“Гуманитарный кризис в Нагорном Карабахе - хрестоматийный пример этнических чисток”: Time
За последние пять недель Азербайджан заблокировал Нагорно-Карабахский регион между Азербайджаном и Арменией. В то время как большая часть мира праздновала Рождество и Новый год, более 120 000 армянских жителей региона, окруженных армянскими церквями, монастырями и памятниками, были отрезаны от мира, пишет влиятельная Time. Представляем фрагменты из этой статьи:
“С 12
декабря прошлого года группа граждан Азербайджана, считающих себя "активистами-экологами",
заблокировала Лачинский коридор, который является единственной горной дорогой,
соединяющей Армению и Нагорный Карабах. Больницы откладывают операции на
неопределенный срок, дети голодают, наблюдается острая нехватка топлива, так
как температура ниже -4°C, семьи сжигают отходы для обогрева домов.
Армяне – народ, подвергшийся жестокому геноциду
во времена Османской империи, в 21 веке они коллективно наказывается, будучи
изгнанными из своих домов.
Нагорный
Карабах – исторически армянская территория, он известен
армянам как Арцах. Несмотря на историю и демографию этого края, Иосиф Сталин передал
его Советскому Азербайджану в 1921 году, используя имперский метод уничтожения
национальных и этнических сплоченных общин, чтобы держать под контролем
различные группы населения.
В 1988 году
на референдуме арцахцы подавляющим большинством проголосовали за нейтрализацию
искусственной картографии Москвы, отделение от Советского Азербайджана и
подтверждение своей армянской идентичности.
После
распада СССР Арцах оказался в унаследованных Азербайджаном советских границах.
Однако армяне победили Азербайджан в первой войне в Нагорном Карабахе, которая
длилась до 1994 года, когда этот регион провозгласил свою независимость. Затем, в
2020 году, в разгар пандемии COVID-19, Азербайджан начал неожиданное
наступление, теперь известное как Вторая война в Нагорном Карабахе, при
открытом участии и поддержке Турции.
За его
достижениями на поле боя последовали неустанные усилия по уничтожению всех
следов армянской истории. В то время как Армения сохраняет средневековую мечеть
в своей столице, имеет прекрасные отношения с исламским миром и приветствует
людей всех вероисповеданий, Азербайджан начал уродовать и разрушать армянские
церкви на территории, которую он занял.
Более
десятка неправительственных организаций, в том числе Genocide Watch, решительно
предупредили, что блокада Азербайджана "в соответствии с Конвенцией о
геноциде используется для преднамеренного создания условий жизни, нацеленных на
полное или частичное уничтожение национальных, этнических, расовых или
религиозных групп". Все 14 факторов риска зверств, признанных Управлением
ООН по предупреждению геноцида, в настоящее время присутствуют”.
Единственным
спасательным кругом армян Арцаха является узкая дорога, связывающая их с
Арменией. История - армянская история - учит нас, что успех кампаний геноцида
всегда зависит от молчания мира”.
13 январь, 2023 13: 25
***
“Humanitarian Crisis in Nagorno-Karabakh Is a Textbook Example of Ethnic Cleansing”:Time
For the past five weeks, the region of Nagorno-Karabakh, sandwiched between Azerbaijan and Armenia, has been blockaded by Azerbaijan. As much of the world celebrated Christmas and New Year, over 120,000 Armenian residents of the region - the oldest continuously inhabited Armenian homeland, dotted with Armenian churches and monasteries and monuments predating the spread of Christianity to Europe by decades - were cut off from the world, Time reports.
A
group of Azerbaijani citizens identifying as “environmental activists”
barricaded the Lachin corridor, a mountainous road that serves as the only path
between Armenia and Nagorno-Karabakh, since December 12. The flow of food and
medicine fell to a trickle before the supplies essential for the continuation
of normal life gradually disappeared altogether. A place that once received 400
tons of food and medical supplies daily now barely receives a few carloads on a
good day. Hospitals have indefinitely put surgeries on hold. Children are going
hungry. There is an acute shortage of fuel as temperatures drop to below -4°C,
and families are burning scraps to heat their homes.
Armenians,
a people who endured a protracted genocide under the Ottoman Empire before
being exposed to Soviet autocratic rule in the 20th century, are being
subjected to collective punishment in the 21st century with the intent of
driving them out of their home.
