ԼՐԱԳԻՐ. «ՓԱՇԻՆՅԱՆԸ ԼԿՏԻԱԲԱՐ ՍՏՈՒՄ Է»
Եթե Արցախը Հայաստան չէ, ի՞նչ հիմնավորմամբ է ՀՀ վարչապետը ստորագրել 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը
Հոկտեմբերի 2-ին Ժնևում նախատեսված Երևանի և Բաքվի ԱԳ նախարարների հանդիպումից առաջ Նիկոլ Փաշինյանը հրապարակավ հայտնել է իր համաձայնությունը Մոսկվայի և Բաքվի բոլոր առաջարկներին՝ մերժելով ի հայտ եկած հնարավորությունները։
Արցախի հարցում Փաշինյանը միանշանակ հայտարարեց, որ «ոչ Մոսկվան, ոչ Բրյուսելը, ոչ Վաշինգտոնը պատրաստ չեն ճանաչել Ղարաբաղի անկախությունը և պատրաստ չեն Ղարաբաղը ճանաչել որպես Հայաստանի մաս»։ Փաշինյանը նշեց, որ այս երկրները հայտարարել են, որ միջազգային տեսակետից ԼՂ-ն Ադրբեջանի մաս է։
Նա նկատելի հաճույքով արտաբերեց «Արցախը Ադրբեջան է» բառերը՝ չնշելով, թե որն է Երևանի դիրքորոշումը Արցախի հարցում։ Ինչպե՞ս է Փաշինյանի կառավարությունը վերաբերվում 1989 թվականի դեկտեմբերի 1-ի վերամիավորման որոշմանը, ինչ հիմնավորմամբ է Փաշինյանը ստորագրել 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը, եթե Արցախը Հայաստան չէ։ Փաշինյանը լկտիաբար ստում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի երեք համանախագահող երկրների դիրքորոշման մասին, որոնք իրենց բոլոր փաստաթղթերում նշում էին Արցախի ինքնորոշման իրավունքը, իսկ Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ը դեռ խոսում են «մնացած հարցերի» լուծման մասին՝ կապված Լեռնային Ղարաբաղի հետ։
Ավելի վաղ տված խոստումները կատարելու և Թուրքիայի ու «Ադրբեջանի» սահմանները ճանաչող «խաղաղության պայմանագիր» կնքելու համար Փաշինյանը փորձում է ազատվել Արցախը հանձնելու պատասխանատվությունից։ Միաժամանակ նա հղում է անում Արցախի ղեկավարությանը`հայտարարելով, որ խաղաղության պայմանագրում Ղարաբաղը կարող է չհիշատակվել։
Բացի այդ, Փաշինյանը, փաստորեն, հայտարարեց Ռուսաստանի վերահսկողության ներքո Ադրբեջանի համար արտատարածքային միջանցք բացելու իր համաձայնության մասին։ Ավելին, որպես փորձառու մատուցող, նա միայն խոսում է այն մասին, թե ինչպես լավագույնս կատարել «հաճախորդների» քմահաճույքները։
Ռուսաստանը հայտարարում է, որ Հայաստանով չի լինելու արտատարածքային միջանցք, հարցն այն է, թե ինչպես պետք է իրականացվի անձնագրային և մաքսային հսկողությունը, ասում է նա։ Նրա խոսքով, Բաքուն չի ցանկանում, որ Ադրբեջանի քաղաքացիները գործ ունենան հայ սահմանապահների ու մաքսավորների հետ։ Ռուս սահմանապահները կարող են կանգնել Հայաստանի սահմանին, ինչպես Իրանի սահմանին, բայց այդ դեպքում Հայաստանի քաղաքացիները կբախվեն Ադրբեջանի ներկայացուցիչների հետ, ասում է նա, կարծես խոսքը պետական սահմանի մասին չէ։
«Ուստի մենք առաջարկել ենք, որ մաքսային հսկողությունը պատվիրակվի երրորդ կողմի, և դեռ պարզ չէ՝ արդյոք Ադրբեջանը համաձայն է այս առաջարկին»,- ասաց Փաշինյանը։
Այսինքն՝ Փաշինյանը համաձայնում է Հայաստանի ճանապարհների վերահսկողությունը եւ մաքսակետերը փոխանցել Ռուսաստանին կամ «երրորդ կողմին», միայն թե չպնդի ինքնիշխան իրավազորությունը։
Նա նույնիսկ համաձայն է սահմանը հատելիս հրաժարվել անձնագրում դրոշմակնիքներից, իսկ հաղորդակցության հսկողությունը անվերապահորեն փոխանցել ՌԴ ԱԴԾ սահմանապահ ծառայությանը։ Երթեւեկությունը կարող է կազմակերպվել շարասյուներով՝ Ռուսաստանի Դաշնության սահմանապահ զորքերի մասնակցությամբ, ասել է Փաշինյանը։
Նա չի նշել, որ Ռուսաստանը մտադիր է շարասյուների անցման համար միջանցքը փակել երկկողմանի բարձր պարիսպով, և արդեն պատրաստվում է դրան։ Սա նշանակում է, որ Իրանից Հայաստան կամ նույնիսկ Հայաստանից Հայաստան պարսպապատ ճանապարհն անցնելիս պետք է անցնեք սահմանային հսկողություն։
