինչ է նա, մասնավորապես, գրում իր հրապարակման մեջ. "Միակ պատճառը, որ ինձ ստիպեց Ամերիկայից գալ Հայաստան և 7-ժամյա հոգնեցուցիչ ճամփա անցնել նախկին ԽՍՀՄ ամենահետամնաց շրջաններից մեկը՝ Լեռնային Ղարաբաղ, Վահրամ Աղաջանյանին տեսնելու ցանկությունն էր։ Լրագրող, ում գործունեությունը Արեւմուտքի հազարավոր մարդկանց համակրանքն է առաջացրել նրա հանդեպ եւ ում անունը Կովկասում մամուլի ազատության հզոր խորհրդանիշ է դարձել: Ղարաբաղյան խուլ տարածաշրջանում, որտեղ իշխանությունները մինչ օրս առաջնորդվում են կոմունիստական բռնապետության հետամնաց նորմերով, լրագրողների և ԶԼՄ-ների հետապնդումները հանգեցրել են անսպասելի և տրագիկոմիկ ավարտ. Վահրամ Աղաջանյանի նկատմամբ հաշվեհարդար տեսնելու և անկախ մամուլի բերանը փակելու հայաստանյան իշխանությունների փորձերը հակառակ էֆեկտ են տվել։ Ի պաշտպանություն Աղաջանյանի բողոքի միջազգային հզոր ալիք է բարձրացրել ԱՄՆ-ում, Եվրոպայում և Ռուսաստանում՝ միավորելով անգամ հայ և ադրբեջանցի լրագրողներին։
"Ավելին. Վահրամ Աղաջանյանի գործը համախմբեց հայկական գրեթե բոլոր լրատվամիջոցներին, որոնք սովորաբար կոշտ մրցակցուցյան մեջ են գտնվում իրար հետ. հայկական առաջատար բոլոր լրատվամիջոցների գլխավոր խմբագիրները արտատպել են Աղաջանյանի հոդվածը՝ հեգնանքով առաջարկելով Հայաստանի եւ Ղարաբաղի իշխանություններին կալանավորել նաեւ իրենց (այս ակցիայի նախաձեռնությունը պատկանում է "Առավոտ" օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Արամ Աբրահամյանին)։ Ցանկանալով կոտրել Աղաջանյանին՝ Հայաստանի իշխանություններն, ըստ էության, իրենք են կոտրվել", - գրում է ամերիկացի լրագրողը։
"Google-ում Վահրամ Աղաջանյանի անունը հավաքելով՝ անմիջապես բախվում ես այդ լրագրողի տասնյակ հրապարակումներին կամ այլ հեղինակների բազմաթիվ հղումներին պետական կառույցներում կոռուպցիայի և հասարակ ղարաբաղցիների անողոք հալածանքների մասին նրա հոդվածներին։ Այսօր Լեռնային Ղարաբաղում, որը տառապում է անհավանական աղքատությունից եւ ազգամիջյան հակամարտության հետեւանքներից, ստեղծվել է իսկական բռնապետություն, որը միջազգային դիտորդների մեծամասնության կողմից ընկալվում է որպես ավտորիտար ռեժիմ: Դրա խոսուն ապացույցը լրագրող Վահրամ Աղաջանյանի մեկուսացումն է, որին Հայաստանի իշխանություններն, ըստ էության, զրկել են իր մասնագիտական գործունեությամբ զբաղվելու իրավունքից"- նշում է Շերրի Ռիչիարդին։
Նշենք, որ Լեռնային Ղարաբաղից ստացվող վերջին տվյալների համաձայն, Հայաստանի նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանը, ում ջանքերով փակվել է"Երրորդ Ուժ Պլյուս" թերթը, իր խամաճիկներին հրաման է տվել վախեցնել Վահրամ Աղաջանյանին եւ նրա ընտանիքին: Ահաբեկման գործողությունները հանձնարարվել են ԼՂ Ազգային անվտանգության ծառայության ղեկավարին և տեղի ոստիկանության շեֆին։ Միաժամանակ արգելափակվել են "ԵՈՒՊ"-ի խմբագրության գրեթե բոլոր էլեկտրոնային հասցեները և շարքից հանվել թերթի բոլոր համակարգիչները։ Զուգահեռաբար ապօրինաբար, առանց որեւէ բացատրության (!) հանվել են պարբերականի բոլոր ֆինանսական խնայողությունները Մոսկվայի "Ալֆա-բանկից":