Nagorno-Karabakh,
a historically Armenian territory, is known to Armenians as Artsakh
(Nagorno-Karabakh). Despite its history and demography, it was handed to Soviet
Azerbaijan in 1921 by Joseph Stalin, who implemented the imperial method of
disrupting cohesive national and ethnic communities to keep diverse populations
in check. In 1988, the people of Artsakh voted overwhelmingly in a referendum
to dissolve Moscow’s artificial cartography, secede from Soviet Azerbaijan and
assert their Armenian identity.
This
defiant act of self-determination resulted in yet more massacres of Armenians,
whose wish was not honored. Upon the USSR’s collapse, Artsakh ended up inside
the Soviet frontiers inherited by Azerbaijan. The Armenians, however, defeated
Azerbaijan in the First Nagorno-Karabakh War, which lasted until 1994, when the
region proclaimed its autonomy. Then, in 2020, at the peak of the COVID-19
pandemic, Azerbaijan launched a surprise offensive - now known as the Second
Nagorno-Karabakh War - with the open involvement and assistance of Turkey.
Azerbaijan
wanted the land - without the people who inhabit the land. Its battlefield
gains were followed by a ruthless effort to raze all traces of Armenian history.
While Armenia maintains a medieval mosque in its capital, has excellent
relations with the Islamic world and welcomes people of all faiths, Azerbaijan
has taken to disfiguring and destroying Armenian churches in the territory it
took as a matter of policy. Hundreds of Armenian servicemen still remain in
Azeri captivity.
The
humanitarian catastrophe we are now witnessing - or, more accurately, the world
is refusing to witness - is a textbook enactment of ethnic cleansing. More than
a dozen nongovernmental organisations, including Genocide Watch, have issued a
stark warning that Azerbaijan’s blockade is “designed to, in the words of the
Genocide Convention, deliberately inflict conditions of life calculated to
bring about the end of a national, ethnic, racial or religious group in whole
or in part. All 14 risk factors for atrocity crimes identified by the UN
Secretary-General’s Office on Genocide Prevention are now present.”
The
only lifeline for Armenians in Artsakh is that slender road that connects them
to Armenia.
Volunteers
at home and in Armenian diaspora communities are doing all they can to help.
Such efforts cannot, however, succeed in isolation. History - Armenian history
- teaches us that the success of genocidal campaigns is always dependent on the
silence of the world. It is time for the international community to speak up.
”Մարդասիրական ճգնաժամը ԼՂ-ում էթնիկ զտումների դասագրքային օրինակ է”.Time
Վերջին
հինգ շաբաթվա ընթացքում Ադրբեջանը շրջափակել է Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև
ընկած Լեռնային Ղարաբաղի շրջանը: Մինչ աշխարհի մեծ մասը տոնում էր Սուրբ Ծնունդն
ու Նոր տարին, տարածաշրջանի ավելի քան 120000 հայ բնակիչներ՝ իրենց հայրենիքում,
շրջապատված հայկական եկեղեցիներով, վանքերով ու հուշարձաններով, կտրվեցին
աշխարհից, գրում է Time պարբերականը։ Ներկայացնում ենք հոդվածը՝ հատվածաբար:
Դեկտեմբերի
12-ից Ադրբեջանի մի խումբ քաղաքացիներ, որոնք իրենց «բնապահպան ակտիվիստներ» են