Փաշինյանը համաձայնել է նաև ռուս-թուրքական երրորդ վերջնագրին՝ մերժել միջազգային «երևակայական» ուժերին և Հայաստանի անվտանգությունը փոխանցել սիրելի ՀԱՊԿ-ին։ Նա, իհարկե, ասում է, որ անհրաժեշտ է միջազգային առաքելություն՝ անաչառ տեղեկատվություն հավաքելու համար, թե ինչ է կատարվում սահմանին։ «Դա կարող է լինել այնպիսի կազմակերպություն, որն ունի նման առաքելություններ իրականացնելու մանդատ՝ լինի դա ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդը, ԵԱՀԿ-ն, թե մյուսները»,- ասում է Փաշինյանը, սակայն չի հստակեցնում՝ արդյոք ՀԱՊԿ-ն ունի նման մանդատ, թեև Հայաստանը պաշտոնապես դիմել է օգնության համար ՀԱՊԿ-ին, իսկ Լավրովն արդեն ասել է, որ առաքելության հարցն արդեն քննարկվում է։
Փաստորեն, Փաշինյանը համաձայնել է «խաղաղության պայմանագիր» կնքել առանց Արցախի, արտատարածքային միջանցքը փոխանցել ԱԴԾ-ի վերահսկողությանը և սահմաններում միջազգային առաքելությունը «փոխարինել» ՀԱՊԿ առաքելությամբ։ Մնում է, հեռանալով, անջատել լույսը։
https://www.lragir.am/2022/10/01/741796/
Նիկոլ Փաշինյանը պարտավոր է նշել այդ երկրների անվանումներն և այն օտարերկրյա գործիչների անունները, ովքեր հանցագործություն են կատարել հայ ժողովրդի դեմ
Օրերս ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ըստ էության, հանդես է եկել Հայաստանի և ՀՀ քաղաքացիների դեմ կատարված հանցագործության մասին հաղորդագրությամբ։ Նա հայտարարել է, որ միջազգային հանրությունը հայ ժողովրդից պահանջում է նվազեցնել Արցախի հարցում պահանջների նշաձողը։ Այսինքն՝ ստացվում է, որ ինչ-որ պետություններ ճնշում են գործադրում Հայաստանի վրա՝ հայ ժողովրդին ստիպելով հրաժարվել Ստալինի կոմունիստական վարչակարգի, Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից բռնազավթված իր պատմական տարածքներից։ Ընդ որում, Փաշինյանն ասել է, որ ճնշում են գործադրում անգամ "Հայաստանի որոշ բարեկամներ"։
Միջազգային հանրությունը բաղկացած է ավելի քան 200 պետություններից։ Ո՞ր երկրներն են ճնշում գործադրում Հայաստանի եւ հայ ժողովրդի վրա: Նիկոլ Փաշինյանը պետք է անմիջապես նշի այդ երկրները և այդ պետությունների այն քաղաքական գործիչների անունները, ովքեր կատարել են հիշյալ հանցագործությունը։ Այլապես հանրությունը նրան կմեղադրի ստի մեջ՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով։
Իրավիճակի փոքրիկ վերլուծություն. փորձենք հասկանալ, թե որ երկրներն են ճնշում գործադրում Հայաստանի վրա։
Ի՞նչ եք կարծում, Ֆրանսիան ճնշում գործադրում է Հայաստանի վրա: Միանշանակ՝ ոչ։ Ավելին՝ Ֆրանսիայի Ազգային Ժողովն ու Սենատը կոչ են արել ճանաչել Արցախի Հանրապետության անկախությունը։ Ֆրանսիան գլխավորում է Ֆրանկոֆոնիան՝ ֆրանսախոս երկրների միջազգային կազմակերպությունը։ Այս կառույցը միավորում է աշխարհի 54 պետություն, 7 ասոցացված անդամ, որոնք ներկայացնում են պետություններ և կառավարություններ, ինչպես նաև 27 դիտորդ անդամ, ընդհանուր առմամբ 88 անդամ, այսինքն՝ այն միջազգային հանրության գրեթե կեսը, որին հղում է անում Փաշինյանը։ Հասկանալի է, որ ֆրանկոֆոն երկրներն առնվազն աջակցում են առանցքային հարցերի շուրջ Փարիզի դիրքորոշմանը, գուցե ինչ-որ բացառություններով։
Հետաքրքիր է, իսկ ԱՄՆ-ն ԼՂ հարցում ճնշում գործադրու՞մ է Երևանի վրա։ 2020 թ. հոկտեմբերի 1-ի դրությամբ ԱՄՆ 11 նահանգ և շատ քաղաքներ ճանաչել են Արցախի Հանրապետության անկախությունը, այդ թվում՝ Միացյալ Նահանգների խոշորագույն նահանգը՝ Կալիֆորնիան և ԱՄՆ խոշորագույն քաղաքներից մեկը՝ Լոս Անջելեսը, ընդունելով համապատասխան բանաձևեր՝ ի պաշտպանություն Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի։ Պետք է արդյո՞ք նշել, որ նման որոշումներ չեն կայացվում առանց Ամերիկայի քաղաքական վերնախավերի համաձայնության։ Կարծում ենք՝ պատասխանն ակնհայտ է, նույնիսկ Հայաստանի ղեկավարների համար։ Ավելին՝ ԱՄՆ-ն մշտապես հիշեցնում է ազգերի ինքնորոշման իրավունքի մասին, ինչն արդեն մատնանշում է Վաշինգտոնի դիրքորոշումը նման հակամարտություններում։
Վահրամ Աղաջանյան, Ստեփանակերտ