Վահրամ Աղաջանյանին, ըստ էության, զրկել են ապրուստի բոլոր միջոցներից, անվտանգ տեղաշարժվելու իրավունքից, բժշկական սպասարկումից՝ մի խոսքով, կյանքի իրավունքից։ Բայց իշխանություններին առայժմ չի հաջողվում կոտրել բազում ձերբակալություններ և բազմաթիվ քրեական գործեր վերապրած լրագրողին, գործեր, որոնք ձախողվել են անգամ Ղարաբաղի քարանձավային "դատարաններում"։
***
Իշխանությունների ջանքերով ապօրինաբար փակված «Երրորդ Ուժ Պլյուս» անկախ հայկական թերթի գլխավոր խմբագիր Վահրամ Աղաջանյանը բաց նամակով դիմել է ԼՂՀ նախագահ Արայիկ Հարությունյանին: Հիշեցնենք, որ թերթը բացվել էր արցախցի հայտնի բարերար Լևոն Հայրապետյանի և Վահրամ Աղաջանյանի համատեղ նախաձեռնությամբ: Նամակում ասված է.
«Հարգարժան պարոն նախագահ:
Ինչպես Ձեզ հայտնի է, Ստեփանակերտի քաղաքային դատարանը ԼՂՀ Քր.օր. 131 հոդվածի 2 մասով (գործ թիվ 1-45) դատապարտել է ինձ մեկ տարվա ազատազրկման` ԼՂՀ իշխանություններին զրպարտելու մեղադրանքով: Մեղադրանքի կոնկրետ պատճառը եղել է «Վերաբնակիչների համար բյուջեյում փող չկա» իմ հոդվածը, որտեղ նկարագրված էին Վանաձորի 30 ընտանիքի տառապանքները. նրանք ցանկանում էին տեղափոխվել ԼՂՀ և մշտական բնակություն հաստատել Արցախում, սակայն մերժում են ստացել: Ստեփանակերտի քաղաքային դատարանի կարծիքով, դա զրպարտություն էր իշխանությունների հասցեին: Դատավճռում նշված է, որ «վանաձորցիների ոչ մի խումբ ընդհանրապես չի դիմել ԼՂՀ մեկնելու ցանկությամբ», որ նման վերաբնակիչներ գոյություն չունեն:
Պարզվում է սակայն, որ վանաձորցիների նշյալ խումբը ոչ միայն գոյություն ունի, այլև հանդես է եկել մամուլում համապատասխան հոդվածով, պարզաբանումներով (այդ հոդվածի պատճենը ուղարկում եմ Ձեզ): Ընդամենը երեք մեջբերում հիշյալ հրապարակումից. «Եվս մեկ շաբաթ հետո Ա. Աղաբեկյանը մեզ տեղեկացրեց, որ դիմումները անձամբ դրել է վարչապետի սեղանին: Մենք գնացինք Ստեփանակերտ», «Արմեն Բալայանը հանդիպեց վարչապետի հետ, որն էլ ասաց, որ բյուջեում փող չկա», «Վ. Աղաջանյանին դատել են նրա համար, որ նա պնդում է, որ ես գոյություն ունեմ»:
Ակնհայտ է, որ «Վերաբնակիչների համար բյուջեյում փող չկա» իմ հոդվածի ամեն մի տող լրիվությամբ համապատասխանում է իրականությանը: Ավելին. վանաձորցիների այս հոդվածից պարզ է դառնում, որ ԼՂՀ պետք է տեղափոխվեր ոչ թե 30, այլ նույնիսկ 52 աճող ընտանիք: Ստեփանակերտի քաղաքային դատարանը նշել է, թե ես հանցագործություն եմ կատարել, որի բնույթն ու հասարակական վտանգավորության աստիճանը ստիպել է նման դատավճիռ կայացնել: Իմ հրապարակմամբ ես ձգտել եմ նպաստել 52 աճող ընտանիքի վերաբնակեցմանը ԼՂՀ-ում, իսկ դատարանը ինձ հանցագործ է հայտարարել: Թե ում գործողություններն են վտանգավոր սակավաթիվ բնակչություն ունեցող ու պատերազմը չավարտած ԼՂՀ-ում, դատեք ինքներդ:
Ես նույնիսկ չեմ նշում այն փաստը, որ Ստեփանակերտի քաղաքային դատարանը հրաժարվել է լսել վկաներին, առանց որևէ բացատրությունների, առանց հիմնավորումների, կոպտորեն խախտելով ԼՂՀ օրենսդրության պահանջները: Չնայած ես ու ընտանիքիս անդամները զգուշացրել ենք դատարանին մորս` Ռոզա Ավետիսյանի սրտային ծանր հիվանդության ու այն պահին բուժման կուրս անցնելու մասին, չնայած մենք խնդրել ենք հետաձգել անօրինական դատավճռի կայացումը, քանի որ այն կարող էր ողբերգական հետևանքների հանգեցնել, քաղաքային դատարանը որոշել է գործը հասցնել իր ավարտին ու կայացնել ապօրինի դատավճիռ: Այս անմարդկային որոշման արդյունքում մայրս վախճանվել է սրտային սուր անբավարարվածությունից (նրան խնամած բժշկի վկայությունը նույնպես ուղարկում եմ Ձեզ): Դատավճիռ կայացնելու ընթացքում խախտվել է նաև այն ժամանակ գործող ԼՂՀ Քր.դատ.օր-ի N 359 հոդվածը, համաձայն որի «…եթե դատավճիռը կարող է առանձնապես ծանր հետևանքներ առաջացնել դատապարտյալի կամ նրա ընտանիքի անդամների համար, այն պետք է հետաձգվի»: Այս հոդվածը կիրառվում էր անգամ վտանգավոր հանցագործների նկատմամբ: Այնինչ իմ դեպքում խոսքը անմեղ մարդու, լրագրողի մասին է…
Ազգային անվտանգության ծառայության պետի պաշտոնը զբաղեցրած տարիներին Բակո Սահակյանը, լինելով ԼՂՀ քաղաքացիների իրավունքների գլխավոր երաշխավոր, մեր հանդիպման ժամանակ ասել էր, որ իշխանությունները անարդար են վարվել տողերիս հեղինակի, մեր ընտանիքի նկատմամբ: Նույն խոստովանությամբ հանդես էր եկել ԼՂՀ նախկին նախագահ Արկադի Ղուկասյանը, որը նույնպես հանդիպելով ինձ հետ, ընդգծել է իշխանությունների մեղքը այս գործում: Ստեղծվել է տարօրինակ իրավիճակ. ԼՂՀ երկու նախագահները ճանաչել են իմ անմեղությունը, բայց դատարանի անօրինական որոշումը մինչ օրս վերանայված չէ:
Իմ և ընտանիքիս անդամների նկատմամբ իրականացվել է հրեշավոր մի անարդարություն, որը դատապարտել են աշխարհի 39 պետության իրավապաշտպան կազմակերպություններն ու լրատվամիջոցները: Երկար տարիներ ընտանիքս համբերատար սպասել է արդարության և տարրական օրինականության վերականգնմանը, սակայն ապարդյուն, չնայած որ ԼՂՀ-ն իր Սահմանադրության մեջ հայտարարում է ժողովրդավարացման ու իրավական պետություն կառուցելու վճռականության մասին:
ԼՂՀ դատախազությունից մենք պահանջել ենք վերանայել անօրինական դատավճիռը, սակայն դատախազությունը տեղեկացրել է մեզ, որ այն պետք է վերանայի ԼՂՀ վերաքննիչ դատարանը: Դիմել ենք վերաքննիչ դատարանը. վերջինս հայտարարեց, թե գործը պետք է վերանայի ԼՂՀ դատախազությունը: Պարոն նախագահ, ուշադրություն դարձրեք. պետական երկու կառույցն էլ գտնում են, որ անօրինական դատավճիռը պետք է վերանայվի, սակայն գտնվում է, երևի, մի ուժ, որը խանգարում