համարում, արգելափակել են Լաչինի միջանցքը, որը Հայաստանն ու Լեռնային Ղարաբաղը
կապող միակ լեռնային ճանապարհն է: Ժամանակին տարածաշրջանն օրական ստանում էր 400
տոննա սննդամթերք և բժշկական պարագաներ, այժմ, լավագույն դեպքում, մի քանի վագոն
բեռ է ստանում: Հիվանդանոցներն անորոշ ժամանակով հետաձգել են վիրահատությունները,
երեխաները քաղցած են մնում, վառելիքի սուր պակաս կա, քանի որ ջերմաստիճանը -4°C-ից
ցածր է, ընտանիքներն այրում են թափոնները՝ տները տաքացնելու համար:
Հայերը՝
ժողովուրդ, որն Օսմանյան կայսրության օրոք դաժան ցեղասպանության է ենթարկվել,
21-րդ դարում կոլեկտիվ պատժվում է՝ վտարվելով իրենց տներից:
Լեռնային
Ղարաբաղը, որը պատմականորեն հայկական տարածք է, հայերին հայտնի է որպես Արցախ։ Չնայած
իր պատմությանն ու ժողովրդագրությանը, Իոսիֆ Ստալինն այն 1921 թվականին հանձնեց
Խորհրդային Ադրբեջանին, կիրառելով ազգային ու էթնիկական համախմբված համայնքները
ոչնչացնելու կայսերական մեթոդը՝ բնակչության տարբեր խմբերին վերահսկողության տակ
պահելու համար:
1988-ին
հանրաքվեով արցախցիները ճնշող մեծամասնությամբ քվեարկեցին Մոսկվայի արհեստական
քարտեզագրությունը լուծարելու, Խորհրդային Ադրբեջանից անջատվելու և իրենց հայկական
ինքնությունը հաստատելու համար։
Ինքնորոշման
այս համարձակ արարքը հանգեցրեց հայերի կոտորածների: ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Արցախը
հայտնվեց Ադրբեջանի ժառանգած խորհրդային սահմաններում։ Հայերը, սակայն, հաղթեցին
Ադրբեջանին Լեռնային Ղարաբաղի Առաջին պատերազմում, որը տևեց մինչև 1994 թվականը,
երբ տարածաշրջանը հռչակեց իր ինքնավարությունը։ Այնուհետև՝ 2020 թվականին, COVID-19
համաճարակի գագաթնակետին, Ադրբեջանը սկսեց անսպասելի հարձակում, որն այժմ հայտնի է
որպես Լեռնային Ղարաբաղի Երկրորդ պատերազմ՝ Թուրքիայի բացահայտ մասնակցությամբ և
աջակցությամբ։
Ադրբեջանը
ցանկանում էր հող ստանալ՝ առանց այնտեղ բնակվող մարդկանց: Մարտի դաշտում նրա
նվաճումներին հաջորդեցին հայոց պատմության բոլոր հետքերը ոչնչացնելու անողոք
ջանքերը։ Այն ժամանակ, երբ Հայաստանն իր մայրաքաղաքում պահպանում է միջնադարյան
մզկիթը, հիանալի հարաբերություններ ունի իսլամական աշխարհի հետ և ողջունում է
բոլոր դավանանքների մարդկանց, Ադրբեջանը սկսել է այլանդակել ու ավերել հայկական
եկեղեցիներն այն տարածքում, որը զբաղեցրել է: Հարյուրավոր հայ զինծառայողներ
շարունակում են մնալ ադրբեջանական գերության մեջ։
Մարդասիրական
աղետը, որին մենք այժմ ականատես ենք լինում, կամ, ավելի ճիշտ, աշխարհը հրաժարվում
է ականատես լինել, էթնիկ զտումների դասագրքային ակտ է: Ավելի քան մեկ տասնյակ
հասարակական կազմակերպություններ, այդ թվում՝ Genocide Watch-ը, խստորեն
նախազգուշացրել են, որ Ադրբեջանի շրջափակումը «համաձայն Ցեղասպանության մասին
կոնվենցիայի, նախատեսված է միտումնավոր ստեղծել կյանքի պայմաններ, որոնք պետք
է ամբողջությամբ կամ մասնակի վերացնեն ազգային, էթնիկական, ռասայական կամ
կրոնական խմբին։ ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարի Ցեղասպանության կանխարգելման գրասենյակի
կողմից ճանաչված վայրագությունների բոլոր 14 ռիսկային գործոններն այժմ առկա են»:
Արցախի հայերի միակ
փրկօղակն այն նեղ ճանապարհն է, որը նրանց կապում է Հայաստանի հետ։ Պատմությունը՝
հայոց պատմությունը, մեզ սովորեցնում է, որ ցեղասպանության արշավների
հաջողությունը միշտ կախված է աշխարհի լռությունից: Ժամանակն է, որ միջազգային
հանրությունը բարձրաձայնի:
13 Հունվար, 2023 13:25
Комментариев нет:
Отправить комментарий