Սերժ Սարգսյանի եւ Ռուսաստանի Անվտանգության Դաշնային ծառայության ջանքերով ապօրինաբար փակված հայկական անկախ "Երրորդ Ուժ Պլյուս" թերթի գլխավոր խմբագիր: Թերթը բացվել էր արցախցի հայտնի բարերար Լևոն Հայրապետյանի և Վահրամ Աղաջանյանի համատեղ նախաձեռնությամբ։
***
"ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՎԱՐՉԱՊԵՏ, ԻՆՉՈ՞Ւ ՉԵՍ ԳԱԼԻՍ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՄԱՍ՝ ԱՐՑԱԽ". ՀԱՅԱՑՔ ԼՂ-ԻՑ
2020 թ. սեպտեմբերին բռնկված երկրորդ Ղարաբաղյան պատերազմի սկզբից անցել է արդեն 1,5 տարի, բայց այդ ժամանակվանից Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ով հայտարարել էր, թե "Արցախը Հայաստանն է և վերջ", ոչ մի անգամ (!) չի այցելել ԼՂ։ Այս կապակցությամբ հայ և հատկապես արցախյան հանրության մոտ կուտակվել են մի շարք հարցեր, որոնցից մի քանիսը մենք կցանկանայինք ներկայացնել մեր ընթերցողների ուշադրությանը։ Ահա առավել հաճախ տրվող հարցերն Արցախում, Հայաստանում և Սփյուռքում.
1. Արդեն 1,5 տարի է անցել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի սկզբից, իսկ Փաշինյանն այդպես էլ չի այցելել Արցախ։ Ալիևը, պատկերավոր ասած, գրեթե ամեն օր գիշերում է Շուշիում, իսկ Փաշինյանը, Հայաստանի նախագահը և ՀՀ այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ Արցախում չկան ու չկան։ Ինչո՞ւ:
2. Եթե Արցախը Հայաստանի մաս չէ, այլ առանձին պետություն, ապա ի՞նչ իրավունքով է Փաշինյանը բանակցում մեկ այլ պետության՝ ԼՂՀ-ի ճակատագրի որոշման շուրջ և ի՞նչ իրավունքով է պատրաստվում ստորագրել ինչ-որ պայմանագրեր առանց ԼՂՀ ներկայացուցիչների։
3. Եթե Արցախը Հայաստանի մի մասն է, ինչպես Ստեփանակերտի հանրահավաքում գոռում էր Փաշինյանը, ապա ինչո՞ւ հայկական բանակն ամբողջությամբ չի պաշտպանում Արցախի սահմանները և ինչո՞ւ 2020 թ. պատերազմին չմասնակցեց հայկական բանակի զինծառայողների 80 տոկոսը, այն դեպքում, երբ Արցախի դեմ կռվում էր ողջ ադրբեջանական բանակը՝ թուրքերի, պակիստանցիների, իսրայելցիների և իսլամական ահաբեկիչների օգնությամբ։
4. Ինչո՞ւ են ոչնչացվել ռազմաճակատի առաջին գծում ապրող արցախցիների բոլոր արտոնությունները։ Աշխարհի յուրաքանչյուր երկրի իշխանություններ հատուկ արտոնություններ են ստեղծում իրենց այն հայրենակիցների համար, ովքեր ընդունում են թշնամու առաջին եւ հիմնական հարվածը: Միայն Հայաստանի իշխանություններն են բացառություն այդ ցուցակում։ Ինչո՞ւ:
5. Ու՞ր է կորել Արցախի համար հայկական սփյուռքի օգնությունը և որտե՞ղ է մինչ օրս Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից ագրեսիայի ենթարկվող ԼՂ բնակիչների համար հավաքված 200 միլիոն դոլարը։ Ինչո՞ւ պատերազմող ու աղքատ Արցախում գները աճում են գրեթե ամեն օր։ Ինչո՞ւ արցախցիների խղճուկ աշխատավարձերն ու թոշակները ոչ միայն չեն աճում, այլև տրվում են մեծ ուշացումներով։
7. 1,5 տարի է անցել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի սկզբից, սակայն հայկական ուժերի դիրքերն Արցախում ամրապնդված չեն, համապատասխան ինժեներական աշխատանքներ չեն իրականացվել, ականապատված չեն ճակատի առավել վտանգավոր հատվածները և այլն։ Ինչո՞ւ:
8. Արցախի հայկական հուշարձանների ավերման մասին խոսում է արդեն ողջ աշխարհը։ Ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունները չեն կազմակերպում հայ ժողովրդի երկու կաթողիկոսների պարբերական ուղեւորությունները հայկական Շուշի քաղաք, որտեղ նրանք պետք է ուսումնասիրեն մեր տաճարների եւ վանքերի վիճակը: Ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունները չեն կազմակերպում հազարավոր հայկական լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների այցելությունները Շուշի և Արցախի այլ բնակավայրեր, որտեղ թշնամին անպատիժ ոչնչացնում է մեր սրբությունները: Կրկին խանգարում են նախկին իշխանությունները՞։
Սա Արցախում, Հայաստանում և Սփյուռքում այսօր հնչող հարցերի ոչ ամբողջական ցանկն է։ Հուսով ենք, որ Հայաստանի ղեկավարությունը վերջապես կպատասխանի դրանց։ Այլապես հայ հասարակությունն ինքը կգտնի դրանց պատասխանները...