է արդարության ու տարրական օրինականության վերականգնմանը: Ձեր ներկայացուցիչ Արայիկ Լազարյանը տեղեկացրել է ինձ, որ ԼՂՀ նախագահը տեղյակ է ամեն ինչից ու վերահսկում է այս գործընթացը: ԼՂՀ պետական երկու կառույցի միջև վեճ է առաջացել նշյալ գործի շուրջ, որը տևում է արդեն տարիներ (Ձեզ եմ ուղարկում նրանց որոշումները): Դուք, որպես ԼՂՀ քաղաքացիների իրավունքների գլխավոր երաշխավոր, պետք է միջամտեք այս խայտառակ վեճին ու ասեք Ձեր հեղինակավոր խոսքը:
Հարգարժան պարոն նախագահ, կոչ եմ անում Ձեզ նպաստել անօրինական դատավճռի վերանայմանը ու մեր ընտանիքի ոտնահարված իրավունքների վերականգնմանը: Լիահույս եմ, որ Ղարաբաղում գործում են գոնե Ղարաբաղի օրենքները, եթե միջազգային իրավունքի նորմերը այլևս դադարել են գործելուց: Այլապես ստիպված կլինենք հավատալ Երևանում ու Ստեփանակերտում տարածված այն լուրերին, թե իշխանությունները կատարում են ԱՄՆ-ի ու Ռուսաստանի պետական որոշ կառույցների քաղաքական պատվերը: Կառույցներ, որոնք հասել են «Երրորդ Ուժ» թերթի անօրինական փակմանն ու լրագրողական միջոցների հափշտակմանը, զրկելով մեզ լրագրությամբ զբաղվելու հնարավորությունից: Սակայն չեն բավարարվում դրանով ու շարունակում են ազգային-ժողովրդավարական կողմնորոշում ունեցող լրագրողների քաղաքական հետապնդումները արդեն հայկական իշխանությունների միջոցով:
Հուսով ենք, որ այդ լուրերը չեն համապատասխանում իրականությանը:
Վահրամ Աղաջանյան
«Երրորդ Ուժ Պլյուս» թերթի գլխավոր խմբագիր
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/05/blog-post_23.html
***
ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԹԵՐԹՆ ԱՊՕՐԻՆԱԲԱՐ ՓԱԿՎԵԼ Է ԿՀՎ-Ի (CIA-Ի) ԵՒ ԱԴԾ-Ի (ФСБ-Ի) ՀԱՄԱՏԵՂ ՈՐՈՇՄԱՄԲ
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/06/blog-post_14.html
***
The illegal persecution of the editor-in-chief of the independent Armenian newspaper "Third Force Plus", independent journalist Vahram Aghajanyan by the authorities of Nagorno-Karabakh has been condemned by almost all human rights and journalistic organizations in the world. Vahram Aghajanyan has been declared a "Prisoner of Conscience" by European organizations, which is a real shame for the Nagorno-Karabakh Republic. The illegal decision of the Karabakh court against the journalist has not yet been reviewed, although even the two presidents of the NKR had to admit the mistakes of the authorities in this case. The "new" authorities of Karabakh, headed by President Araik Harutyunyan and State Minister Gurgen Nersesyan, who report to Armenian Prime Minister Pashinyan, talk about reforms and modernization all the time, but nothing changes in Karabakh. The same persecution of journalists, the same intolerance of free speech, of a free press.