Վահրամ Աղաջանյան, Ստեփանակերտ
Սերժ Սարգսյանի եւ Ռուսաստանի Անվտանգության Դաշնային ծառայության ջանքերով ապօրինաբար փակված հայկական անկախ "Երրորդ Ուժ Պլյուս" թերթի գլխավոր խմբագիր: Թերթը բացվել էր արցախցի հայտնի բարերար Լևոն Հայրապետյանի և Վահրամ Աղաջանյանի համատեղ նախաձեռնությամբ։
***
ЛРАГИР. "ПАШИНЯН НАГЛО ЛЖЕТ"
Если Арцах - не Армения, на каком основании премьер-министр Армении подписал заявление от 9 ноября 2020 года?
До намеченной на 2 октября встречи министров ИД Армении и Азербайджана в Женеве Никол Пашинян публично обозначил согласие на все предложения Москвы и Баку, отклонив появившиеся шансы.
По вопросу Арцаха Пашинян однозначно заявил, что «ни Москва, ни Брюссель, ни Вашингтон не готовы признать независимость Карабаха и не готовы признать Карабах частью Армении». Пашинян отметил, что эти страны заявили, что с международной точки зрения Нагорный Карабах является частью Азербайджана.
Он с заметным удовольствием озвучивает слова «Арцах – это Азербайджан», не упоминая, какова позиция Еревана по вопросу Арцаха? Как правительство Пашиняна относится к решению 1 декабря 1989 года о воссоединении, на каких основаниях Пашинян подписывал заявление 9 ноября 2020 года, если Арцах – не Армения? Пашинян нагло врет о позиции трех стран-сопредседателей Минской группы ОБСЕ, которые во всех своих документах упоминали о праве на самоопределение Арцаха, а Франция и США до сих пор говорят о решении «оставшихся вопросов», связанных с Нагорным Карабахом.
Чтобы получить возможность выполнить ранее данные обещания и подписать «мирный договор», признающий границы Турции и Азербайджана, Пашинян пытается снять с себя ответственность за слив Арцаха. При этом он ссылается на руководство Арцаха, заявляя без стеснения, что в будущем мирном договоре Карабах может не упоминаться.
Кроме того, Пашинян, фактически, заявил о согласии открыть экстерриториальный коридор для Азербайджана под контролем России. Причем, как опытный официант, он говорит только о том, как лучше выполнять прихоти «клиентов».
Россия не допускает экстерриториального коридора через Армению, вопрос в том, как должен проходить паспортный и таможенный контроль, говорит он. По его словам, Баку не хочет, чтобы граждане Азербайджана имели дело с армянскими пограничниками и таможенниками. На армянской границе могут стоять российские пограничники, как на границе с Ираном, но тогда армянские граждане будут сталкиваться с представителями Азербайджана, говорит он, словно речь идет не о государственной границе.
“Поэтому мы предложили, чтобы таможенный контроль был делегирован третьей стороне, и пока не ясно, согласен ли с этим предложением Азербайджан”, – заявил Пашинян.
То есть Пашинян согласен передать контроль над дорогами Армении России или «третьей стороне», лишь бы не настаивать на суверенной юрисдикции.
Он даже согласен отказаться от штампов в паспорте при пересечении границы, а контроль над сообщением безоговорочно передать пограничной службе ФСБ РФ. Передвижение может быть организованными колоннами, с участием погранвойск РФ, сказал Пашинян.
Он не упомянул, что Россия для провода колонн намерена обнести коридор двусторонней высокой оградой и уже ведет к этому подготовку. А значит, пересекая огороженную дорогу из Ирана в Армению или даже из Армении в Армению, придется проходить пограничный контроль.
Пашинян дал согласие и на третий русско-турецкий ультиматум – отклонить «мнимые» международные силы и передать охрану безопасности Армении родимому ОДКБ. Он, конечно, говорит, что нужна международная миссия для сбора беспристрастной информации о происходящем на границе. «Это может быть организация, у которой есть мандат на проведение таких миссий, будь то Совбез ООН, ОБСЕ или другие”, говорит Пашинян. Но не уточняет, есть ли такой мандат у ОДКБ, хотя Армения официально обратилась за помощью к ОДКБ, и Лавров уже сказал, что направление миссии уже обсуждается.
Фактически, Пашинян согласился подписать «мирный договор» без Арцаха, передать экстерриториальный коридор под контроль ФСБ и «заменить» международную миссию на границах миссией ОДКБ. Остается, уходя, выключить свет.
https://www.lragir.am/ru/2022/10/01/239463/
***
КАКИЕ СТРАНЫ И КТО ИЗ ПРЕЗИДЕНТОВ ОКАЗЫВАЮТ ДАВЛЕНИЕ НА АРМЕНИЮ В ВОПРОСЕ КАРАБАХА?
Никол Пашинян обязан озвучить названия этих стран и имена тех иностранных деятелей, кто совершил преступление против армянского народа
На днях премьер-министр Армении Никол Пашинян, по сути, выступил с сообщением о преступлении против Армении и граждан республики. Он заявил, что международное сообщество требует от армянского народа снизить планку требований в вопросе Арцаха (Карабаха). То есть, получается, что какие-то государства оказывают на Армению давление с целью заставить армянский народ отказаться от своих исторических территорий, насильственно отобранных коммунистическим режимом Сталина, властями Азербайджана и Турции. Причем Пашинян отметил, что давление оказывают даже некоторые "друзья Армении".
Международное сообщество состоит из более чем 200 государств. Какие именно страны оказывают давление на Армению и армянский народ? Никол Пашинян должен немедленно назвать эти страны и имена тех политических деятелей указанных государств, кто совершил упомянутое преступление. Иначе общественность уличит его во лжи - со всеми вытекающими отсюда последствиями.
Небольшой анализ ситуации. Попробуем понять, какие же страны оказывают давление на Армению в вопросе Карабаха?
Как вы думаете, Франция оказывает давление на Армению? Однозначно нет. Более того: Национальное Собрание и Сенат Франции призвали признать независимость Нагорно-Карабахской Республики (Республики Арцах). Франция возглавляет Франкофонию — международную организацию франкоязычных стран. Эта структура объединяет 54 государства мира, 7 ассоциированных членов, представляющих государства и правительства, а также 27 членов-наблюдателей, в целом 88 государств, то есть почти половину того самого международного сообщества, на которое ссылается Пашинян. Понятно, что страны Франкофонии, как минимум, поддерживают позицию Парижа по ключевым вопросам, может, с какими-то исключениями.
Интересно, а США оказывают давление на Ереван в вопросе НК? По состоянию на 1 октября 2020 года 11 штатов и многие города в США признали независимость Республики Арцах (Нагорно-Карабахской Республики), в том числе крупнейший штат Соединенных Штатов — Калифорния и один из крупнейших городов США — Лос-Анджелес, приняв соответствующие Резолюции в поддержку права народа Арцаха на самоопределение. Надо ли говорить, что подобные решения не принимаются без согласия политических элит Америки? Думаем, ответ очевиден - даже для руководителей Армении. Мы уж не говорим о том, что США постоянно напоминают о праве наций на самоопределение, что уже само по себе говорит о позиции Вашингтона в подобных конфликтах.
А Индия, Китай, Австралия, страны Латинской Америки, Африки, арабского Востока требуют от Армении отказаться от своих прав и территорий? Мы что-то не слышали таких заявлений и требований.
Так о каком же "международном сообществе" говорит Никол Пашинян? Кто от него требует отказаться от древних армянских территорий, насильственно отобранных у армянского народа криминальным коммунистическим режимом Сталина?
На ум приходят названия только нескольких государств, страдающих армянофобией по вполне "понятным" причинам. Вот они: Турция, Азербайджан, определенные силы в Израиле и России. Все! Вот то самое "международное сообщество", которое требует от Пашиняна сдать тысячелетние армянские территории соседнему государству, появившемуся на карте мира всего 100 лет назад.
Если вот этому "международному сообществу" решил служить Пашинян, тогда ему можно только посочувствовать. В конечном итоге, им займутся или психиатры, или Служба национальной безопасности Армении...
Ваграм АГАДЖАНЯН, Степанакерт
Главный редактор газеты "Третья Сила Плюс", закрытой усилиями ФСБ России, экс-президента Армении Сержа Саркисяна, его зятя Микаела Минасяна и их иностранных хозяев. Газета была открыта по совместной инициативе известного карабахского мецената Левона Айрапетяна и журналиста Ваграма Агаджаняна.