A remarkable fact: Nikol Pashinyan, who at one time was one of the first to demand the restoration of Vahram Aghajanyan's rights, today joined the persecution of his colleague. Rumor has it that he was very much asked about this by the US special services, who achieved the closure of the newspaper of Vahram Aghajanyan and Levon Hayrapetyan through the efforts of Serge Sarkisian and friends of the latter in the Russian FSS (former KGB).
It should be recalled that the newspaper "Third Force Plus" was opened on the joint initiative of Levon Hayrapetyan and Vahram Aghajanyan. According to the same sources, the Americans closed the Armenian newspaper "thinly", using the connections of Serzh Sargsyan in the Russian special services. This was done in order to direct the anger of Armenian journalists against the Russian authorities. An indirect confirmation of what has been said is the fact that almost all human rights organizations in the United States and Europe, well aware of the illegal closure of the newspaper, by order of the US authorities remain deathly silent, although it would seem they should have used this fact against the Russian side.
And now NKR President Araik Harutyunyan and State Minister Gurgen Nersesyan, controlled by Nikol Pashinyan and making fiery patriotic speeches every day about the unity of the nation, about consolidation and other lofty matters, are themselves engaged in the persecution of NK citizens - and those who stand for the freedom of Artsakh...
***
Vahram Aghajanyan, editor–in-chief of the independent Armenian newspaper "Third Force", illegally closed by the efforts of the FSS of Russia and the former Armenian authorities, addressed an open letter to the President of Nagorno-Karabakh, Araik Harutyunyan. It should be recalled that the newspaper was opened on the joint initiative of the famous Karabakh philanthropist Levon Hayrapetyan and Vahram Aghajanyan. The letter says:
"Dear Mr. President,
As you are well aware, representatives of the NKR Police, without the authorization of the NKR Prosecutor's Office, conducted an illegal search in my apartment, as a result of which they, quote, "arrested 2 issues of newspapers" in which I worked. On the same day, I was invited "for an interview" with the NKR Police, where unexpectedly, without bringing any charges, I was detained and taken to the Stepanakert temporary detention center. On the 4th day, before the trial and the announcement of the verdict, 4 masked commandos burst into my cell at night, twisted my hands and, putting handcuffs on me and a bag on my head, took me to Shusha prison, where I found out that I had been arrested on charges of slandering the authorities of Karabakh. According to one newspaper publication, two (!) criminal cases were initiated against me – a fact not seen even in the most backward states of the world.
The specific reason for the illegal arrest, the criminal case, and subsequently the illegal court decision was my article "There is no money in the budget for ordinary citizens", in which I described the torment of 30 peasant families who were deprived of benefits provided for by a special decree of the NKR Government. Law enforcement officers and the chairman of the City Court considered this a slander against the authorities, saying that they had checked that these peasants did not exist in nature. A few days later, the peasants made a statement in the press, informing the public and the authorities that they not only exist, but are also ready to act as witnesses at the trial (a copy of this statement published in the press is attached).
The chairman of the City Court refused to listen to the witnesses – without explaining his illegal decision, without any grounds, grossly violating the legislation of the NKR. You also know that I was sentenced to 1 year in prison, which was replaced by a year of suspended imprisonment with a two-year probation period. Despite the fact that the NKR authorities were warned by me and my family members about the serious heart disease of my mother, Rosa Avetisyan, about the course of treatment she was undergoing at that moment, despite the fact that we asked the authorities to postpone the announcement of the illegal verdict, as it could lead to tragic consequences, the chairman of the City Court and others officials still decided to bring their crime to an end - the verdict was pronounced and announced. As a result of the inhumane decision, my mother died of acute heart failure (a copy of the certificate of the doctor who treated her is attached).
Mr. President!