***
"ПРЕМЬЕР-МИНИСТР АРМЕНИИ, ПОЧЕМУ НЕ ПРИЕЗЖАЕШЬ В ЧАСТЬ АРМЕНИИ - АРЦАХ?": ВЗГЛЯД ИЗ СТЕПАНАКЕРТА
С начала Второй Карабахской войны, разгоревшейся в сентябре 2020 года, прошло уже 1,5 года, но с тех пор премьер-министр Армении Никол Пашинян, заявивший, что "Арцах - это Армения, и точка!", ни разу (!) не посетил НК. В этой связи у армянской и особенно карабахской общественности накопился ряд вопросов, некоторые из которых мы хотели бы представить вниманию наших читателей. Вот самые часто задаваемые вопросы в Арцахе, Армении и армянской диаспоре:
1. Прошло уже 1,5 года с начала Второй Карабахской войны, а Пашинян так и не посетил Арцах. Алиев, образно говоря, чуть ли не ежедневно ночует в Шуши, а Пашиняна, президента Армении и других высокопоставленных чиновников РА в Арцахе все нет и нет. Почему?
2. Если Карабах - не часть Армении, а отдельное государство, то по какому праву Пашинян ведет переговоры по определению судьбы другого государства - НКР и по какому праву он собирается подписывать какие-то договоры без представителей НКР?
3. Если Карабах - это часть Армении, как кричал Пашинян на митинге в Степанакерте, то почему армянская армия в полной мере не защищает границы Арцаха и почему в войне 2020 года не участвовало 80 процентов военнослужащих армянской армии - в том случае, что против Арцаха воевала вся азербайджанская армия при помощи турков, пакистанцев, израильтян и исламских террористов?
4. Почему уничтожены все привилегии для арцахцев, живущих на переднем крае фронта? Власти каждой страны мира создают особые привилегии для своих соотечественников, принимающих первый и главный удар врага. Только власти Армении являются исключением в этом списке. Почему?
5. Куда пропала помощь армянской диаспоры для Арцаха? И где 200 миллионов долларов, собранных для жителей НК, до сих пор подвергающихся агрессии со стороны Азербайджана и Турции? Почему цены в воюющем и нищем Арцахе растут почти ежедневно? Почему жалкие зарплаты и пенсии горстки арцахцев не только не растут, но и выдаются с большими опозданиями?
6. Как известно, в сентябре 2020 года значительная часть армянских солдат стала жертвой незакрытого неба Арцаха. Прошло 1,5 года, а наши солдаты снова гибнут по этой причине. Почему до сих пор нет 3-4 установок "ТОР", "Панцирь" и других систем ПВО, способных уничтожить вражеские беспилотники? Эти системы может в одиночку приобрести любой олигарх Армении, не говоря уж о государстве. Почему они не куплены и не доставлены в Арцах? Опять виноваты прежние власти Армении?
7. Прошло уже 1,5 года с начала Второй Карабахской войны, но позиции армянских сил в Арцахе не укреплены, не проведены соответствующие инженерные работы, не заминированы наиболее опасные участки фронта и так далее. Почему?
8. О разрушении армянских памятников Арцаха говорит уже весь мир. Почему власти Армении не организуют систематические поездки двух католикосов армянского народа в армянский город Шуши, где они должны изучить состояние наших храмов и монастырей? Почему власти Армении не организуют поездки представителей тысяч армянских СМИ в Шуши и другие населенные пункты Арцаха, где враг безнаказанно уничтожает наши святыни? Опять мешают прежние власти?
Это далеко не полный список вопросов, звучащих сегодня в Арцахе, Армении и диаспоре. Надеемся, что руководство Армении наконец ответит на них. Иначе армянское общество само найдет на них ответы...
Ваграм АГАДЖАНЯН, Степанакерт
Главный редактор газеты "Третья Сила Плюс", закрытой усилиями ФСБ России, экс-президента Армении Сержа Саркисяна, его зятя Микаела Минасяна и их иностранных хозяев. Газета была открыта по совместной инициативе известного карабахского мецената Левона Айрапетяна и журналиста Ваграма Агаджаняна.
If Artsakh is not Armenia, on what basis did the Prime Minister of Armenia sign the statement of November 9, 2020?
Before the meeting of the Armenian and Azerbaijani Foreign Ministers scheduled for October 2 in Geneva, Nikol Pashinyan publicly indicated his agreement to all the proposals of Moscow and Baku, rejecting the chances that appeared.
On the issue of Artsakh, Pashinyan unequivocally stated that "neither Moscow, nor Brussels, nor Washington are ready to recognize the independence of Karabakh and are not ready to recognize Karabakh as part of Armenia." Pashinyan noted that these countries have stated that from an international point of view, Nagorno-Karabakh is part of Azerbaijan.
He is noticeably pleased to voice the words "Artsakh is Azerbaijan", without mentioning what is Yerevan's position on the issue of Artsakh? How does the Pashinyan government treat the decision of December 1, 1989 on reunification, on what grounds did Pashinyan sign the statement on November 9, 2020, if Artsakh is not Armenia? Pashinyan is blatantly lying about the position of the three OSCE Minsk Group co-chair countries, who mentioned the right to self-determination of Artsakh in all their documents, and France and the United States are still talking about solving the "remaining issues" related to Nagorno-Karabakh.
In order to be able to fulfill earlier promises and sign a "peace treaty" recognizing the borders of Turkey and Azerbaijan, Pashinyan is trying to absolve himself of responsibility for draining Artsakh. At the same time, he refers to the leadership of Artsakh, stating without hesitation that Karabakh may not be mentioned in the future peace treaty.
In addition, Pashinyan, in fact, announced his agreement to open an extraterritorial corridor for Azerbaijan under the control of Russia. Moreover, as an experienced waiter, he talks only about how best to fulfill the whims of "customers".
Russia does not allow an extraterritorial corridor through Armenia, the question is how passport and customs control should take place, he says. According to him, Baku does not want Azerbaijani citizens to deal with Armenian border guards and customs officers. Russian border guards may stand on the Armenian border, as on the border with Iran, but then Armenian citizens will face representatives of Azerbaijan, he says, as if it is not about the state border.
“Therefore, we have proposed that customs control be delegated to a third party, and it is not yet clear whether Azerbaijan agrees with this proposal,” Pashinyan said.
That is, Pashinyan agrees to transfer control over Armenia's roads to Russia or a "third party", just not to insist on sovereign jurisdiction.
He even agrees to give up stamps in the passport when crossing the border, and unconditionally transfer control over the message to the border service of the FSB of the Russian Federation. The movement can be organized in columns, with the participation of the Russian border troops, Pashinyan said.
He did not mention that Russia intends to enclose the corridor with a two-sided high fence to wire the columns and is already preparing for this. This means that crossing the fenced road from Iran to Armenia or even from Armenia to Armenia, you will have to pass border control.
Pashinyan also agreed to the third Russian-Turkish ultimatum – to reject the "imaginary" international forces and transfer the security protection of Armenia to the CSTO homeland. Of course, he says that an international mission is needed to collect impartial information about what is happening at the border. "It can be an organization that has a mandate to conduct such missions, whether it is the UN Security Council, OSCE or others," Pashinyan says. But he does not specify whether the CSTO has such a mandate, although Armenia has officially asked the CSTO for help, and Lavrov has already said that the direction of the mission is already being discussed.
In fact, Pashinyan agreed to sign a "peace treaty" without Artsakh, transfer the extraterritorial corridor under the control of the FSB and "replace" the international mission on the borders with the CSTO mission. It remains, when leaving, to turn off the light.
https://www.lragir.am/2022/10/01/741796/
https://www.lragir.am/ru/2022/10/01/239463/
Nikol Pashinyan is obliged to announce the names of these countries and the names of those foreign figures who committed a crime against the Armenian people
These days, Armenian Prime Minister Nikol Pashinyan, in fact, made a report on a crime against Armenia and the Armenian people. He stated that the international community demands from the Armenian people to lower the bar of demands on the issue of Artsakh (Karabakh). That is, it turns out that some states are exerting pressure on Armenia in order to force the Armenian people to abandon their historical territories, forcibly selected by the communist regime of Stalin, Azerbaijan and Turkey. Moreover, Pashinyan said that even some "friends of Armenia" are exerting pressure.
The international community consists of more than 200 states. Which countries are putting pressure on Armenia and the Armenian people? Nikol Pashinyan should immediately name these countries and the names of those political figures of these states who committed the aforementioned crime. Otherwise, the public will catch him in a lie - with all the consequences that follow from this.
A little analysis of the situation. Let's try to understand which countries are putting pressure on Armenia in the Karabakh issue?
Do you think France is putting pressure on Armenia? Definitely not. Moreover, the National Assembly and the Senate of France called for recognition of the independence of the Nagorno-Karabakh Republic (the Republic of Artsakh). France heads the Francophonie — the international organization of French-speaking countries. This structure unites 54 states of the world, 7 associate members representing states and governments, as well as 27 observer members, a total of 88 states, that is almost half of the very international community to which Pashinyan refers. It is clear that the countries of the Francophonie, at least, support the position of Paris on key issues, maybe with some exceptions.
It is interesting to know whether the United States is putting pressure on Yerevan on the issue of Nagorno-Karabakh? As of October 1, 2020, 11 states and many cities in the United States recognized the independence of the Republic of Artsakh (Nagorno-Karabakh Republic), including the largest state of the United States — California and one of the largest cities in the United States — Los Angeles, adopting relevant Resolutions in support of the right of the people of Artsakh to self-determination. Needless to say, such decisions are not made without the consent of America's political elites? We think the answer is obvious. Even for the leaders of Armenia. We are not talking about the fact that the United States is constantly reminded of the right of nations to self-determination, which in itself speaks about Washington's position in such conflicts.