Holding the position of head of the NKR National Security Service, Bako Sahakyan told me at our meeting that the authorities had committed injustice towards me. Arkady Ghukasyan, who was the president of the NKR at that time and admitted the guilt of the authorities in this case, also said the same words to me at our meeting. A strange situation has developed: two NKR presidents have recognized my innocence, and the illegal court decision has not yet been reviewed, as well as the damage suffered by me and my family as a result of illegal decisions of the Karabakh law enforcement agencies has not been compensated.
In the course of their unconstitutional actions, the authorities violated at least four articles of the NKR Criminal Code. These are articles of the Criminal Code No. 348 (Illegal detention and illegal Arrest), No. 352 (Illegal Court Verdict), No. 308 (Abuse of official position) and No. 359 of the NKR Criminal Procedure Code in force at that time, which stated: "... if the court verdict may entail particularly grave consequences for the convicted person or his family members, he should be postponed." The latter article applies even to dangerous criminals. But in my case it was about a journalist, an innocent convicted person. I'm not talking about other minor and major offenses (bullying in prison, intimidation, coercion to perjury, etc.). And all this for the fact that in my article I tried to protect the rights of a group of unfortunate, destitute peasants, whom the authorities brought to indescribable despair…
A monstrous injustice has been committed against me and my family members, which has caused condemnation not only by the media and human rights organizations of 39 countries of the world, but even by those who carried it out. You are well aware of this, too. For a long time, my family patiently waited for the restoration of justice and elementary legality in this case, but it did not wait, despite the fact that Karabakh in its Constitution declares the proclamation of a course towards democratization and the creation of a rule of law, and you, being the main guarantor of the protection of our constitutional rights, recognized the injustice of the punishment of the author of these lines. We have appealed to the NKR Prosecutor's Office with a demand to review the illegal decision of the Karabakh court. The NKR Prosecutor's Office told us that the verdict should be reviewed by the NKR Court of Cassation. They appealed to the Court of Cassation. They told us that the verdict should be reviewed by the NKR Prosecutor's Office. A dispute has arisen between the two state structures of the NKR, which has been going on for years. You, the constitutional guarantor of our rights, must solve this problem.
Mr. President!
During the election campaign, you have repeatedly talked about strengthening the rule of law in Nagorno-Karabakh. All that my family wants is compliance with the laws of the NKR in our business by the NKR law enforcement agencies. I will not appeal to Christian traditions, according to which even the guilty are forgiven, because there is no one left who would not be convinced of my innocence. I appeal only to respect for the rule of law and hope that at least the laws of Karabakh are in force in Karabakh, if the norms of international law, apparently, are no longer written for us. Otherwise, we will have to believe the rumors in Armenia and NK, according to which the Armenian authorities are fulfilling the political order of the well-known state structures of the USA and the Russian Federation, who have achieved the closure of our newspaper and continue to persecute democratically oriented Armenian journalists already through the authorities of the Republic of Armenia and the NKR.
I strongly hope that these rumors are not true.
Best regards
Vahram AGHAJANYAN
Editor-in-chief of the newspaper "Third Force Plus"
***
"VAHRAM AGHAJANYAN: A POWERFUL SYMBOL OF FREEDOM OF SPEECH IN THE CAUCASUS" - AMERICAN PRESS
"Why does everyone love you so much?" the famous American journalist Sherri Ricciardi asked Vahram Aghajanyan. According to her, before meeting with him, she conducted a poll among representatives of the Armenian media and the expert community, and all the respondents spoke positively about the editor-in-chief of the illegally closed newspaper "Third Force Plus".
Serious passions are flaring up around the independent Armenian newspaper "Third Force Plus" ("TFP"), illegally closed by the efforts of ex-President of Armenia Serzh Sargsyan, the US special services and their supporters in the FSS of Russia, threatening to escalate into a real political crisis, given the involvement of a large number of journalists in the scandal and the special geopolitical implication of this high-profile case.