Do India, China, Latin America, Africa, Australia and the Arab East demand that Armenia give up its rights and territories? We have not heard such statements and demands.So what kind of "international community" is Nikol Pashinyan talking about? Who demands him to give up the ancient Armenian territories forcibly taken from the Armenian people by the criminal communist regime of Stalin?
Only a few countries that suffer from Armenophobia for quite "understandable" reasons come to mind. Here they are: Turkey, Azerbaijan, certain forces in Israel and Russia. That's it! This is the very "international community" that demands Pashinyan to hand over the thousand-year-old Armenian territories to a neighboring state that appeared on the world map only 100 years ago.
If Pashinyan decided to serve this "international community", then we can only sympathize with the Prime Minister of Armenia. Eventually, either psychiatrists or the National Security Service of Armenia will deal with him...
Vahram AGHAJANYAN, Stepanakert
Editor-in-chief of the newspaper "Third Force Plus", closed by the efforts of the FSS of Russia, ex-President of Armenia Serzh Sargsyan, his son-in-law Mikael Minasyan and their foreign hosts. The newspaper was opened on the joint initiative of the famous Karabakh philanthropist Levon Hayrapetyan and journalist Vahram Aghajanyan.
"PRIME MINISTER OF ARMENIA, WHY DON'T YOU COME TO THE PART OF ARMENIA - ARTSAKH?": VIEW FROM STEPANAKERT
1.5 years have passed since the beginning of the Second Karabakh War, which broke out in September 2020, but since then, Armenian Prime Minister Nikol Pashinyan, who declared that "Artsakh is Armenia, period!", has never (!) visited NK. In this regard, the Armenian and especially the Karabakh (Artsakh) public has accumulated a number of questions, some of which we would like to present to our readers. Here are the most frequently asked questions in Artsakh, Armenia and the Armenian Diaspora:
1. 1.5 years have passed since the beginning of the Second Karabakh War, and Pashinyan has not visited Artsakh. Aliyev, figuratively speaking, spends almost every night in Shushi, and Pashinyan, the President of Armenia and other high-ranking officials of the Republic of Armenia are not in Artsakh. Why?
2. If Artsakh (Karabakh) is not a part of Armenia, but a separate state, then by what right does Pashinyan negotiate to determine the fate of another state - the NKR, and by what right is he going to sign any agreements without representatives of the NKR?
3. If Artsakh (Karabakh) is a part of Armenia, as Pashinyan shouted at a rally in Stepanakert, then why does the Armenian army not fully protect the borders of Artsakh and why 80 percent of the Armenian army did not participate in the 2020 war - in the case that the entire Azerbaijani army fought against Artsakh with the help of the Turks, Pakistanis, Israelis and Islamic terrorists?
4. Why have all privileges for the Artsakh people living on the frontline been destroyed? The authorities of every country in the world create special privileges for their compatriots who take the first and main blow of the enemy. Only the Armenian authorities are an exception in this list. Why?
5. Where has the Armenian Diaspora's help for Artsakh gone? And where is the $200 million collected for the residents of NK, who are still being subjected to aggression by Azerbaijan and Turkey? And why are prices in warring and impoverished Artsakh rising almost daily? Why are the miserable salaries and pensions of a handful of Artsakh residents not only not growing, but also being issued with great delays?
6. As you know, in September 2020, a significant part of the Armenian soldiers fell victim to the open sky of Artsakh. 1.5 years have passed, and our soldiers are dying again for this reason. Why are there still no 3-4 installations of "TOR", "Shell" and other air defense systems capable of destroying enemy drones? These systems can be purchased by any oligarch of Armenia alone, not to mention the state. Why haven't they been bought and delivered to Artsakh? Are the former Armenian authorities to blame again?
7. 1.5 years have passed since the beginning of the Second Karabakh War, but the positions of the Armenian forces in Artsakh have not been strengthened, the relevant engineering works have not been carried out, the most dangerous sections of the front have not been mined, and so on. Why?
8. The whole world is already talking about the destruction of the Armenian monuments of Artsakh. Why don't the Armenian authorities organize systematic trips of two Catholicos of the Armenian people to the Armenian city of Shushi, where they should study the condition of our churches and monasteries? Why don't the Armenian authorities organize trips of representatives of thousands of Armenian media to Shushi and other settlements of Artsakh, where the enemy destroys our shrines with impunity? Are the former authorities interfering again?
This is not a complete list of issues that are being raised in Artsakh, Armenia and the Diaspora today. We hope that the Armenian leadership will finally answer them. Otherwise, the Armenian society will find answers to them by itself...
Vahram AGHAJANYAN, Stepanakert
Editor-in-chief of the newspaper "Third Force Plus", closed by the efforts of the FSS of Russia, ex-President of Armenia Serzh Sargsyan, his son-in-law Mikael Minasyan and their foreign hosts. The newspaper was opened on the joint initiative of the famous Karabakh philanthropist Levon Hayrapetyan and journalist Vahram Aghajanyan.
Комментариев нет:
Отправить комментарий