Despite all the efforts of the national security forces of Armenia and the NK, who clearly received an order personally from the head of the Armenian state and are trying to stop the dissemination of any information about the massacre committed by Sargsyan over the "TFP", the situation is definitely getting out of control. The case of "TFP" editor-in-chief Vahram Aghajanyan, recently declared a "prisoner of conscience" by Amnesty International, is increasingly attracting the attention of foreign media and human rights organizations openly discussing the establishment of a classic model of criminal dictatorship in Nagorno-Karabakh with elements of a real junta.
In this context, it is also worth mentioning an article by the famous American journalist Sherri Ricciardi, published in the "American Journalism Review", which is almost entirely devoted to Vahram Aghajanyan and the criminal actions of the Armenian leadership in Nagorno-Karabakh.
In particular, she writes in her publication: "The only reason that made me come from the USA to Armenia and make a tedious 7-hour journey to one of the most backward regions of the former USSR - Nagorno-Karabakh, was the desire to see Vahram Aghajanyan - a journalist whose work has aroused the sympathy of thousands of people in the West and whose name has become a powerful symbol of press freedom in the Caucasus.In the dense Karabakh region, where the authorities are still guided by the mossy norms of communist despotism, the persecution of journalists and the media led to an unexpected and tragicomic ending: the massacre of Aghajanyan and the attempts of the Armenian authorities to silence the independent press had the opposite effect. A powerful international wave of protests swept the United States, Europe, and Russia, uniting even Armenian and Azerbaijani journalists.
Moreover, the case of Vahram Aghajanyan united almost all Armenian media, which usually compete fiercely with each other: the editors-in-chief of all leading Armenian media reprinted Aghajanyan's articles, ironically suggesting that the authorities of Armenia and Karabakh arrest them as well (the initiative of this action belongs to the editor-in-chief of the newspaper "Aravot" ("Morning") To Aram Abrahamyan). Wanting to break Aghajanyan, the Armenian authorities, in fact, broke themselves," the American journalist writes.
She further notes: "Typing Vahram Aghajanyan's name on Google, you immediately come across dozens of publications by this journalist or many links by other authors to his articles about corruption in state structures and merciless persecution and persecution of ordinary Karabakh people. Today, in Nagorno-Karabakh, suffering from incredible poverty and the consequences of interethnic conflict, a real dictatorship has been established, which is perceived by most international observers as an authoritarian regime. An eloquent proof of this is the isolation of journalist Vahram Aghajanyan, whom the Armenian authorities, in fact, deprived of the right to engage in his professional activities."
It should be noted that according to the latest data coming from Nagorno-Karabakh, ex-President of Armenia Serzh Sargsyan, who achieved the closure of the newspaper "Third Force Plus", ordered his puppets to start intimidating Vahram Aghajanyan and his family. The actions of intimidation were entrusted to the head of the NK National Security Service and the chief of the local police. At the same time, almost all the e-mail addresses of the "TFP"editorial office were blocked and all the newspaper's computers were disabled. At the same time, illegally and without any explanation (!), all the financial savings of the publication were withdrawn from the Moscow Alfa-Bank. The logic of the Armenian authorities is simple - the world should not know the truth about Karabakh and the indescribable lawlessness committed there.
Vahram Aghajanyan, in fact, was deprived of all means of livelihood, the right to safe movement, medical care - in short, the right to life. But the authorities are not yet able to break the journalist who has survived many arrests and a bunch of criminal cases that failed even in the cave "courts" of Karabakh.
Moreover, Vahram Aghajanyan is preparing to make such sensational revelations of the criminal actions of the authorities that the public will be petrified of surprise and disgust not only in Armenia and Nagorno-Karabakh...
***
VAHRAM AGHAJANYAN. "NIKOL DOESN'T FALL FAR FROM SERGE - HE'S THE SAME BREED AS SERGE"
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/05/blog-post_23.html
https://thirdforceplus.blogspot.com/2022/06/blog-post_14.html
Комментариев нет:
Отправить комментарий